دور تازه حملات طالبان عليه شيعيان مظلوم پاراچنار

دور تازه تحرکات پيروان فرقه وهابيت و طالبان در منطقه شيعه نشين پاراچنار آغاز شده و اين عناصر با حمايت غربي ها، شيعيان را تحت فشار بيشتري قرار داده اند.

تعدادي از نيروهاي وابسته به طالبان به کمک تروريست‏هاي محلي منطقه صده و مناطق جنوب شرقي پاراچنار، جاده‏اي را که بعد از سال‏ها، روز جمعه گذشته بازگشايي شده بود، مجددا روز شنبه بستند.

يک‏شنبه نيز تعداد کثيري از اين افراد ـ که از وزيرستان شمالي، "اورکزئي ايجنسي" و "خيبرايجنسي" به منطقه "کرم ايجنسي" آمده بودند ـ بار ديگر به روستاي بالش‏خيل واقع در نزديکي شهرک صده حمله کردند. اين حمله با مقاومت شديد جوانان شيعه روبه‏رو شد و طالبان با برجاي گذاشتن اجساد 20 نفر از هم‏قطاران خود، مجبور به عقب‏نشيني شدند. در اين حمله مجموعاً شش نفر از شيعيان مجروح شدند که حال دوتن از آنها ـ به دليل کمبود شديد دارو و ابزارهاي پزشکي و جراحي، که نتيجه 4 سال محاصره متوالي اين منطقه است ـ وخيم گزارش شده است.

روز جمعه گذشته رهبران شيعه و سني منطقه با وساطت مقامات دولتي محلي اعلام کردند که جاده مسدود شده پاراچنار به پيشاور 24 ساعت بعد بازگشايي خواهد شد و مسافران بدون هيچ مشکلي مي‏توانند از اين جاده رفت‏وآمد کنند؛ اما روز شنبه طالبان جاده را بسته و اعلام کردند که آنها با بازگشايي جاده مخالفند!

قابل ذکر است که آمريکا و نيروهاي ناتو مستقر در افغانستان، با برقراري آرامش در منطقه پاراچنار مخالفند و هرگاه که طرفين درگير به آتش‏بس و بازگشايي راه‏ها رضايت مي‏دهند، طالبان مورد حمايت غربي‏ها با شرارت و حمله و احياناً کشتار مسافران شيعه، توافقات ميان دو طرف را نقض مي‏کنند. همين مسأله سبب شده تا محاصره طولاني منطقه همچنان ادامه پيدا کند.

گفتني است که دولت پاکستان با حمايت از حمله طالبان به مناطق شيعيان، برگزاري جلسات دوجانبه طالبان و شيعيان و ايجاد آشتي در بين طرفين و يا هر ترفند ممکن ديگر استفاده مي‏کند تا امکان عبور طالبان مورد حمايت خود از منطقه شيعي پاراچنار به افغانستان را فراهم سازد. غربي‏ها نيز به خود اجازه مي‏دهند که برنامه ارتش پاکستان را ناکام بگذارند؛ در اين جنگ دوجانبه، اين شيعيان منطقه پاراچنار هستند که قرباني مي‏شوند و البته با مقاومت جانانه خود دشمن را از رسيدن به هدف خويش ـ که همان انفعال مطلق شيعيان در برابر تروريست‏هاست ـ بازمي‏دارند. هرچند که با مشکلات عديده‏اي مانند کمبود مواد خوراکي، دارويي، سوخت و ... روبه‏رو هستند. متأسفانه سازمان‏هاي بين‏المللي چشم و گوش خود را بر فرياد کودکان و زنان و مردم بي‏دفاع اين منطقه بسته‏اند. مردمي که به هيچ وجه جزء طرف‏هاي درگير در اين جنگ سودجويانه و با عنوان دروغين مبارزه با تروريسم نبوده و نيستند. اما جرمشان اين است که در يک منطقه استراتژيک قرار گرفته و حاضر نيستند تا از عقيده و خانه و کاشانه خويش چشم بپوشند.

محاصره پاراچنار تا 22 روز ديگر چهار ساله مي‏شود. در اين مدت شيعيان بيش از 1260 نفر از عزيزان خود را در حين دفاع و يا در بين راه پاراچنار به پيشاور و شهر هاي ديگر بر اثر حملات تروريستي از دست داده و صدها تن از زنان و کودکان و سالخوردگان و بيماران نيز به دليل نبود مواد غذايي و دارويي و يا بر اثر سوء تغذيه جان باخته‏اند.

اين نکته به طور خاص قابل توجه است که شيعيان مستقر در پاراچنار و ساير مناطق قبايلي ايالت "خيبر پختونخوا" (سرحد سابق) از حاميان سرسخت يکپارچگي پاکستان هستند. در حالي که دشمنان آنان کساني هستند که با يکپارچگي اين کشور نيز سر جنگ دارند و کساني هم که به عنوان «طالبان خوب» مورد حمايت دولت پاکستان هستند ـ منطقه پاراچنار را نيز همين گروه از طالبان در محاصره خود دارند ـ عمدتاً افغاني‏هايي هستند که رهبري آنها را شخصي به نام "جلال الدين حقاني" برعهده دارد. از سوي ديگر تمامي مناطق قبايلي غيرشيعه و همچنين برخي مناطق غير قبايلي تحت امر ايالت "خيبرپختونخوا" با طالبان ارتباط تنگاتنگ دارند. طالبان در همه اين مناطق مستقرند و حاکميت ملي را علناً به چالش کشيده‏اند.

طالبان تحت امر حقاني تا چند ماه پيش در منطقه وزيرستان شمالي مستقر بودند که به دنبال فشار شديد آمريکا بر دولت و ارتش پاکستان ـ که خواهان عمليات نظامي عليه اين گروه از طالبان هستند ـ بيشتر تروريست‏هاي عضو اين گروه به منطقه "کرم ايجنسي" ـ با مرکزيت پاراچنار ـ انتقال يافته‏اند. اين گروه همان گروهي است که اخيراً منطقه شيعه‏نشين "شلوزان" را مورد هجوم خود قرار دادند؛ آنها هنگامي که مجبور به عقب‏نشيني شدند، بالگردهاي توپ‏دار ارتش پاکستان به حمايت از آنها به شيعيان حمله کردند که اين حمله در اثر مقاومت شيعيان در هم شکسته شد. ارتش پاکستان نيز از آن زمان تا کنون به جاي شنيدن فرياد مظلوميت شيعيان، به ترفندهاي گوناگون ـ بعد از شکست در استفاده از گزينه زور و فشار ـ متوسل شده است. از جمله اينکه در حال حاضر با "مذاکره" از يک سو و درگيري‏هاي پراکنده و حمله از سوي ديگر و نيز اعلام پايان جنگ از سويي، مي‏کوشد به اهداف خود دست يابد. اگرچه اين اهداف غيراخلاقي به قيمت جان و مال و امنيت يک منطقه صلح‏جو و متمدن ـ که با وجود تحمل اين همه سختي دست از حمايت از وحدت ملي و يکپارچگي کشور برنداشته ـ تمام شده است.


	* ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ *
	ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ (ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½) ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½
	ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ \| ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ \| ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ \| ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ \| ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ \| ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ \| ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ \| ï؟½ï؟½ï؟½ï؟½ ï؟½ï؟½	ï؟½ï؟½ï؟½شگï؟½ï؟½

تاريخ: 13 بهمن 1389	تعداد بازديد: 1231
دور تازه حملات طالبان عليه شيعيان مظلوم پاراچنار

دور تازه تحرکات پيروان فرقه وهابيت و طالبان در منطقه شيعه نشين پاراچنار آغاز شده و اين عناصر با حمايت غربي ها، شيعيان را تحت فشار بيشتري قرار داده اند. تعدادي از نيروهاي وابسته به طالبان به کمک تروريست‏هاي محلي منطقه صده و مناطق جنوب شرقي پاراچنار، جاده‏اي را که بعد از سال‏ها، روز جمعه گذشته بازگشايي شده بود، مجددا روز شنبه بستند. يک‏شنبه نيز تعداد کثيري از اين افراد ـ که از وزيرستان شمالي، "اورکزئي ايجنسي" و "خيبرايجنسي" به منطقه "کرم ايجنسي" آمده بودند ـ بار ديگر به روستاي بالش‏خيل واقع در نزديکي شهرک صده حمله کردند. اين حمله با مقاومت شديد جوانان شيعه روبه‏رو شد و طالبان با برجاي گذاشتن اجساد 20 نفر از هم‏قطاران خود، مجبور به عقب‏نشيني شدند. در اين حمله مجموعاً شش نفر از شيعيان مجروح شدند که حال دوتن از آنها ـ به دليل کمبود شديد دارو و ابزارهاي پزشکي و جراحي، که نتيجه 4 سال محاصره متوالي اين منطقه است ـ وخيم گزارش شده است. روز جمعه گذشته رهبران شيعه و سني منطقه با وساطت مقامات دولتي محلي اعلام کردند که جاده مسدود شده پاراچنار به پيشاور 24 ساعت بعد بازگشايي خواهد شد و مسافران بدون هيچ مشکلي مي‏توانند از اين جاده رفت‏وآمد کنند؛ اما روز شنبه طالبان جاده را بسته و اعلام کردند که آنها با بازگشايي جاده مخالفند! قابل ذکر است که آمريکا و نيروهاي ناتو مستقر در افغانستان، با برقراري آرامش در منطقه پاراچنار مخالفند و هرگاه که طرفين درگير به آتش‏بس و بازگشايي راه‏ها رضايت مي‏دهند، طالبان مورد حمايت غربي‏ها با شرارت و حمله و احياناً کشتار مسافران شيعه، توافقات ميان دو طرف را نقض مي‏کنند. همين مسأله سبب شده تا محاصره طولاني منطقه همچنان ادامه پيدا کند. گفتني است که دولت پاکستان با حمايت از حمله طالبان به مناطق شيعيان، برگزاري جلسات دوجانبه طالبان و شيعيان و ايجاد آشتي در بين طرفين و يا هر ترفند ممکن ديگر استفاده مي‏کند تا امکان عبور طالبان مورد حمايت خود از منطقه شيعي پاراچنار به افغانستان را فراهم سازد. غربي‏ها نيز به خود اجازه مي‏دهند که برنامه ارتش پاکستان را ناکام بگذارند؛ در اين جنگ دوجانبه، اين شيعيان منطقه پاراچنار هستند که قرباني مي‏شوند و البته با مقاومت جانانه خود دشمن را از رسيدن به هدف خويش ـ که همان انفعال مطلق شيعيان در برابر تروريست‏هاست ـ بازمي‏دارند. هرچند که با مشکلات عديده‏اي مانند کمبود مواد خوراکي، دارويي، سوخت و ... روبه‏رو هستند. متأسفانه سازمان‏هاي بين‏المللي چشم و گوش خود را بر فرياد کودکان و زنان و مردم بي‏دفاع اين منطقه بسته‏اند. مردمي که به هيچ وجه جزء طرف‏هاي درگير در اين جنگ سودجويانه و با عنوان دروغين مبارزه با تروريسم نبوده و نيستند. اما جرمشان اين است که در يک منطقه استراتژيک قرار گرفته و حاضر نيستند تا از عقيده و خانه و کاشانه خويش چشم بپوشند. محاصره پاراچنار تا 22 روز ديگر چهار ساله مي‏شود. در اين مدت شيعيان بيش از 1260 نفر از عزيزان خود را در حين دفاع و يا در بين راه پاراچنار به پيشاور و شهر هاي ديگر بر اثر حملات تروريستي از دست داده و صدها تن از زنان و کودکان و سالخوردگان و بيماران نيز به دليل نبود مواد غذايي و دارويي و يا بر اثر سوء تغذيه جان باخته‏اند. اين نکته به طور خاص قابل توجه است که شيعيان مستقر در پاراچنار و ساير مناطق قبايلي ايالت "خيبر پختونخوا" (سرحد سابق) از حاميان سرسخت يکپارچگي پاکستان هستند. در حالي که دشمنان آنان کساني هستند که با يکپارچگي اين کشور نيز سر جنگ دارند و کساني هم که به عنوان «طالبان خوب» مورد حمايت دولت پاکستان هستند ـ منطقه پاراچنار را نيز همين گروه از طالبان در محاصره خود دارند ـ عمدتاً افغاني‏هايي هستند که رهبري آنها را شخصي به نام "جلال الدين حقاني" برعهده دارد. از سوي ديگر تمامي مناطق قبايلي غيرشيعه و همچنين برخي مناطق غير قبايلي تحت امر ايالت "خيبرپختونخوا" با طالبان ارتباط تنگاتنگ دارند. طالبان در همه اين مناطق مستقرند و حاکميت ملي را علناً به چالش کشيده‏اند. طالبان تحت امر حقاني تا چند ماه پيش در منطقه وزيرستان شمالي مستقر بودند که به دنبال فشار شديد آمريکا بر دولت و ارتش پاکستان ـ که خواهان عمليات نظامي عليه اين گروه از طالبان هستند ـ بيشتر تروريست‏هاي عضو اين گروه به منطقه "کرم ايجنسي" ـ با مرکزيت پاراچنار ـ انتقال يافته‏اند. اين گروه همان گروهي است که اخيراً منطقه شيعه‏نشين "شلوزان" را مورد هجوم خود قرار دادند؛ آنها هنگامي که مجبور به عقب‏نشيني شدند، بالگردهاي توپ‏دار ارتش پاکستان به حمايت از آنها به شيعيان حمله کردند که اين حمله در اثر مقاومت شيعيان در هم شکسته شد. ارتش پاکستان نيز از آن زمان تا کنون به جاي شنيدن فرياد مظلوميت شيعيان، به ترفندهاي گوناگون ـ بعد از شکست در استفاده از گزينه زور و فشار ـ متوسل شده است. از جمله اينکه در حال حاضر با "مذاکره" از يک سو و درگيري‏هاي پراکنده و حمله از سوي ديگر و نيز اعلام پايان جنگ از سويي، مي‏کوشد به اهداف خود دست يابد. اگرچه اين اهداف غيراخلاقي به قيمت جان و مال و امنيت يک منطقه صلح‏جو و متمدن ـ که با وجود تحمل اين همه سختي دست از حمايت از وحدت ملي و يکپارچگي کشور برنداشته ـ تمام شده است. منبع : ابنا

1	نام و نام خانوادگي: رضا - تاريخ: 02 مرداد 93 - 00:04:09 حمايت غربي ها از طالبان دروغ است. خود غربي ها باطالبان مشکل دارند. دولت و ارتش پاکستان با حمايت عربستان جنايات برعليه شيعيان مظلوم را هدايت مي کنند.