سلفي‌گري تکفيري به گرايش گروهي از سلفيون گفته مي‌شود که مخالفان خود را کافر مي‌شمارند و مطرح‌ترين آنان «وهابيت تکفيري» با محوريت عربستان سعودي است.وهابيت تکفيري يکي از مشکلات دنياي کنوني مسلمانان (شيعه و سني) است. آنها با اتهام‌هاي ناشايستي که به شيعيان مي‌زنند باعث گمراهي مسلمانان و عده زيادي از مردم دنيا مي‌شوند.

برخي از وهابي‌ها اصرار مي کنند که شيعيان، همه اهل سنت را ناصبي مي‌دانند.
 
سوال: مراد از ناصبى چيست؟ آيا شيعيان اهل سنت را ناصبى مى‌دانند؟

جواب کوتاه:
ناصبى به کسى مي‌گويند که با اهل بيت (عليه السلام) دشمنى داشته باشد و يا به آنها دشنام و ناسزا بگويد و شيعيان به هيچ‌وجه اهل سنت را ناصبى نمى‌دانند چون آنها هم اهل بيت (عليه السلام) را دوست دارند و دشمنان آل محمد (صلي الله عليه و آله) را کافر مى‌دانند.

جواب مفصل:
مساله دوستى اهل‌بيت (ذوى القربى) و پرهيز از دشمنى آنها، مورد اتفاق فريقين است، چون هم قرآن بر اين مساله تأکيد دارد، و هم روايات خود عامه.

اما قرآن:
«قل لا اسئلکم عليه اجراً ايد المودة فى القربى (1)» بگو: من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى‌کنم جز دوست داشتن نزديکانم (/ اهل بيتم) و هر کس کار نيکى انجام دهد بر نيکى‌اش مى‌افزايم. و بعضى آيات ديگر (2).

اما روايات:
در دو قسمت بعضى از رواياتى را که از طريق عامه نقل شده است بيان مى‌کنيم.

الف: روايات محبت به اهل بيت (عليه السلام)
1- زمخشرى از پيامبر (صلي الله عليه و آله) نقل مى کند که فرمود: «الا و من مات على حب آل محمد مات شهيداً ...  (3)» بيدار باشيد هر کس بر محبت آل محمد (صلي الله عليه و آله) بميرد شهيد از دنيا رفته ... بخشيده شده، توبه کننده مؤمن، از دنيا رفته، و ملک الموت بشارت بهشت مى دهد، و همچون عروسان وارد بهشت مى‌شود، و در قبر دو تا در براى او او به سمت بهشت باز مى‌شود و قبرش مزار ملائکه رحمت مى‌شود (4).

2- پيامبر (صلي الله عليه و آله) فرمود: «معرفة آل محمد (صلي الله عليه و آله) برائة من النار، و حب آل محمد (صلي الله عليه و آله) جواز على الصراط و الولاية لآل محمد (صلي الله عليه و آله) امانٌ عن العذاب (5)» شناخت آل محمد رهايى از آتش جهنم، دوستى آنها گذرنامه رد شدن از پل صراط، و ولايت آل محمد (صلي الله عليه و آله) امان نامه اى است از عذاب.

ب: روايات بغض و دشمنى با اهل بيت‏ (عليه السلام)
1- پيامبر (صلي الله عليه و آله) فرمود: «الا و من مات على بغض آل محمد مات کافراً... » هر کسى بر بغض آل محمد (صلي الله عليه و آله) بميرد کافر از دنيا رفته است، و بوى بهشت به مشامش نمى رسد (6).
2- پيامبر (صلي الله عليه و آله) فرمود: «علىٌ خير البشر من ابى فقد کفر» على بهترين بشر است هر کس ابا نمايد و قبول نکند کافر است (7).

بعد از بيان اين مقدمه، جواب قسمت اول شبهه اين است که ناصبى يعني:
1- معناى لغوى که عبارت است از تعب و رنج، بزحمت انداختن، کوشش نمودن (اذا فرغت فانصب همٌّ ناصِبٌ) يعنى غم بارنج، عيش ناصب و زندگى با مشقت است (8).
2- معناى اصطلاحى، به کسانى ناصبى گفته مى‌شود که دشمنى با اهل بيت (عليه السلام) دارند، و يا به آنان دشنام دهد، و يا به يکى از ائمه (عليه السلام) دوازده‌گانه شيعه دشمنى، و يا دشنام دهد (9)، اين اصطلاح دوم برگرفته از روايات خود اهلبيت (عليه السلام) (10) است که به چند روايت به عنوان نمونه اشاره مى‌کنيم:

1- ابى بصير از امام صادق (عليه السلام) نقل مى‌کند که حضرت فرمود: «مُدمِنُ الخمر کعابد و تن، و الناصب لآل محمد شرٌّ منه» شراب خوار مانند بت پرست است و دشمنى با آل محمد (صلي الله عليه و آله) بدتر از شراب خوار است (11).
2- از امام باقر (عليه السلام) سؤال شد که آيا زن مؤمنه شيعه مى‌تواند با ناصبى ازدواج کند فرمود: «لا لانّ الناصب کافرٌ (12)» فرمود: نه، چون ناصبى کافر است.
3- در روايت ديگر مى‌خوانيم «ان الله تعالى لم يخلق خلقاً انجس من الکلب و ان الناصب اهل البيت لا نجس منه (13)» براستى که خداوند نجس‌تر از سگ نيافريد، دشمن اهلبيت از سگ بدتر است. از اين سه روايت به خوبى استفاده مى‌شود که مراد از ناصبى دشمن اهلبيت (عليه السلام) است، ضمناً استفاده مى‌شود که آنها نجسند و کافر، و زن مسلمان نمى‌تواند با آنها ازدواج کند.
اما قسمت دوم شبهه که شيعيان آيا اهل سنت را ناصبى مى‌دانند؟

بايد گفت: خير شيعيان اهل سنت را ناصبى نمى‌دانند چرا که اولا اکثريت اهل سنت (غير از ناصبى‌ها) محبت اهلبيت را لازم مى‌دانند (طبق نص قرآن و روايات خود آنها که قبلا اشاره شد، و شافعى يکى از سران چهار مذهب عامه افتخارش اين است «ان کان رفضاً حب آل محمد فليشهد الثقلان انى رافض (14)» اگر دوستى اهل‌بيت نشانه رافضى بودن است، جن و انس شهادت دهند که من رافضى «و محب اهلبيت) هستم و ثانياً خود اهل سنت دشمن و مبغض اهلبيت را کافر مى‌دانند که قبلا نقل شد، آنگاه چگونه مى‌توان گفت آنها ناصبى هستند و ثالثاً ناصبى ها چنانکه گفته شد، نجس، ذبيحه آنها حرام، و ازدواج با آنها جائز نيست، اما اهل سنت را هيچ عالم شيعى چنين فتواى درباره آنها نداده است، بلکه در رساله‌ها تصريح به حليت ذبيحه آنها، جواز ازدواج به آنها، و ... شده است و حتى همه علماى شيعه نماز بر جنازه مسلمان را واجب، و دفن و کفن ميت مسلمان را لازم مى‌دانند (15).

نتيجه
ناصبى يک معناى لغوى دارد که به معناى رنج و خستگى و کوشش و ... است و يک معناى اصطلاحى دارد که برگرفته از روايات اهلبيت (عليهم السلام) بوده و آن اينکه کسى با اهل‌بيت دشمنى داشته باشد يا به آنها دشنام و ناسزا بگويد.
به هيچ وجه عامه از نظر شيعيان ناصبى نيستند، چون آنها اولا اهلبيت را دوست دارند و ثانياً دشمنان آل محمد (عليه السلام) را کافر مى دانند، و ثالثاً تمام علماى ما فتوا بر جواز ازدواج با آنها، و وجوب دفن و نماز بر ميت آنها داده‌اند.


منابع
(1)- شورى/ 23.
(2)- سباء/ 47 و فرقان/ 57.
(3)- محمد بن عمر زمخشرى، الکشاف (دار الکتاب العربى، 1407 ه- 1987 م) ج 4، ص 220.
(4)- همان مدرک، دنبال حديث، نقل به صورت تلخيص.
(5)- حافظ سليمانى قندوزى، ينابيع المودة (مکتبة بصيرتى قم) ص 22.
(6)- کشاف (پيشين) ج 4، ص 221.
(7)- علاء الدين على المتقى، الهندى، کنزل العمال فى سنن الاقوال و الافعال (مؤسسة الرسالة، بيروت، 1405 ه- 1915 م) ج 11، ص 610.
(8)- محمد راغب اصفهانى، المفردات فى غريب القرآن (دفتر نشر الکتاب چاپ دوم، 1404) ص 494. کلمه نصب و خليل بن احمد، ترتيب کتاب العين (مؤسسة نشر اسلامى جامعه مدرسين، چاپ اول، 1414) ص 807 کلمه نصب.
(9)- رساله توضيح المسائل مراجع عظام، بحث کفر و اقسام آن، و عروة الوثقى، سيد يزدى، ج 1، بحث کفر (از بحث نجاسات) در بعضى رساله ها مساله 117- بعضى 113- بعضى 111.
(10)- بعضى از لغويين نواصب را معنى نموده،" گروهى که با امير المؤمنين دشمنى دارد"، ظاهراً بر گرفته از روايات باشد، احمد سياح- فرهنگ جامع عربى فارسى (کتابفروشى اسلام، چاپ هشتم، ج 4، ص 270، ماده نصب.
(11)- محمد بن الحسن الحر العاملى، وسائل الشيعه (دار احياء التراث، لبنان) ج 18، ص 559، ح 12.
(12)- همان، باب 10، من ابواب ما يحرم من النکاح، حديث 15.
(13)- همان، ج 1، ص 159، ح 5.
(14)- سلطان الواعظين، شبهاى پيشاور (دار الکتب الاسلامية، سى و هفتم، 1376) ص 64.
(15)- رساله علميه تمام مراجع، بحث نماز بر ميت.

منيع:فارس