با سلام

دوست گرامي

درخصوص حفظ و نگه داري مرقد اهل بيت و بزرگان دين به اين نکته بايد توجه داشت که اولا:حفظ آنها از مصاديق شعائر الهي است همچنانکه خداوند متعال در قرآن كريم امر به تعظيم شعائر الهى كرده وآن را دليل تقواى قلوب مى‏داند، آنجا كه مى‏ فرمايد:وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ) (حج: 32) وهر كس شعائر دين خدا را بزرگ ومحترم دارد، اين، صفت‏ دل‏هاى باتقواست.
ثانيا:از زمان پيامبر صلى الله عليه و آله تا كنون سيره بر اين جارى شده است كه قبور اوليا و صالحان را با علامتى مشخص مى‏ ساختند و آنها را به نحوى تعمير مى ‏كردند منتهى در هر زمانى مطابق با وضع اقتصادى و قدرت مالى آن زمان به اين كار اقدام مى ‏شد.اكنون نمونه ‏هايى از احاديث و تواريخ را در اين باره نقل مي كنيم :
انس بن مالك مي گويد:
«ان رسول اللَّه صلى الله عليه و آله اعلم قبر عثمان بن مظعون بصخرة» «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله قبر عثمان بن مظعون را با صخره‏اى علامت‏گذارى كرد»القزويني، ابوعبدالله محمد بن يزيد (متوفاى275هـ)، سنن ابن ماجه، تحقيق محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار الفكر - بيروت.: ج 1، ص 498.
همچنين در نقل ديگري آمده است : «لما مات عثمان بن مظعون اخرج جنازته فدفن امر النبى صلى الله عليه و آله رجلا ان يأتيه بحجر فلم يستطيع حمله فقام اليها رسول اللَّه صلى الله عليه و آله ثم حملها فوضعها عند رأسه وقال: اتعلم بها قبر اخى وادفن اليه من مات من اهلى». مطلب مى‏گويد:«چون عثمان بن مظعون از دنيا رفت جنازه‏اش را بيرون آوردند و دفن كردند. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به يك نفردستور داد كه سنگى را بياورد و او نتوانست آن را حمل كند خود پيامبر صلى الله عليه و آله بلند شد و آن سنگ را حمل كرد و نزد سر عثمان قرار داد و فرمود:به وسيله آن، قبر برادرم را علامت گذارى مى‏ كنم و هر كس از خانواده من بميرد در كنار او دفن خواهم كرد» سنن أبي داود، تحقيق: محمد محيي الدين عبد الحميد، ناشر: دار الفكر. ج 3   ص 212
اين كار پيامبر صلي الله عليه و آله در زمان خودش در حقيقت به اين معناست كه يكي از راه‌هاي حفظ قبر از نابودي، علامت گذاشتن بر روي قبر است . همچنانكه ابى ‏بكر بن محمد بن عمرو نقل مي‌كند«قبر عثمان بن مظعون را ديدم كه نزد آن شئ بلندى قرار داشت گويا كه علامتى بود» الزهري، محمد بن سعد بن منيع ابوعبدالله البصري (متوفاى230هـ)، الطبقات الكبرى، ناشر: دار صادر – بيروت ج 3   ص 397
 يكي از كساني كه ساخت بناء بر قبور را بطور عملي انجام داد، حضرت فاطمه عليها السلام بودند كه قبر حمزه را تعمير و اصلاح مي‌كردند تا از بين نرود .در كتاب تاريخ مدينه در اين باره چنين نقل شده است:
 عن أبي جعفر أن فاطمة بنت رسول الله كانت تزور قبر حمزة رضي الله عنه ترمه وتصلحه وقد تعلمته بحجر  .ابي جعفر مي‌گويد : حضرت زهراء عليه السلام قبر حمزه را زيارت مى‏كرد و آن را تعمير و ترميم و اصلاح مى ‏نمود و با سنگ علامت‏گذارى كرده بود».
تاريخ المدينة المنورة، تحقيق علي محمد دندل وياسين سعد الدين بيان، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1417هـ-1996م. ج 1   ص 86

ثالثا: در جايز دانستن ساخت و تعمير و حفظ قبور همين بس كه حضرت فرمودند:
مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْفَضْلِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَرَزْدَقِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى بْنِ الْأَحْوَلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي السَّرِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَلَوِيِّ عَنْ عُمَارَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِي عَامِرٍ وَاعِظِ أَهْلِ الْحِجَازِ قَالَ: أَتَيْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فَقُلْتُ لَهُ‏  مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَهُ يَعْنِي أَمِيرَ الْمُؤْمِنِين‏(ع) وَ عَمَرَ تُرْبَتَهُ فَقَالَ يَا أَبَا عَامِرٍ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ- عَنْ جَدِّهِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيٍّ ع- أَنَّ النَّبِيَّ ص قَالَ لَهُ وَ اللَّهِ لَتُقْتَلَنَّ بِأَرْضِ الْعِرَاقِ- وَ تُدْفَنُ بِهَا قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ- مَا لِمَنْ زَارَ قُبُورَنَا وَ عَمَرَهَا وَ تَعَاهَدَهَا فَقَالَ لِي يَا أَبَا الْحَسَنِ إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ‏  قَبْرَكَ وَ قُبُورَ وُلْدِكَ بِقَاعاً مِنْ بِقَاعِ الْجَنَّةِ- وَ عَرْصَةً مِنْ عَرَصَاتِهَا وَ إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ نُجَبَاءَ مِنْ خَلْقِهِ وَ صَفْوَةٍ مِنْ عِبَادِهِ‏  تَحِنُّ إِلَيْكُمْ وَ تَحْتَمِلُ الْمَذَلَّةَ وَ الْأَذَى فِيكُمْ فَيَعْمُرُونَ قُبُورَكُمْ وَ يُكْثِرُونَ زِيَارَتَهَا تَقَرُّباً مِنْهُمْ إِلَى اللَّهِ وَ مَوَدَّةً مِنْهُمْ لِرَسُولِهِ- أُولَئِكَ يَا عَلِيُّ الْمَخْصُوصُونَ بِشَفَاعَتِي وَ الْوَارِدُونَ حَوْضِي وَ هُمْ زُوَّارِي غَداً فِي الْجَنَّةِ- يَا عَلِيُّ مَنْ عَمَرَ قُبُورَكُمْ‏ وَ تَعَاهَدَهَا فَكَأَنَّمَا أَعَانَ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ عَلَى بِنَاءِ بَيْتِ الْمَقْدِسِ- وَ مَنْ زَارَ قُبُورَكُمْ عَدْلُ ذَلِكَ لَهُ ثَوَابُ سَبْعِينَ حَجَّةً بَعْدَ حَجَّةِ الْإِسْلَامِ- وَ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ حَتَّى يَرْجِعَ مِنْ زِيَارَتِكُمْ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ فَأَبْشِرْ وَ بَشِّرْ أَوْلِيَاءَكَ وَ مُحِبِّيكَ مِنَ النَّعِيمِ وَ قُرَّةِ الْعَيْنِ بِمَا لَا عَيْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ وَ لَكِنْ حُثَالَةٌ مِنَ النَّاسِ يُعَيِّرُونَ زُوَّارَ قُبُورِكُمْ بِزِيَارَتِكُمْ كَمَا تُعَيَّرُ الزَّانِيَةُ بِزِنَاهَا أُولَئِكَ شِرَارُ أُمَّتِي لَا أَنَالَهُمُ اللَّهُ شَفَاعَتِي‏ وَ لَا يَرِدُونَ حَوْضِي.
خدمت عبدالله جعفر بن محمد (ص) رسيدم و به او عرض كردم: اى فرزند رسول خدا (ص)! ثواب كسى كه قبر اميرمؤمنان (ع) را زيارت كرده و تربت او را آباد نمايد، چيست؟ حضرت فرمود: اى ابوعامر! پدرم از جدش حسين بن على از على (ص) روايت كرده كه پيامبر (ص) به او فرمود: به خدا سوگند! تو در سرزمين عراق كشته شده و در آنجا دفن مى‏شوى. حضرت به من فرمود: اى ابوالحسن! همانا خداوند قبر تو و قبر فرزندت را بقعه‏هايى از بقعه‏هاى بهشت و عرصه‏اى از عرصه‏هاى بهشت قرار داده است و اين كه خداوند قلب‏هاى نجيبانى از خلقش و برگزيدگانى از بندگانش را به سوى شما متمايل نموده كه در راه شما ذلت و آزار را به تن مى‏خرند و قبرهاى شما را آباد كرده و زياد به زيارت آنها مى‏آيند تا از راه شما به خدا تقرب جسته و به رسولش مودت پيدا نمايند. اى على! آنان مخصوص شفاعت من و واردشوندگان بر حوض من و زائران من در آينده در بهشت مى‏باشند. اى على! هر كس قبور شما را آباد كرده و با آنها عهد داشته باشد [به زيارت آنها بيايد]، پس گويا در ساختن بيت المقدس، سليمان بن داود (ع) را يارى كرده و كسى كه قبور شما را زيارت كند، معادل آن به او ثواب هفتاد حج بعد ازحجةالاسلام داده خواهد شد و از گناهانش خارج مى‏شود تا وقتى كه از زيارت شما باز مى‏گردد، همانند روزى كه مادرش او را زاده است، پس بشارت باد و بشارت بده اوليا و محبين خود را به نعمت (بهشت) و روشنى چشم به چيزى كه هيچ چشمى آن را نديده و هيچ گوشى آن را نشنيده و بر قلب هيچ بشرى خطور نكرده است، ولى عده‏اى از مردان نادان از زائران قبور شما به جهت زيارتتان عيب مى‏گيرند، همانگونه كه از زنا دهنده براى زنادادن عيب گرفته مى‏شود. آنان افراد پست و شرور از امت من مى‏باشند كه شفاعت من شامل حال آنان نشده و بر حوض من وارد نمى‏گردند.الحر العاملي، محمد بن الحسن (متوفاى1104هـ)، تفصيل وسائل الشيعة إلي تحصيل مسائل الشريعة، تحقيق و نشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث، الطبعة: الثانية، 1414هـ. ج14 ص383
پيامبر (ص) در اين روايت با بيان اينكه آباد كردن قبر اهل بيت عليهم السلام چقدر ثواب دارد، ساخت بارگاه را  كه يكي از اهداف آن حفظ از نابودي است، جايز و مشروع دانسته است  
اما در خصوص اين شبهه که برخي مي گويند خدا و اهل بيت حرم خود را نگه مي دارند بايد بگوييم: بنا نيست که همه کارهاي اين جهان از راه معجزه و غير عادي انجام شود. بلکه سنت الهي بر اين است که همه کارها براساس سنت ها و قواعد و قانون هاي عادي انجام گيرد.
ثانيا : استفاده از قدرت تصرف در اين جهان، مثلا در حفظ حرم خود، توسط ائمه عليه السلام و بزرگان دين هميشه و در همه جا جريان ندارد، بلکه آن بزرگواران در جايي از اين قدرت استفاده مي کنند که مصلحت دين خدا و هدايت مردم در آن باشد و بر خلاف سنت لايتغير الاهي نباشد. در طول تاريخ نيز چندين بار به خانه کعبه حمله ور شده و آن را تخريب کردند، ولي خداوند متعال تنها در يک مورد سپاهيان ابرهه را که تصميم جدي بر نابودي کعبه داشتند به طرز معجزه آسايي نابود کرد. تا براي هميشه در تاريخ ثبت شود و همگان بدانند که خداوند متعال که بالاترين قدرت ها است، اگر بخواهد و اراده اش تعلق بگيرد مي تواند در يک لحظه همه کافران را نابود نمايد، اما از روي لطف و مهرباني به آنان مهلت مي دهد تا کساني که از روي جهالت مرتکب اعمالي مي شوند از راه ضلالت خود بر گردند و در روز جزا عذري نداشته باشند که خدايا اگر به ما مهلت داده بودي ما نيز هدايت مي شديم. بر همين اساس است که پيامبران و ائمه عليه السلام نيز بايد طبق اسباب ظاهري وظيفه خود را پيش ببرند، تا امکان هدايت براي همه افراد باشد. همان طور در موارد خاصي اين اعجاز و قدرت از ائمه (ع) در جهت حفظ خود و ياران و حرم مطهرشان ديده شده و در تاريخ ثبت شده است، ولي به همان دليلي که در بالا بيان شد عموميت ندارد. از آنجا که افراي که اقدام به عملياتهاي تروريسي مي کنند اکثرا مسلمانند که فريب خورده هستند لذا ائمه عليهم السلام که هميشه به فکر هدايت مردمند، نابودي آنها را با حالت گمراهي را نمي خواهند همان گونه که خوارج نهروان حضرت علي (ع) را کافر مي پنداشتند. اما با اين حال اين امامان مهربان از قدرت خود در جهت نابودي آنان استفاده نکردند.
ثالثا: وقتي که مسلمانان قدرت داشته باشند از حرم بزرگان دين خود دفاع کنند اين وظيفه آنها است که جلوي اين کار  را بگيرند لذا نيازي به معجزه نيست در صورتي که با اسباب عادي مي شود جلو تروريستها را گرفت.
اما در خصوص سوال اخر مي توانيد از طريق اينترنت همان عنوان زيارت عاشورا ساخته افراطيون است! را جستجو کنيد و نام آن شخص را بيابيد

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات