يارب اين ماه کدامين مه و امشب چه شب است                                  که فلک غرق نشاط است، زمين در طربست شد مگر چشم مه امشب به جمالي روشن                                        کاين چنين خرم و تابنده و پر خنده لبست آري از منظره ماه و کواکب پيداست                                                     که شب سيزده ماه شريف رجب است گوش دل باز کن اي بيخبر از عالم غيب                                               تا منادي دهدت مژده که امشب چه شبست مژده جبريل امين از عرش برين                                                           که مبارک شب ميلاد امير عرب است ذات اقليم ولايت که همايون ذاتش                                                      مطلع نور حق و آئينه ذات ربست مه خورشيد و زمين و فلک و ليل نهار                                                  به ولاي علي و آل علي منتسب است علي عالي اعلي اسدالله که او                                                            گردش دايره کون و مکان را سبب است با چنين جلوه که از پرده برون آمدهاي                                                  که کنم جان به فداي تو نه جاي عجب است هر که با خط ولاي تو رود در دل خاک                                                   فارغ از محنت و آسوده ز رنج و تعب است در پي رزم پي کشتن روبه صفتان                                                      همچو شيريست که در حالت خشم و غضب است نرسد شهد به شيريني گفتار علي                                                   که کلامش چو درختيست که غرق رطب است خلق را دوستي شاه ولايت روحي است                                           که روان در تن و شريان و وريد و عصب است دم فرو بند «رسا» قطره به پيش دريا                                                 عرض اندام نمودن نه طريق ادب است
قاسم رسا |