|
علي آمد و از حنجر سکوت، آخرين اذان سرخ را تا اوج عروج پرواز داد و در محراب مسجد کوفه به نماز با معشوق قيام کرد سپس سر بر آستان دوست گذاشت تا خويش را تا ابد، رستگار سازد و زمانه را داغدار فرق عدالت کند.
به گزارش شبستان ، مسجد کوفه يکي از مساجد چهارگانه بزرگ جهان اسلام است که در شهر کوفه عراق ساخته شده‌است. اين مسجد در 12 کيلومتري شمال شهر نجف واقع است،گفته مي‌شود، اين مسجد ابتدا توسط حضرت آدم ساخته شده و پس از مسجدالحرام قديمي‌ترين مسجد جهان است. در دهه‌هاي اول هجري قمري اين مسجد توسط سعد بن ابي وقاص بازسازي و سپس توسط علي ابن ابي طالب مرکزي مهم براي خلافت در نظر گرفته شد. مقبره برخي از بزرگان و علماي ديني در آنجا قرار دارد، گفته مي شود پس از ظهور حجت بن حسن (عجل الله تعالي فرجه)، اين مسجد وسعت بسياري مي يابد.
مسجد کوفه که در آغاز براي استقرار رزمندگان اسلام بوجود آمد بر کانون مرکزي مسجد شکل گرفت و نخستين محل آن که جزو مساجد چهارگانه به شمار مي رود مسجد بود، اين مکان مدتي محل تفسير آيات قرآن، بيان سنت رسول خدا(صلي الله عليه و آله) و عرضه معارف اسلام و پايگاه ارشادها و هدايت ها و خروش هاي حضرت علي(عليه السلام) بوده است، در همين مسجد آن حضرت از دو چهرگان و مؤمنان سست ايمان گلايه مي کند و زمينه حرکت و مبارزه با پيمان شکنان (ناکثين) و ستم پيشگان(قاسطين) و آشوب طلبان(مارقين) را فراهم آورد و سرانجام در محراب همين مسجد در سپيده دم نوزدهم رمضان سال چهلم هجري به شهادت رسيد.
در مسجد کوفه امام حسن مجتبي(عليه السلام) ضمن خطابه اي تاريخي از اهل بيت و حق مسلم آنان در خلافت سخن گفت و چون احساس کرد معاويه دست به عصيان زده و افرادي را براي اخلال گري تقويت مي کند در پاسخ به اين ستيزه جويي مؤمنان را بسيج کرد تا با معاويه به نبرد برخيزند، اما به دليل شرايطي که در سپاه خود مي ديد و تبليغات منفي امويان و نفوذ خوارج و وابستگان دشمنان در ميان نيروهاي مردمي، امام جنگ را ترک کرد و به صلح روي آورد، طرفين در مسجد کوفه اجتماع کردند و امام با بزرگواري و متانت خاصي بر منبر مسجد قرار گرفت، در بخشي از بيانات خويش فرمود: معاويه چنين وانمود کرده که او را شايسته خلافت ديده ام ولي او دروغ مي گويد، بر اساس قرآن و قضاوت رسول اکرم(صلي الله عليه و آله) ما از همه کس به حکومت اولي تريم.
مختاربن ابو عبيده ثقفي براي مجازات جنايتکاران اموي که در کربلا شرارت کرده و کارنامه اي ننگين از خود به جاي نهاده بودند، در کوفه قيام کرد، مرکز خيزش وي مسجد جامع اين شهر است، او پس از مسلط شدن بر اوضاع شهر، در مسجد مذکور براي مردم خطبه اي حماسي خواند. سپس مراسم بيعت با وي با شور و هيجان وصف ناپذيري آغاز شد.
فضيلت مسجد کوفه
علماي شيعه و سني در فضيلت مسجد کوفه بر ديگر مساجد (به جز مسجدالحرام و مسجدالنبي (صلي الله عليه و آله)) به تفصيل سخن گفته‌اند. از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) روايت شده است که مسجد کوفه مسجد پربرکتي است که خداوند آن را براي اهلش برگزيده‌است و روز قيامت براي نمازگزارش شفاعت مي‌کند.
اصبغ بن نباته نقل کرده‌است که امام علي (عليه السلام)فرمود: اي مردم کوفه، خداوند متعال چيزي به شما عطا کرد که به هيچ کس نداده است؛ مسجد و عبادتگاه شما را برتري داد که در آن خانه آدم (عليه السلام)و نوح(عليه السلام) و ادريس (عليه السلام) و مصلاي حضرت ابراهيم (عليه السلام) و برادرم خضر (عليه السلام) و مصلاي من است و يکي از چهار مسجد با فضيلت است.
در روز قيامت اين مسجد شبيه شخص محرِمي که لباس پوشيده، آورده مي‌شود و براي اهل خود و نمازگزارش شفاعت مي‌کند و زماني مي رسد که اين مسجد، مصلاي حضرت مهدي (عليه السلام) و هر مؤمني است و اگر مردم برکت آن را مي‌دانستند، از چهارگوشه جهان حتي با کشيدن خود بر روي برف و يخ به اين مسجد مي‌آمدند.
برخي از روايات سجده گاه ملائک بر آدم (عليه السلام) را در پشت مسجد کوفه مي دانند. بنا بر بسياري از روايات اسلامي، حضرت نوح نبي (عليه السلام) در کوفه سکونت داشته اند.
مسجد کوفه بنا بر روايات، پس از مسجد الحرام در مکه و مسجد النبي در مدينه، مهمترين مسجد جهان اسلام بوده و برخي کرامت آنرا از مسجد الاقصي نيز بالاتر دانسته اند. غالب احاديث معراجيه از نماز خواندن رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله) در شب معراج را در مسجد کوفه ياد کرده اند.
امير المؤمنين علي(عليه السلام) پس از جنگ صفين و در کوفه مستقر مي شوند. ايشان مقر حکومت خود را مسجد کوفه قرار داده و تمامي امور از قضاوت، حکومت و عبادت را در آنجا انجام مي دادند.
اهميت مسجد مقدس کوفه
1. از روايات به دست مي‌آيد همان طور که مسجد الحرام از زمان خلقت آدم و قبل از آن مورد توجه خدا، ملائکه و انبياء و صالحان بوده است، مسجد کوفه هم مورد توجه و از قداست خاصي برخوردار بوده است.
2. چنانکه مسافر مي‌تواند نماز را در مسجدالحرام، کربلا(حرم امام حسين (عليه السلام)) و مسجدالنبي تمام يا شکسته بخواند. در مسجد کوفه هم مي‌تواند تمام يا شکسته بخواند.
3. همانطور که مسجدالحرام (کعبه) حرم امن الهي، و کربلا هم داراي حائر، و مدينه هم داراي حد و حريم است، مسجد کوفه هم داراي حدود و حريم است.
4. چنان که کربلا قطعه‌اي از بهشت است و مسجدالحرام، مسجد پيامبر (ص) و بيت المقدس از قصرها و باغ‌هاي بهشتي هستند، مسجد کوفه هم از باغ‌هاي بهشتي است.
5. همان طور که زائر مسجدالحرام، کعبه و زائر کربلا پس از بازگشت گناهانشان بخشيده مي‌شود، همچنين اگر کسي وارد مسجد کوفه شود، آمرزيده است زيرا نوح در مسجد کوفه که خانه‌اش در آنجا قرار داشته از خدا طلب مغفرت طلبيد، فرمود: "رب اغفرلي و لوالدي و لمن دخل بيتي مؤمنا".
6. همانطوري که پيامبران متعددي از کربلا عبور کردند و همچنين پيامبران و وصي پيامبراني در کربلا و مسجد الحرام مدفون مي‌باشند، انبياء فراواني هم در کوفه و در مسجد کوفه نماز خوانده‌اند و سيصد و هفتاد پيامبر و ششصد وصي در آنجا دفن شده‌اند.
7. از آنجا که مسجد کوفه و شهر کوفه داراي قداست خاصي است و با توجه به عنايت خداوند و فرشتگان و انبياء، به مسجد کوفه و اينکه در روايات آمده است، شهر کوفه مرکز حکومت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه) و مسجد کوفه، مرکز ستاد فرماندهي حضرت است و با توجه به اينکه حضرت آدم در وسعت زيادي اقدام به بناي اين مسجد کرده است، چنين برداشت مي‌شود که خداوند تبارک و تعالي با عنايت به ظهور امام زمان از قبل اين منطقه را براي حکومت جهاني آن حضرت مهيا کرده است و مسجد کوفه محل نماز امام زمان(عجل الله تعالي فرجه) مي شود.
مفضل بن عمر از امام صادق (عليه السلام) درباره محل حکومت حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه) سوال کرد. آن حضرت فرمود: محل حکومت ايشان شهر کوفه است و محل حکومت آن حضرت مسجد جامع کوفه است.
توسعه مساجد به ويژه مسجد کوفه در حکومت حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه)
از آنجا که مردم و شيعيان و عاشقان فراواني جهت درک فيض حضور آن حضرت و بودن در جوار آن حضرت از اطراف و اکناف کوفه خواهند آمد و براي اينکه شيعيان بتوانند به راحتي در نماز جماعت شرکت کنند، مسجد کوفه توسعه پيدا مي‌کند و هزار در به داخل مسجد کوفه باز مي شود.
امام صادق (عليه السلام)مي‌فرمايد: هنگامي که قائم ما قيام کند در پشت کوفه مسجدي را بنا خواهد کرد که هزار در دارد که خانه‌هاي کوفه را به رود فرات در کربلا متصل مي‌کند.
امام علي (عليه السلام) مي‌فرمايد: "روزي برسد که کوفه به حيره وصل شود و زمين‌هاي آن چنان مرغوبيتي پيدا کند که يک ذراع زمين آن به چند اشرفي فروخته شود و مسجدي در حيره بنا شود که داراي 500 درب باشد و نمايندة قائم در آن نماز بگزارد، زيرا مسجد کوفه براي آنها تنگ خواهد بود".
مسجد کوفه و قامت رعناي حضرت علي (عليه السلام)
کوفه بر قامت مولا ايستاده بود؛ بيآنکه يکبار از خود بپرسد اين کيست که مرا اينچنين تاب آورده است؟! اين کيست که ناله يتيمان مرا پاسخ داده و نگذاشته هيچ تهيدستي بيپناه بماند؟! کيست که از فانوسهاي روشن هدايتش، شهر روشن شده است و خطبههاي آسمانياش، بهشت را بشارت ميدهد؟
مرد مي‌آيد؛ تنها و استوار، خود، تنها سايهسار وسعت خويش است. او نيامده بود که بماند. پرندهترين نسل آدم بود. چگونه ميتوانست در اسارت خاک بماند؟ زهرآلودهترين شمشير، به دستان شقيترين انسان، انتظار او را ميکشيد، انتظار حيدر خيبرشکن را. بايد برود؛ پس ضربت شمشير را مرهم زخمهايش ميداند؛ اگرچه هيچکس نتواند بفهمد معناي لبخند مولا در خضاب خون سرش و سرودن «فزت برب الکعبه» را. اگرچه هيچکس نتواند لذت مرگ را در نظر مولا درک کند که مولا چرا انتظار مرگ را ميکشيد؟
مسجد کوفه ببين عزم سفر کرد على
با دلى خون ز تو هم قطع نظر کرد على
مسجد کوفه مگر مسجدالاقصايى تو
که ز محراب تو تا عرش سفر کرد على
رفت آن شب که به مهمانى امّ کلثوم
دخترش را ز غمى سخت خبر کرد على
خبر از کشتن خود داد به تکبير و فسوس
هر زمان جانب افلاک نظر کرد على
کس چو او روزه يک ساعته هرگز نگرفت
چون که افطار به هنگام سفر کرد على
گرچه جانش سفر تير بلا بود، آخر
پيش شمشير ستم فرق سپر کرد على
ريخت بر دامن محراب ز فرق سر او
آنچه اندوخته از خون جگر کرد على
گرچه در هر نفسى بود على را معراج
غوطه در خون زد و معراج دگر کرد على
| 
