روايت دوم که آقايان صراحت دارند به صحت روايت و روشن و شفاف بر مسج رجلين دلالت مي‌کند، روايت عَبّاد بن تميم است. ايشان دو روايت نقل کرده است، يکي از پدرش و يک روايت هم دارد: عن عمه.  هر دو روايت هم صحيح هستند؛ يعني بزرگان اهل سنت تصريح بر صحت روايت دارند.

روايت را احمد بن حنبل در مسندش نقل مي‌کند. روايت مسند صرف نظر از بررسي روايتي که ما مي‌کنيم، در مجموع در بين اهل سنت از يک جايگاه ويژه‌اي برخوردار است و خود احمد گفته بود که اگر روايتي را در مسند من نيافتيد، بدانيد که آن روايت ضعيف است؛ يعني من تلاش کرده‌ام رواياتي را در مسندم بياورم که قابل احتجاج هست. ايشان نقل مي‌کند:

حدثني أبي قال قرأت على عبد الرحمن عن عبد الله بن زيد المازني قال ثنا عبد الله بن يزيد أبو عبد الرحمن المقرى قال ثنا سعيد يعنى ابن أبي أيوب قال حدثني أبو الأسود عن عباد بن تميم المازني عن أبيه أنه قال رأيت رسول الله صلى الله عليه وسلم يتوضأ ويمسح بالماء على رجليه.

مسند احمد، الإمام احمد بن حنبل، ج 4، ص 40 و مجمع الزوائد، الهيثمي، ج 1، ص 234 و الآحاد والمثاني، الضحاک، ج 4، ص 208 و المعجم الأوسط، الطبراني، ج 9، ص 132 و اسد الغابة، ابن اثير، ج1، ص217 و صحيح ابن خزيمة، ابن خزيمة، ج 1، ص 101 و الاستيعاب، ابن عبد البر، ج 1، ص 195

شوکاني اين روايت را در کتاب نير الاوتار، ج1، ص168 و مي‌نويسد:

رأيت رسول الله يتوضاء ويمسح علي رجليه.

کلمه «بالماء» هم ندارد.

در جايي ديدم که اين روايت را بخاري در تاريخ خودش آورده است؛ ولي من پيدا نکردم. اين حجر صراحت دارد که: اخرجه البخاري في تاريخه.

ابن حجر عسقلاني به اين روايت که مي‌رسد، تعبيرش اين است:

قال بن حبان تميم بن زيد المازني له صحبة وحديثه عن ولده وروى البخاري في تاريخه وأحمد بن أبي شيبة وابن أبي عمرو البغوي والطبراني والباوردي وغيرهم کلهم من طريق أبي الأسود عن عباد بن تميم المازني عن أبيه قال رأيت رسول الله صلى الله عليه وسلم يتوضأ ويمسح الماء على رجليه رجاله ثقات.

الإصابة، ابن حجر، ج 1، ص 490

ابن حجر از استوانه‌هاي علمي اهل سنت است و صراحت دارد که اين روايت، راوايانش همه ثقات هستند. البته اين را دقت کنيد که اهل سنت براي صحت روايت، وثاقت روات را شرط نمي‌دانند؛ چه بسا روايتي که رواتش همه ثقه هستند؛ ولي مضمون شاذ و مخالف مشهور است، آن‌ها زير بار آن نمي‌روند. يا روايت راويانش ثقه هستند؛ ولي اين روايت به صورت تبع آمده است و روايت اصلي نيست؛ مثلاً‌ به عنوان مؤيد آمده است. آن‌ها هفت هشت تا شرط دارند که بايد اين‌ها را داشته باشد تا قابل استناد باشد.

ولي آن چه براي ما مهم است، اين است که روايت از نظر سند هيچ مشکلي ندارد؛ يعني اين که راويان آن ضعيفه باشند، نيست. چون مضمون روايت مخالف مشهور است، اهل سنت زير بار آن نمي‌روند؛ چون آن‌ها يک چيزي را به عنوان عقيده پذيرفته‌اند و ائمه اربعه هم مسح رجلين را قبول نداشته‌اند؛ لذا هر روايتي را که سنداً هم مشکل نداشته باشد، قبول نمي‌کنند.

هيمثي هم در مجمع الزوايد مي‌گويد:

 رجاله موثقون.

پس اين هم يک روايتي است که نقل کرده‌اند، مبني بر مسح رجلين، با توثيق روات‌شان.