به گزارش خبرگزاري اهل‏بيت (ع) ـ ابنا ـ از پاراچنار تکفيري‏هاي طالبان روستاي شيعه‏نشين "خيوص" (بر وزن "خيبر") واقع در کوهستان‏هاي "شلوزان" را به محاصره درآورده و با سلاح‏هاي گوناگون به حملات خود به شيعيان ادامه مي‏دهند.

عجيب اينکه هرگاه اين مهاجمان در برابر مدافعين شيعه ناتوان مي‏شوند نيروهاي دولتي با بمباران و گلوله‏باران مواضع مدافعان، به کمکشان مي‏آيند!

شب گذشته 8 نفر از شيعيان ـ که مشغول دفاع از روستاي خيوص بودند ـ به شهادت رسيدند و به اين ترتيب، تعداد کل شهداء شيعه در درگيري‏هاي دو هفته اخير پاراچنار به 25 نفر رسيد. اين در حالي است که بيش از 80 نفر از شيعيان از جمله زنان و کودکان مجروح شده‏اند.

بنا براين گزارش شيعيان خيوص از شيعيان دنيا درخواست کرده اند که براي نجاتشان از دست تکفيريهاي طالبان و پيروزي در برابر حملات آنها، دست به دعا بردارند.

در همين حال علماء و رهبران شيعي منطقه، روز گذشته در کنفرانسي مطبوعاتي که در شهر پاراچنار برگزار کردند از دولت خواستند که ناامني طولاني و غير قابل تحمل راه‏ها را رفع نمايد، جاده‏هاي منتهي به پاراچنار را بازگشايي کند و از تعرض تروريستها به منطقه جلوگيري نمايد. آنها به دولت قول دادند که چنانچه بي‏تفاوتي يا حمايت را ترک کرده و عليه تروريست‏ها اقدام کند حاضرند در مهار گروه‏هاي تروريسي با دولت همکاري کنند.

درگيري‏هاي اخير

درگيري‏هاي جديد زماني آغاز شد که دو هفته قبل تکفيري‏هاي طالبان بر بلندي‏هاي مشرف بر منطقه شلوزان موضع گرفه و و به گلوله‏باران اين منطقه پرداختند. در مقابل، شيعيان با حمله به مواضع آنها تعداد زيادي از مهاجمين تکفيري را به هلاکت رسانده و دو موضع مهم آنها را تصرف کردند.

در اين درگيري‏ها 17 شيعه ـ از جمله تعدادي زن و کودک ـ به شهادت رسيدند و بر اثر گلوله‏باران تکفيري‏ها چندين باب منزل، مسجد و حسينيه تخريب شد و مردم مجبور شدند زنان و کودکان را به مناطق امن منتقل نمايند.

منابع رسمي دولت پاکستان تعداد کشته هاي طالبان را 24 نفر گزارش داده اند ولي با توجه به عدم دسترسي به مناطق تحت کنترل طالبان، اطلاع دقيقي از تعداد کشته‏ها و مجروحين آنان در دست نيست.

کمک ارتش به دشمنان

متأسفانه در استمرار جانبداري دولت پاکستان از تکفيريان ضد شيعه، هلي‏کوپترهاي توپدار ارتش پاکستان به پاراچنار آمد و هرگاه که تکفيري‏ها در مقابله با مدافعان کم‏سلاح ولي با ايمان شيعه ناتوان مي‏شوند اين هلي کوپترها به بمباران مواضع شيعيان اقدام مي‏کنند وشب هنگام نيز با شليک توپخانه سنگين سنگر هاي شيعه را هدف قرار مي‏دهند.

ولي از روز گذشته که موقعيت طالبان به دليل حمايت نيروهاي دولتي مستحکم‏تر شده نه بالگردي پرواز کرده و نه گلوله‏ي توپي شليک شده است؛ واقعيت اين است که بالگرد هاي مدرن ارتش پاکستان ـ که به بهانه مبارزه به تروريست‏ها از کشورهاي غربي به دست آمده ـ اينک به جاي حمله به تروريست‏هاي ياغي، شهرونداني را هدف قرار مي‏دهند که به کشور وفادارند و با ياغيان و شورشگران درگير.

اعتراف روزنامه‏هاي پاکستان

رسانه هاي همسو با دولت هم که درگيري جديد پاراچنار را «جنگ بر سر آب» قلمداد مي‏کردند امروز اعتراف کردند که تعداد زيادي از خشونت‏طلبان طالبان در اين منطقه فعال شده‏اند.

اين در حالي است که شيعيان از ابتدا اعلام کردن که اصولاً روستاهاي واقع در کوهستان‏هاي شلوزان به قرارگاه تروريست‏هاي شورشي و طالبان تبديل شده است. شيعيان منطقه معتقدند که اگر دولت وارد عمل نمي‏شد آنان مي‏توانستند اين جنگ را بسرعت به پايان رسانده، و تروريست‏ها را سر جاي خود بنشانند؛ اما اينک ياغيان نه تنها از حمايت دولت برخوردارند بلکه گروهک‏هاي تروريستي سراسر پاکستان نيز از طريق افغانستان وارد اين منطقه شده‏اند. حتي با توجه به نوع سلاح‏هاي مورد استفاده تروريست‏ها و دقت درگلوله‏باران، احتمال دارد که اعضاء خارجي گروه تروريستي القاعده نيز در اين منطقه مستقر شده باشند.

اينک با اعتراف اين رسانه‏ها به حضور تروريست‏ها در اين منطقه، روشن شده است که تکفيري‏ها مأموريت دارند امنيت منطقه از بين ببرند.

هدف از جنگ جديد

دو سال قبل و بعد از سقوط پايگاه‏هاي بزرگ تروريست‏ها در منطقه‏ي "بگزئي" در 60 کيلومتري جنوب شرقي شهر "پاراچنار"، منطقه‏ي "کرم ايجنسي" با وجود محاصره، از نظر داخلي امن‏ترين منطقه پاکستان به شمار مي‏رفت. لذا هدف از آغاز دوباره‏ي جنگ همه‏جانبه عليه شيعيان، از بين بردن زمينه‏هاي گفتگو و صلح بين قبائل شيعه و سني منطقه و جلب تحريک ساير تروريست‏ها به حملات مجدد به شيعيان اين منطقه مي‏باشد.

موقعيت جنگ جديد در پاراچنار

"شلوزان" منطقه‏اي بسيار زيبا و خوش آب و هوا در 8 کيلومتري شمال غرب شهر پاراچنار است. در کوهستان اين منطقه چهار روستاي غيرشيعي وجود دارد که اينک به پايگاه و مخفي‏گاه تروريست‏ها تبديل شده است. اهالي اين روستاها در جنگ طولاني‏مدتي که از سال 86 در اين منطقه آغاز شده و هنوز ادامه دارد، تحرک خاصي نداشتند و فقط چند بار ـ با تأسي به دشمنان اهل‏بيت(ع) ـ آب را بر منطقه شلوزان بستند. شيعيان نيز به دليل عدم تحرک آنها، در طول اين سه سال و نيم به آنها متعرض نشدند. اما اينک با رسيدن کمک انساني و تسليحاتي، اهالي اين 4 روستا نيز احساس قدرت نموده، به شيعيان حمله‏ور شده‏اند.

مردم منطقه معتقدند که دولت مرکزي پاکستان در طول ذاين چند سال آنان را در برابر تکفيري‏ها و طالبان، بي‏پناه گذاشته تا شيعيان نيز مجبور شوند مانند ديگر مردم ساکن در شهرستان‏هاي قبائلي، عليه دولت اقدام و نيروهاي دولتي را از منطقه بيرون کنند تا دولت مانند ساير مناطق با استفاده از انواع سلاح‏ها به قتل عام مردم اين منطقه بپردازد.