هدف از چنين اقدامي، مباح کردن خون شيعيان است و آنان با مرتد خواندن پيروان اهل‌بيت(عليهم السلام) به دليل عقايد کفر آميز آنان(!)، کشتن شيعه را نه تنها گناه ندانسته بلکه موجب ترفيع درجات قاتل شيعه در فردوس برين و هم‌نشيني با پيامبر(صلي الله عليه واله) بر سر سفره طعام مي‌دانند!!توسل و زيارت قبور، يکي از عقايد اسلامي است که گروه‌هاي تروريستي ـ تکفيري بشدت به مخالفت با آن پرداخته‌اند. حساسيت اين موضوع تا آنجا افزايش مي‌يابد که حتي داعش ـ يکي از گروه‌هاي تکفيري ـ سخناني مبني بر تخريب خانه کعبه و بارگاه ملکوتي پيامبر عظيم الشان(صلي الله عليه واله) به ميان آورده است.

 

در موضوع زيارت قبور، آنان رفتن بر سر مزار مردگان را حرام دانسته و توسل به غير خدا مي‌دانند که موجبات شرک يک مسلمان را فراهم مي‌سازدبا اين وجود، انتشار تصوير سرکرده يکي از گروه‌هاي تروريستي و تکفيري به نام سپاه صحابه ـ که در رأس قاتلان شيعيان در پاکستان قرار دارد ـ بر سر مزار مادر خود، امري تعجب برانگيز است که اينک سوژه جديد شبکه‌هاي اجتماعي در اين کشور شده است. در سمت راست تصوير زير «اورنگ‌زيب فاروقي» يکي از سرکردگان سپاه صحابه پاکستان ديده مي شود که با دستاري مشکي به زيارت قبر مادر خويش آمده است.

 

پس از آنکه اين تصوير بر روي خروجي صفحه رسمي سپاه صحابه پاکستان در شبکه اجتماعي فيس‌بوک قرار گرفت؛ بسرعت با عناويني همچون «سندي بر کفر کافران» در ميان شيعيان بازنشر داده شد.اگر قرار باشد اورنگ‌زيب فاروقي را با ترازوي عدل تکفيريون محاکمه نماييم؛ حکم وي تنها اعدام است، آنهم با روش انتحار و اعمال شاقه(!) چراکه وي مشرک شده و از دين اسلام خارج گرديده است.

 

اولين کساني که رافضي خوانده شدند چه کساني بودند؟

 

خدمت امام صادق عليه السلام گزارش دادند که امروز نزد «ابن ابي ليلي» قاضي کوفه، «عمار دهني» براي شهادت حاضر شد. ولي قاضي شهادتش را نپذيرفت و گفت: "ما تو را مي شناسيم ، تو رافضي هستي".عمار از اين سخن پريشان شد و لرزه بر اندامش افتاد و اشکش جاري گرديد و از جاي برخاست. قاضي که چنين حالي را در او ديد گفت: "تو مرد دانشمندي هستي ، اگر بدت مي آيد که به تو رافضي گفته شود، از رفض اظهار تنفر کن تا از برادران ما بشوي".

 

عمار گفت: "تأثر من از اين نيست؛ بلکه گريه من براي خودم است و براي تو. براي خودم مي گريم ، چون تو براي من ، مقامي عالي قائل شدي که من شايسته آن مقام نيستم ؛ تو مرا رافضي خواندي ، در صورتي که سرور من امام صادق عليه السلام چنين فرموده : « نخستين کساني که رافضي خوانده شدند ، ساحران فرعون بودند . آن ها تا ديدندعصاي موسي اژدها گرديد ، به موسي ايمان آوردند و فرمان فرعون را زير پا نهادند و براي هر گونه شکنجه اي آماده شدند . فرعون آن ها را رافضي ناميد ، چون دين فرعون را رفض کردند . رافضي کسي است که از آن چه خدا از آن بيزار است ؛ دوري کند وهر چه را که خداي بدان امر کرده اطاعت کند». کجا در اين زمان چنين کسي پيدا مي شود ؟ من از آن بر خويش مي گريم که خدا ازقلب من آگاه شود که من از اين نام خوشم آمد ، آن گاه مرا مورد عتاب قرار دهد وبگويد : عمار آيا کسي بودي که باطل ها را لگد زدي و طاعت ها را انجام دادي ؟سپس از درجات من بکاهد ، اگر بر من آسان بگيرد و يا سزاوار کيفر باشم ، اگر برمن جد بگيرد ، مگر آن که سروران من به داد من برسند".

 

عمار ادامه داد: "و چرا بر تو مي گريم؟ چون که گناهي بزرگ مرتکب شدي و مرا به دروغ لقبي دادي. من از عذاب خداي بر تو مي ترسم ، زيرا شريف ترين نام ها را به من دادي ، ولي به صورت پست ترين نامش در آوردي. پيکرت چگونه مي تواند عذاب اين کلمه ات را تحمل کند؟".هنگامي که امام ششم از گفته هاي عمار و دليري و فداکاري او آگاه شد ، فرمود: "اگر عمار گناهاني از آسمان و زمين بزرگ تر داشت ، بر اثر اين حق گويي گناهانش پاک شد و حسناتش نزد پروردگار در افزايش خواهد بود".