| تاريخ: 09 دي 1393 | تعداد بازديد: 677 |
|
| خدمت‌رساني يک جوان بي‌دست به زائران سامراء | ||
خدمات رساني عراقي‌ها به زائران امامان معصوم(ع) همه ساله با صحنه‌هاي عجيبي و شگفت‌آوري همراه است که نمي‌توان تفسير منطقي براي آن ارائه کرد. به گزارش ابنا ـ هزاران نفر از زائران مرقد حضرت امام حسن عسکري(ع) براي احياي مراسم سالگرد شهادت اين امام وارد شهر سامراء شده‌اند و هزاران نفر نيز با پاي پياده در راه شهر مقدس سامراء هستند و اداره محلي اين شهر يک اتاق عملياتي براي تامين امنيت زائران و ارائه خدمات به آن‌ها تشکيل داده است و علاوه بر اين نيروهاي امنيتي نيز در طول جاده بغداد به سامراء و اغلب محله‌هاي مسکوني اين شهر مستقرند. شيعيان و عاشقان اهل‌بيت(ع) در عراق که در ايام محرم الحرام و اربعين حسيني به زائران پياده حرمين مطهر حضرت اباعبدالله الحسين(ع) و حضرت عباس(ع) خدمت‌رساني کردند در مسير حرکت زائران پياده حرم مطهر امام حسن عسکري نيز مستقر شده و از آنان پذيرايي مي‌کنند.
خدمات رساني عراقي‌ها به زائران امامان معصوم(ع) همه ساله با صحنه‌هاي عجيبي و شگفت‌آوري همراه است که نمي‌توان تفسير منطقي براي آن ارائه کرد. در بسياري از اين صحنه‌ها نشانه‌هاي فقر پيداست و آنان هرچه دارند در راه اهل‌بيت(ع) مي‌دهند. يک نمونه از اين صحنه‌ها، تصاوير يک جوان عراقي در مسير حرکت زائران به سامراء است که باوجود اينکه دست‌هاي وي قطع شده در خدمت‌رساني به زائران امام يازدهم شيعيان تلاش مي‌کنند.
روزهاي آغازين ماه ربيع الاول يادآور شهادت امام حسن عسکري(ع) يازدهمين پيشواي شيعيان جهان است، امام همامي که با فشار، آزار و اذيت شديد عباسيان کوشيد تا ارتباط خود را با پيروان و شيعيان حفظ کند و جانشين به حق خود امام زمان (عج) را به مردم آن روزگار بشناساند. امام حسن عسکري(ع) در ۲۳۲ هجري قمري در شهر مدينه ديده به جهان گشود و در کودکي از پدر بزرگوارش امام هادي(ع) دهمين پيشواي شيعيان سيره پيامبر(ص) و ائمهٔ معصومين(ع) را فراگرفت و در چنين محيط معنوي، ايشان رشد و پرورش يافت و به مقام امامت رسيد. کنيهٔ امام حسن عسکري(ع) «ابومحمد» است که با لقب‌هاي ديگر مانند هادي، خالص، زکي، سراج، تقي و عسکري نيز شناخته مي‌شوند که هر يک از آن‌ها، نشانه‌اي از کمالات وجودي آن حضرت محسوب مي‌شود. «عسکري» از مشهور‌ترين لقب‌هاي ايشان است. عسکر نام محله‌اي در شهر سامرا بود که خلفاي عباسي، امام حسن عسکري (ع) و پدرش امام هادي(ع) را به اين منطقه آورده بودند تا بهتر بتوانند آن‌ها را کنترل نمايند و زير نظر داشته باشند.
زماني که امام هادي(ع) در ۲۵۴ هجري قمري در ۴۰ سالگي به وسيلهٔ خليفهٔ عباسي «المعتز» در شهر سامرا به شهادت رسيد، امامت ۶ سالهٔ امام حسن عسکري (ع) آغاز شد. امام هادي(ع) دربارهٔ فرزندش امام حسن عسکري(ع) مي‌فرمايد: «فرزندم ابو محمد، اصيل‌ترين چهرهٔ خاندان نبوت و استوار‌ترين حجت (خدا) است. او بزرگِ فرزندانم و جانشين من است و امامت و احکام به سوي او بازمي گردد.» صقر بن ابي دُلف مي‌گويد از امام هادي(ع) شنيدم که فرمود: «امام بعد از من، حسن است و بعد از حسن، پسرش قائم است، کسي که زمين را پر از قسط و عدل مي‌کند، همانطور که از جور و ظلم پر شده باشد.» ابوبکر فهفکي مي‌گويد: «امام هادي(ع) به من نوشت: پسرم ابو محمد حسن عسکري(ع) ميان افراد و خاندان پيامبر (ص) از نظر خلقت، صحيح‌ترين فرد و از نظر منطق و استدلال، استوار‌ترين آنان است و او ارشد فرزندان من مي‌باشد و جانشين من خواهد بود و سلسلهٔ امامت و احکام به او منتهي مي‌شود. پس آنچه از من مي‌پرسيدي از او بپرس و آنچه به آن نيازمندي، نزد اوست.» امامت کوتاه امام حسن عسکري(ع) از دوره‌هاي سخت زندگي آن امام به شمار مي‌رفت. خلفاي بني عباس همواره امامان معصوم (ع) را مانعي براي دستيابي به خواسته‌هاي نامشروع خود مي‌دانستند، از اين رو فشارهاي زيادي بر امامان و پيروان آن‌ها وارد مي‌کردند.
فشارهاي خلفاي بني عباس در دورهٔ امامت امام حسن عسکري(ع) بر اين امام بزرگوار و ياران ايشان افزايش يافته بود که مي‌توان به ۲ ويژگي مهم در اين ارتباط اشاره کرد: ويژگي نخست قدرت يافتن شيعيان در اين دوره و ديگري مسالهٔ مهدويت است. پيروان امام حسن عسکري(ع) به دليل روشنگري‌ها و آموزش‌هاي آن حضرت، روز به روز آگاه‌تر و منسجم‌تر شده و قدرت مي‌گرفتند. براين پايه مسلمانان به تدريج به ماهيت حکومت بني عباس و نامشروع بودن آن، همانند حکومت بني اميه پي مي‌بردند. خلفاي بني عباس از قدرت گرفتن شيعيان در هراس بودند و به همين دليل اعتراض‌هاي آن‌ها را به شدت سرکوب مي‌کردند. مسالهٔ مهدويت نيز عامل ديگري بود که حکومت بني عباس عرصه را بر امام يازدهم و ياران ايشان تنگ مي‌کردند. خلفاي عباسي برپايه روايت معتبر به خوبي مي‌دانستند، از امام حسن عسکري(ع) فرزندي به دنيا خواهد آمد که بساط ظلم و جور را برخواهد چيد و او قائم آل محمد(عج) است. از اين رو به طور پيوسته، شرايط خانهٔ آن امام همام را زير نظر داشتند که اگر فرزندي متولد شد، او را از ميان ببرند. حاکمان بني عباس افرادي را که مي‌خواستند با امام حسن عسکري(ع) ارتباط برقرار کنند، شکنجه مي‌کردند و به زندان مي‌انداختند. از اين رو دوستداران و پيروان امام حسن عسکري(ع) به سختي مي‌توانستند با امام يازدهم خود تماس و ارتباط برقرار کنند.
روشنگري امام حسن عسکري(ع) در ميان مردم و پافشاري آن حضرت در راه حق و عدالت سبب کينه توزي و شدت عمل خلفاي بني عباس شد. از همين رو، آن امام بزرگوار را بار‌ها زنداني کردند. پيشواي يازدهم شيعيان، در فضاي خفقان و استبداد، همواره با تدبير و درايت در برابر حاکمان ظالم عباسي، ايستادگي کرد و براي حفظ اسلام اصيل و شيعيان، سختي‌هاي زيادي را به جان خريد. امام حسن عسکري(ع) وظيفهٔ امامت خود را در روشنگري و بيداري مردم و آشنايي آن‌ها با اسلام واقعي در آن شرايط سخت انجام داد. ايشان نمايندگاني را از شخصيت‌هاي برجستهٔ شيعه در شهرهاي مختلف منصوب کرد تا ارتباط وي با پيروان و شيعيان به طور کامل گسسته نشود. ابراهيم بن عبده نمايندهٔ امام در نيشابور و احمد بن اسحاق بن عبدالله قمي اشعري نماينهٔ ايشان در قم بود. ايشان در نامه‌اي به ابوالحسن علي بن حسين بن موسي مشهور به ابن بابويه قمي مي‌فرمايد: «... بر تو باد که صبر و شکيبايي ورزي و منتظر فرج باشي، همانا پيامبر(ص) فرمودند: بر‌ترين اعمال امت من، انتظار فرج است. پيوسته شيعيان ما در حزن و اندوه خواهند بود تا فرزندم امام قائم(ع) ظاهر شود، همان که پيامبر (ص) بشارت داد، زمين را از قسط و عدل پر مي‌کند، همچنان که از ظلم و جور پر شده است.اي بزرگمرد و مورد اعتماد من، صبر پيشه کن و شيعهٔ مرا به صبر فرمان ده، همانا زمين از آن خداست که بزرگان خود را وارث آن مي‌سازد و سرانجام نيکو براي پرهيزکاران است...» معتمد عباسي که با زنداني و کنترل کردن آن امام بزرگوار نتوانسته بود به هدف خود برسد، از اين رو در پي قتل آن حضرت برآمد. اين خليفهٔ عباسي به صورت مخفيانه و به وسيلهٔ ماموران خود در ۲۶۰ هجري قمري، امام حسن عسکري (ع) را مسموم کرد و به شهادت رساند. پس از اين اتفاق، خلفاي عباسي سعي کردند تا شهادت آن حضرت را به صورت مرگ طبيعي جلوه دهند، ولي خبر شهادت ايشان به سرعت در شهر سامرا پيچيد. جمعيت بسياري از مردم در تشييع آن حضرت شرکت کردند و بنابر روايت‌هاي معتبر، حضرت حجت بن الحسن العسکري(عج) بر پيکر پدرش امام حسن عسکري(ع) نماز خواند. | ||
