| تاريخ: 02 دي 1390 | تعداد بازديد: 15555 |
|
| آيا مسموم كردن امام حسن عليه السلام به دستور معاويه بود ؟ | ||
| گروه امامت و خلافت | ||
|
سؤال كننده: على اكبر سليمي پاسخ: طبق روايات بسيارى كه در كتاب‌هاى شيعه و سنى وجود دارد، معاوية بن أبى سفيان سمّى را براى جعده دختر اشعث بن قيس، همان منافقي كه در تمام حوادث زمان اميرمؤمنان عليه السلام نقش اساسى داشت، فرستاد و به او وعده داد كه اگر امام حسن عليه السلام را به شهادت برسانى، تو را به ازدواج پسرم يزيد درمى آورم. جعده نيز دستور معاويه را اجرا كرد و آن حضرت را در حالى كه روزه داشت و براى افطار به خانه آمده بود، با زهرى كه معاويه فرستاده بود به شهادت رساند. مقدمه: قبل از ورود به اصل بحث و آوردن مدارك مطلب فوق، لازم است كه به صورت مختصر در باره جايگاه و مقام امام مجتبى عليه السلام و نيز حكم دشمنى با آن حضرت را از ديدگاه رسول خدا بيان كنيم. امام حسن (ع) محبوب خدا و رسول خدا (ص) امام مجتبى عليه السلام سبط اكبر رسول خدا صلى الله عليه وآله، مقام و منزلت عظيمى در نزد پيام‌آور خدا داشت؛ به طورى كه آن حضرت نوه عزيزش را بر دوش مى‌گرفت و مى‌فرمود: خدايا من او را دوست دارم، تو نيز او را دوست داشته باش. بخارى و مسلم در صحيحشان مى‌نويسد: اخبرني عَدِيٌّ قال سمعت الْبَرَاءَ رضي الله عنه قال رأيت النبي صلى الله عليه وسلم وَالْحَسَنُ بن عَلِيٍّ على عَاتِقِهِ يقول اللهم إني أُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ. براء مى‌گويد: رسول خدا (صلي الله عليه وآله) را ديدم در حالى كه حسن بن على (عليهما السلام) روى دوشش بود و مى‌فرمود: خدايا من او را دوست دارم، پس تو نيز او را دوست داشته باش. البخاري الجعفي، محمد بن إسماعيل ابوعبدالله (متوفاي256هـ)، صحيح البخاري، ج3، ص1370، ح3539، كتاب فضائل الصحابة، بَاب مَنَاقِبِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ رضي الله عنهما، تحقيق د. مصطفي ديب البغا، ناشر: دار ابن كثير، اليمامة - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1407 – 1987؛ النيسابوري، مسلم بن الحجاج ابوالحسين القشيري (متوفاي261هـ)، صحيح مسلم، ج4، ص1883، ح2422، كِتَاب فَضَائِلِ الصَّحَابَةِ، بَاب فَضَائِلِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ رضي الله عنهما، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت. روايات مشابهى از اسامة بن زيد و ابوهريره نيز در همان ابواب بخارى و مسلم نقل شده است. دشمني با امام حسن، دشمني با خدا و رسول خدا (ص)! از طرف ديگر اهل سنت با سند صحيح نقل كرده‌اند كه دشمني با امام مجتبى عليه السلام، دشمني با رسول خدا صلى الله عليه وآله است. ابن حبان در صحيح خود مى‌نويسد: حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ إِِسْمَاعِيلَ عَنْ أَسْبَاطِ بْنِ نَصْرٍ عَنِ السُّدِّيِّ عَنْ صُبَيْحٍ مَوْلَى أُمِّ سَلَمَةَ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ أَنّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِفَاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ أَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ وسلم لِمَنْ سَالَمَكُمْ. از زيد بن أرقم نقل شده است كه رسول خدا خطاب به فاطمه، حسن و حسين فرمود: من با كسى دشمني مى‌‌كنم كه با شما دشمني كند و با كسى سازش مى‌‌كنم كه با شما سازش كند. التميمي البستي، محمد بن حبان بن أحمد ابوحاتم (متوفاي354 هـ)، صحيح ابن حبان بترتيب ابن بلبان، ج15، ص434، تحقيق: شعيب الأرنؤوط، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الثانية، 1414هـ ـ 1993م. حاكم نيشابورى نيز در المستدرك مى‌نويسد: أخبرنا أحمد بن جعفر القطيعي ثنا عبد الله بن أحمد بن حنبل حدثني أبي ثنا تليد بن سليمان ثنا أبو الجحاف عن أبي حازم عن أبي هريرة رضي الله عنه قال نظر النبي صلى الله عليه وسلم إلى علي وفاطمة والحسن والحسين فقال أنا حرب لمن حاربكم وسلم لمن سالمكم هذا حديث حسن من حديث أبي عبد الله أحمد بن حنبل عن تليد بن سليمان فإني لم أجد له رواية غيرها وله شاهد عن زيد بن أرقم. از ابوهريره نقل شده است كه رسول خدا به على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام نگاه كرد و فرمود: من با كسى دشمني ميكنم كه با شما دشمني كند و با كسى سازش مى‌‌كنم كه با شما سازش كند. الحاكم النيسابوري، محمد بن عبدالله ابوعبدالله (متوفاي 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج3، ص161، ح4713، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولى، 1411هـ - 1990م. و شمس الدين ذهبى در سير أعلام النبلاء مى‌نويسد: أحمد بن حنبل حدثنا تليد بن سليمان حدثنا أبو الجحاف عن أبي حازم عن أبي هريرة نظر النبي (ص) إلى علي وفاطمة والحسن والحسين فقال: أنا حرب لمن حاربكم سلم لمن سالمكم. رواه الحاكم في المستدرك وفيه من طريق أبان بن تغلب عن أبي بشر عن أبي نضرة عن أبي سعيد قال رسول الله صلى الله عليه وسلم لا يبغضنا أهل البيت أحد إلا أدخله الله النار. احمد بن حنبل به سند خود از ابوهريره نقل كرده است كه رسول خدا (ص) به على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام نگاه كرد و فرمود: من با كسى دشمني ميكنم كه با شما دشمني كند و با كسى سازش مى‌‌كنم كه با شما سازش كند. اين روايت را حاكم در مستدرك خود نقل كرده و در اين كتاب حاكم از طريق أبان بن تغلب از أبى بشر... نقل شده است كه رسول خدا فرمود: كسى با ما اهل بيت عليهم السلام دشمنى نمى‌كند؛ مگر اين كه خداوند او را داخل آتش جهنم خواهد كرد. الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، سير أعلام النبلاء، ج2، ص123، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ. پس طبق روايات، دشمنى و جنگ با اهل بيت عليهم السلام كه امام مجتبى عليه السلام نيز به تصريح روايات اهل سنت، قطعاً جزء آنها است، جنگ و دشمنى با رسول خدا صلى الله عليه وآله است. بعد از اين مقدمه كوتاه به سراغ مداركى مى‌رويم كه ثابت مى‌كند قاتل اصلى امام مجتبى عليه السلام، معاوية بن أبى سفيان بوده و او بود كه براى جعده سمّ فرستاد و او را با وعده ازدواج با يزيد تحريك كرد تا فرزند رسول خدا صلى الله عليه وآله را مسموم نمايد. فرستادن سم توسط معاويه در منابع اهل سنت: متاسفانه، علماي اهل سنت، به خاطر حفظ آبروي خلفا، از نقل بسياري از جنايات آنها احتراز كرده‌اند و يا در صورت نقل مطلب در كتابي، دست به تحريف آن زده‌اند! يكي از مواردي كه مورد تحريف علماي اهل سنت قرار گرفته است، ماجراي مسموم شدن امام حسن مجتبي عليه السلام، به دستور معاويه است! دستكاري حقائق، توسط دست‌هاي پاك! به اقرار علماي اهل سنت، ابن سعد در الطبقات الكبري و طبري در تاريخ خويش مسموم شدن امام حسن مجتبي به دستور معاويه را نقل كرده‌اند، اما دست‌هاي امانت‌دار، اين مطلب را از اين دو كتاب حذف كرده‌اند! نقل از الطبقات الكبري ابن سعد: سبط ابن جوزي حنفي در باب سبب وفات امام مجتبي عليه السلام، بعد از ذكر گروهي از علماي اهل سنت كه اعتقاد به دستور معاويه براي مسموميت حسن بن علي عليهما السلام داشتند، مينويسد: قال علماء السير: منهم ابن عبد البر سمته زوجته جعدة بنت الأشعث بن قيس الكندي. وقال السدي: دس اليها يزيد بن معاوية أن سمي الحسن وأتزوجك فسمته فلما مات ارسلت الي يزيد تسأله الوفاء بالوعد فقال أنا والله ما ارضاك للحسن افنرضاك لأنفسنا. وقال الشعبي: إنما دس اليها معاوية فقال سمي الحسن وأزوجك يزيد وأعطيك مائة الف درهم فلما مات الحسن بعث الي معاوية تطلب انجاز الوعده فبعث اليها بالمال وقال: إني احب يزيد وأرجو حياته لولا ذلك لزوجتك اياه. وقال الشعبي: ومصداق هذا القول أن الحسن كان يقول عند موته وقد بلغه ما صنع معاوية لقد عملت شربته وبلغ امنيته والله لا يفي بما وعد ولا يصدق فيما يقول. وقد حكي جدي في كتاب الصفوة قال: ذكر يعقوب بن سفيان في تاريخ أن جعدة التي سمته وقال الشاعر في ذلك: تغر فكم لك من سلوة تفرح عنك غليل الحزن بموت النبي وقتل الوصي وقتل الحسين وسم الحسن وقال ابن سعد في الطبقات: سمه معاوية مرارا لأنه كان يقدم عليه الشام هو وأخوه الحسين (ع). علما تاريخ و از جمله ابن عبد البر گفته‌اند: جعده دختر اشعث بن قيس همسر امام مجتبي عليه السلام آن حضرت را مسموم كرد. سدي گفته: يزيد معاويه مخفيانه به او پيام داد كه اگر حسن را مسموم كني، من با تو ازدواج خواهم كرد، پس جعده مسموش كرد، وقتي امام حسن از دنيا رفت، جعده كسي را پيش يزيد فرستاد تا به وعده‌اش وفا كند، يزيد در جواب گفت: سوگند به خدا ما از كاري كه با حسن كردي راضي نبوديم؛ آيا در حق خودمان به آن رضايت خواهيم داد؟ شعبي گفته: معاويه مخفيانه به او پيام داد و گفت: حسن را مسموم كن تا تو را به ازدواج يزيد درآورده و صد هزار درهم به تو بدهم. وقتي حسن از دنيا رفت، كسي را پيش معاويه فرستاد تا از او درخواست كند كه به وعده‌اش وفا نمايد، معاويه مال را براي او فرستاد و گفت: من يزيد را دوست دارم و اميد به زنده بودن او دارم، اگر اين مسأله نبود، من تو را به ازدواج او درمي‌آوردم. شعبي گفته: دليل اين سخن اين است كه امام حسن عليه السلام در هنگام مرگ خودش در حالي كه از كار معاويه با خبر شده بود مي‌گفت: تو شربت او را ساختي و او به آرزويش رسيد، سوگند به خدا كه او به وعده‌اي كه داده است، وفا نخواهد كرد و به آن چه گفته عمل نخواهد كرد. جدم (ابن جوزي حنبلي) در كتاب الصفوة گفته: يعقوب بن سفيان در تاريخش گفته: جعده همان كسي است كه امام حسن را مسموم كرد و شاعر در اين باره گفته: (اي دنيا) فريب مي‌دهي! چه مقدار شيريني (كه مي‌تواني همه مردم را فريب بدهي)! با وجود فشار اندوه، اما باز مردم را به خود شاد مي‌كني! اندوهي كه به خاطر وفات رسول خدا و وصي او و شهادت حسين و مسموميت حسن بود! و ابن سعد در طبقاتش گفته: معاويه چندين بار امام حسن عليه السلام را مسموم كرد؛ زيرا او و برادرش حسين به شام مي‌آمدند. سبط بن الجوزي الحنفي، شمس الدين أبوالمظفر يوسف بن فرغلي بن عبد الله البغدادي (متوفاي654هـ)، تذكرة الخواص، ص191ـ 192، ناشر: مؤسسة أهل البيت ـ بيروت، 1401هـ ـ 1981م. ترجمه سبط بن جوزي: از آن جائي كه ممكن است برخي اشكال كنند و به گفته ابن جوزي اطمينان نكنند و يا ممكن است كه او را به شيعه بودن متهم كنند، ما شرح حال او را از زبان بزرگان اهل سنت نقل مي‌كنيم تا هيچ بهانه‌اي براي كسي باقي نماند. شمس الدين ذهبي در باره او ميگويد: يوسف بن قُزْغْلي بن عبد الله. الإمام، الواعظ، المؤرخ شمس الدين، أبو المظفر التركي، ثم البغدادي العوني الحنفي. سِبْط الإمام جمال الدين أبي الفرج ابن الجوزي ؛ نزيل دمشق. وُلِد سنة إحدى وثمانين وخمسمائة... وكان إماما، فقيها، واعظا، وحيدا في الوعظ، علاّمةً في التاريخ والسير، وافر الحرمة، محبباً إلى الناس... ودرّس بالشبلية مدة، وبالمدرسة البدرية التي قبالة الشبلية. وكان فاضلا عالما، ظريفا، منقطعا، منكرا، على أرباب الدول ما هم عليه من المنكرات، متواضعا صاحب قبول تام. يوسف بن فزعلي حنفي، پيشوا، فقيه،تاريخ دان و در سخنوري يگانه بود، در تاريخ و سرگذشت، علامه و در نزد مردم بسيار قابل احترام و محبوب بود. مدتي در شبيله و مدرسه بدريه تدريس ميكرد، او فاضل، دانشمند و نكته سنج بود و با دولتمرداني كه كارهاي ناپسندي مي‌كردند، مخالفت ميكرد و همگان او را قبول داشتند. الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان بن قايماز، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 48، ص 183، تحقيق: د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م. نقل از تاريخ طبري: همچنين سعدى خزرجى صراحت دارد كه طبرى در تاريخش نقل كرده كه معاويه براى جعده سم فرستاد و او را تحريك كرد تا امام مجتبى را به شهادت برساند: وفي تاريخ الطبري أن الحسن بن علي رضي الله عنهما مات مسموما في أيام معاوية وكان عند معاوية كما قيل دهاء فدس إلى جعدة بنت الأشعث بن قيس وكانت زوجة الحسن رضي الله عنه شربة وقال لها إن قتلت الحسن زوجتك بيزيد فلما توفي الحسن بعثت إلى معاوية تطلب قوله فقال لها في الجواب أنا أضن بيزيد. در تاريخ طبرى آمده است كه حسن بن على در زمان معاويه مسموم از دنيا رفت، معاويه كه با هوش و زيرك بود، مخفيانه براى جعده دختر اشعث كه همسرس امام حسن بود، شربتى فرستاد و به او گفت كه اگر حسن را بكشى، تو را به ازدواج يزيد درخواهم آورد. هنگامى كه حسن از دنيا رفت، كسى را فرستاد كه معاويه به وعده‌اش عمل كند، معاويه در جواب گفت: من در مورد يزيد، بخل مي‌ورزم (او را به دست هركس نمي‌سپارم) السعدي الخزرجي، موفق الدين أبي العباس أحمد بن القاسم بن خليفة بن يونس (متوفاي668هـ)، عيون الأنباء في طبقات الأطباء، ج1، ص174، تحقيق: الدكتور نزار رضا، ناشر: دار مكتبة الحياة - بيروت. اما متأسفانه اين مطلب در چاپ‌هاى كنونى تاريخ طبرى وجود ندارد و به دست امانت‌داران اهل سنت از تاريخ طبرى حذف شده است! ساير مدارك تحريف نشده! قرطبى حنفى متوفاى 550هـ در كتاب التعريف بالأنساب مى‌نويسد: ومات الحسن مسموما سمته زوجته بنت الأشعث الكندية دسه إليها معاوية. حسن (ع) مسموم از دنيا رفت، همسرش دختر اشعث با دسيسه معاويه او را مسموم كرد. القرطبي الحنفي، أحمد بن محمد بن إبراهيم الأشعري (متوفاى550هـ)، التعريف بالأنساب والتنويه بذوي الأحساب، ج1، ص3، طبق برنامه الجامع الكبير. و در جاى ديگر مى‌نويسد: قال: وقال أبو قتادة وأبو بكر بن حفص: سم الحسن ابن علي رضي الله عنهما: سمته امرأته جعدة بنت الأشعث بن قيس الكندي. قال: وقالت طائفة كان ذلك منها بتدسيس معاوية إليها وما بذل لها في ذلك، وكان لها ضرائر وأنه وعدها بخمسين ألف درهم، وأن يزوجها من يزيد، فلما فعلت وفى لها بالمال، وقال: حبنا ليزيد يمنعنا من الوفاء لك بالشرط الثاني. أبوقتاده و أبوبكر بن حفص گفته‌اند: امام حسن بن على (ع) به دست همسرش جعده دختر اشعث مسموم شد. طايفه‌اى گفته‌اند كه: اين قضيه با توطئه معاويه و براى به دست آوردن آنچه معاويه به او داد و نيز چون چند هوو نيز داشت، صورت گرفت. معاويه وعده داده بود كه پنجاه هزار درهم به او بدهد و او را به ازدواج يزيد درآورد، وقتى او اين كار را انجام داد، مالى را كه وعده كرده بود، به او داد و گفت: دوست داشتن يزيد مانع از آن مى‌شود كه شرط دوم را عملى كنم. النويري، شهاب الدين أحمد بن عبد الوهاب (متوفاي733هـ)، نهاية الأرب في فنون الأدب،ج 20، ص201، تحقيق مفيد قمحية وجماعة، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1424هـ - 2004م. زمخشرى، عالم مشهور و نحوى و مفسر نام آور اهل سنت در اين باره مى‌گويد: جعل معاوية لجعدة بنت الأشعث امرأة الحسن مائة ألف حتى سمته، ومكث شهرين وإنه ليرفع من تحته كذا طستاً من دم. وكان يقول: سقيت السم مراراً ما أصابني فيها ما أصابني في هذه المرة، لقد لفظت كبدي فجعلت أقلبها بعود كان كان في يدي. وقد ورثته جعدة بأبيات منها: يا جعد بكيه ولا تسأمي... بكاء حق ليس بالباطل إنك لن ترخي على مثله... سترك من حاف ولا ناعل وخلف عليها رجل من قريش فأولدها غلاماً، فكان الصبيان يقولون له: يا ابن مسممة الأزواج. معاويه صد هزار (دينار) به زن امام حسن عليه السلام، جعده دختر اشعث وعده داد تا ايشان را مسموم كرد، امام عليه السلام دو ماه بعد از آن زنده ماند؛ سم آن قدر اثر كرد كه طشت پر از خون از مقابلش برمى داشتند. امام حسن عليه السلام مى‌فرمود: چند بار پيش از اين به من سم داده اند؛ اما هيچ بار مثل اين دفعه سم اثر نكرده بود لخته هاى خونى كه از من خارج شده است آن را با چوبى كه در دست داشتم زيرو رو كردم، ديدم اين دفعه سم اثرش را كرده است. جعده سپس با اين اشعار امام را مخاطب نمود وگفت: اى جعده بر او گريه كن و ناراحت نباش كه گريه تو شايسته وحق است نه باطل ؛ همانا نمي‌تواني پرده و حفاظ خانه‌ات را بر مثل او كنار بزني! جعده سپس با مردى از قريش ازدواج كرد و فرزندى پسر از وى به دنيا آورد كه بچه ها به وى مى گفتند: اى پسر زنى كه شوهرش را مسموم كرده است الزمخشري الخوارزمي، ابوالقاسم محمود بن عمرو بن أحمد جار الله (متوفاى538هـ)، ربيع الأبرار، ج1، ص438، طبق برنامه المكتبة الشاملة و برنامه الجامع الكبير. بلاذرى در انساب الأشراف مى‌نويسد: وقد قيل أن معاوية دس إلى جعدة بنت الأشعث بن قيس امرأة الحسن، وأرغبها حتى سمته وكانت شانئة له. وقال الهيثم بن عدي: دس معاوية إلى ابنة سهيل بن عمرة امرأة الحسن مائة ألف دينار على أن تسقيه شربة بعث بها إليها ففعلت. گفته‌اند كه معاويه مخفيانه به جعدة دختر اشعث همسر امام حسين پيام فرستاد و او را تشويق كرد كه آن حضرت را مسموم نمايد، جعده از امام حسن خوشش نمى‌آمد. هيثم بن عدى گفته: معاوية دسيسه كرد و به دختر سهيل بن عمرة همسر امام حسين عليه السلام صد هزار دينار وعده داد كه اگر امام حسن عليه السلام را مسموم كند، براى او بفرستد، او نيز اين كار را انجام داد. البلاذري، أحمد بن يحيي بن جابر (متوفاي279هـ)، أنساب الأشراف، ج1، ص389، طبق برنامه الجامع الكبير. احمد نكري حنفي در كتاب دستور العلماء مينويسد: وفي (حبيب السير) مكتوب أن مروان بن الحكم الذي كان حاكما للمدينة من قبل معاوية بن أبي سفيان قد أرسله معاوية ومعه منديل ملطخ بالسم وقال له أن عليه بأي تدبير يستطيعه أن يخدع جعده بنت الأشعث بن قيس زوجة الحسن حتى تقدم بعدها على إزالة وجود الحسن من هذه الدنيا بواسطة هذا المنديل، وقل لها عني أنها إذا أرسلت الحسن إلى العالم الآخر وأتمت المهمة فإن لها خمسين ألف درهم وأنها ستكون زوجا ليزيد. فأسرع مروان بن الحكم إلى المدينة ليقوم بما قاله معاوية وسعى جاهدا إلى خداع جعدة التي كان لقبها (أسماء) التي انطلت عليها الحيلة ونفذت ما قاله معاوية ودست السم للإمام الحسن عليه السلام الذي سرى في جسده فنقل إلى دار السلام. در كتاب حبيب السير نوشته شده است كه مروان بن حكم از جانب معاويه حاكم مدينه بود، معاويه او را فرستاد و دستمالى را به سمّ آلوده كرد و به او گفت: به هر تدبيرى كه مى‌توانى جعده دختر اشعث بن قيس همسر امام حسن را گول بزن تا او وجود امام حسن را از اين دنيا به وسيله اين دستمال بردارد و به او بگو كه اگر حسن را از اين جهان به جهان ديگر ببرد و اين كار مهم را انجام دهد، پنجاه هزار درهم به او مى‌دهم و به زودى همسر يزيد خواهد شد. مروان با سرعت به طرف مدينه حركت كرد تا دستور معاويه را انجام دهد و نيرنگ‌هاى بسيارى به كار برد كه جعده كه لقب او «اسماء» بود را گول بزند و آن چه معاويه گفته بود به او بقبولاند و سم را مخفيانه به امام حسن بخوراند تا در بدن او سرايت كند؛ پس از آن امام حسن به ديار باقى شتافت. الأحمد نكري، القاضي عبد النبي بن عبد الرسول الحنفي الهندي، دستور العلماء أو جامع العلوم في اصطلاحات الفنون، ج4، ص50، تحقيق: عرب عباراته الفارسية: حسن هاني فحص، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1421هـ - 2000م. شهاب الدين نويرى در شرح شعرى كه در باره اختلاف امام مجتبى عليه السلام سروده شده است مى‌نويسد: وفي ابن هندٍ وفي ابن المصطفى حسنٍ أتت بمعضلة الألباب و الفكر فبعضنا قائلٌ ما اغتاله أحدٌ وبعضنا ساكتٌ لم يؤت من حصر ابن هند الذي أشار إليه هو معاوية بن أبي سفيان، أراد ما كان بينه وبين الحسن بن علي في أمر الخلافة. وأراد بالبيت الثاني ما وقع الاختلاف فيه من أن الحسن مات مسموماً وأن معاوية وعد زوجة الحسن جعدة بنت قيسٍ الكندي بمائة ألف درهمٍ ويزوجها لابنه يزيد إن قتلت الحسن، ففعلت وسمته. ولما مات الحسن وفى لها بالمال وقال: حب حياة يزيد منعني تزويجه منك. در مورد فرزند هند (معاويه) و فرزند مصطفي، حسن، ضرب المثلي است ؛ كه عقل و فكر را دچار مشكل كرده است! عده‌اي از ما اعتقاد دارند كه كسي او را ترور نكرد! عده‌اي نيز ساكتند و نظر قاطعي ابراز نمي‌كنند! پسر هندى كه در اين جا به او اشاره شده، معاويه بن أبى‌سفيان است و منظور مسائلى است كه بين او و حسن بن على در امر خلافت پيش آمد. و با بيت دوم قصد كرده كه اشاره كند به اختلاف موجود در اين مطلب كه حسن بن على مسموم از دنيا رفت و معاويه همسر او جعده دختر قيس را وعده داد كه اگر حسن را بكشى، هزار درهم به او بدهد و او را به ازدواج فرزندش يزيد درآورد. جعده اين كار را انجام داد و امام حسن را مسموم كرد. وقتى امام حسن از دنيا رفت، به وعده مالى خود وفا كرد و گفت: دوست داشتن زندگى يزيد مانع از اين مى‌شود كه تو را به ازدواج او درآورم. النويري، شهاب الدين أحمد بن عبد الوهاب (متوفاي733هـ)، نهاية الأرب في فنون الأدب،ج 5، ص193، تحقيق مفيد قمحية وجماعة، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1424هـ - 2004م. ابوالفرج اصفهانى، عالم مشهور و مقبول نزد اهل سنت در كتاب مقاتل الطالبين مى‌نويسد: ودس معاوية إليه حين أراد أن يعهد إلى يزيد بعده، وإلى سعد بن أبي وقاص سماً فماتا منه في أيام متقاربة. وكان الذي تولى ذلك من الحسن زوجته " جعدة " بنت الأشعث بن قيس لمال بذله لها معاوية. وسنذكر الخبر في ذلك. هنگامى كه معاويه قصد كرد كه براى خلافت بعد از خودش به نفع يزيد از مردم بيعت بگيرد، براى امام حسن و سعد بن أبى وقاص توطئه چيد و مخفيانه سم فرستاد، هر دوى آنها به فاصله چند روز از دنيا رفتند. كسى كه مأموريت مسموم كردن امام حسن را به عهده داشت، همسرش جعده دختر اشعث بن قيس بود؛ به خاطر اموالى كه معاويه به او داده بود و به زودى داستان آن را نقل خواهم كرد. الاصفهاني، مقاتل الطالبيين، اسم المؤلف: أبو الفرج علي بن الحسين (متوفاى356هـ)، مقاتل الطالبين، ج1، ص13، شرح حال حسن بن علي عليه السلام، طبق برنامه الجامع الكبير و مكتبة الشاملة. و در ادامه اين روايت را نقل مى‌كند: عن مغيرة، قال: أرسل معاوية إلى ابنة الأشعث إني مزوجك بيزيد ابني، على أن تسمي الحسن بن علي، وبعث إليها بمائة ألف درهم، فقبلت وسمت الحسن، فسوغها المال ولم يزوجها منه، فخلف عليها رجل من آل طلحة فأولدها، فكان إذا وقع بينهم وبين بطون قريش كلام عيروهم، وقالوا: يا بني مسمة الأزواج. از مغيره روايت شده است كه معاويه به جعده دختر اشعث پيام داد كه اگر حسن (عليه السلام) را مسموم كنى تو را به همسرى پسرم يزيد در مىآورم. جعده، همسر امام حسن (عليه السلام) بود. معاويه صد هزار درهم براى او فرستاد و او امام حسن (عليه السلام) را مسموم كرد، معاويه صد هزار درهم را به جعده تسليم كرد؛ ولى او را به همسرى يزيد در نياورد. مردى از خاندان طلحه بعدها جعده را به همسرى گرفت و از او داراى فرزند شد و هر گاه ميان آنان و ديگر خانوادههاى قريش بگو مگو در مى‌گرفت، فرزندان جعده را ملامت و سرزنش مىكردند و به آنان مى‌گفتند: شما پسران زنى هستيد كه شوهرانشان را مسموم مى كرده‌اند. الاصفهاني، مقاتل الطالبيين، اسم المؤلف: أبو الفرج علي بن الحسين (متوفاى356هـ)، مقاتل الطالبين، ج1، ص20، باب رجع الحديث الي خبر الحسن، طبق برنامه المكتبة الشاملة والجامع الكبير. ابن أعثم شافعى در كتاب الفتوح مينويسد: سمعنا من الثقات أنه حين قرر معاوية بن أبي سفيان أن يجعل ولده يزيدا ولي عهده، مع علمه بأن هذا الأمر صعب المنال نظر لأن الصلح الذي أبرم بينه وبين الحسن بن علي كان من بين شروطه أن يترك معاوية أمر المسلمين شورى بينهم بعد وفاته. لذلك سعى في موت الحسن بكل جهده، وأرسل مروان بن الحكم (طريد النبي صلى الله عليه وآله وسلم) إلى المدينة وأعطاه منديلا مسموما وأمره بأن يوصله إلى زوجة الحسن جعدة بنت الأشعث بن قيس بما استطاع من الحيل لكي تجعل الحسن يستعمل ذلك المنديل المسموم بعد قضاء حاجته وأن يتعهد لها بمبلغ خمسين ألف درهم ويزوجها من ابنه. فذهب مروان تنفيذا لأمر معاوية واستفرغ جهده حتى خدع زوجة الحسن ونفذت المؤامرة وعلى إثر ذلك انتقل الحسن إلى دار السلام واغترت جعدة بمواعيد مروان وأقدمت على تلك الجريمة الشنعاء. از افراد مورد اعتماد شنيدم كه معاويه تصميم گرفت كه فرزندش يزيد را به ولايت عهدي خود بگمارد، با اين كه مي‌دانست اين كار نشدني است؛ چرا كه در صلح‌نامه‌اي كه بين او و حسن بن علي منعقد شده بود، يكي از شروط اين بود كه معاويه بعد ازمرگش خلافت مسلمانان به شوري واگذار كند؛ از اين رو تمام تلاش خود را براي كشتن امام حسن به كار برد، و مروان بن حكم ـ همان كسي كه پيامبر او را تبعيد كرد‌ـ را به مدينه فرستاد و به او دستمال مسمومي داد و امر كرد كه او را به همسر امام حسن جعدة دختر اشعث بن قيس برساند و هر چه نيرنگ دارد به كار ببرد كه حسن بن علي اين دستمال را بعد از قضاء حاجتش استفاده كند. و نيز به جعده قول دهد كه پنجاه هزار درهم به او بدهد و او را به ازدواج فرزندش درآورد. مروان براي انجام دستور معاويه به مدينه رفت و تمام تلاش خود را براي گول زدن همسر امام حسن به كار برد، تلاش او به بار نشست و به همين دليل امام حسن به ديار باقي شتافت، و جعده گول وعده‌هاي مروان را خورد واين گناه زشت را مرتكب شد. الكوفي، أبي محمد أحمد بن أعثم (متوفاي314هـ)، كتاب الفتوح، ج 4، ص 319، تحقيق: علي شيري (ماجستر في التاريخ الإسلامي)، ناشر: دار الأضواء للطباعة والنشر والتوزيع ـ بيروت، الطبعة: الأولى، 1411هـ انصارى تلمستانى متوفاى 644هـ مى‌نويسد: ومات الحسن، رضي الله عنه، مسموما يُقال إن امرأته " جَعْدة " بنت الأشعث بن قيس سمَّته. دَسَّ إليها معاوية أن تسمَّه فإذا مات أعطاها أربعين ألفا، وزوَّجها من يزيد فلما مات الحسن وفَّى لها بالمال وقال لها: حاجة هذا ما صنعت بابن فاطمة، فكيف تصنع بابن معاوية؟ فخسرت وما ربحت. حسن (ع) مسموم از دنيا رفت. گفته‌اند كه همسرش جعده دختر اشعث بن قيس او را مسموم كرده است، معاويه مخفيانه براى او پيام فرستاد كه اگر مسموم نمايد و او از دنيا برود، چهل هزار درهم به او بدهد و او را به همسرى يزيد درآورد. هنگامى كه حسين از دنيا رفت، مالى را كه وعده كرده بود، به داد و گفت: وقتى تو با فرزند فاطمه اين چنين كردى، با فرزند معاويه چه خواهى كرد؛ پس آن زن زيان كرد و سودى نبرد. الانصاري التلمساني، محمد بن أبي بكر المعروف بالبري (متوفاي644هـ) الجوهرة في نسب النبي وأصحابه العشرة، ج1، ص282، طبق برنامه الجامع الكبير. و ابن عبد البر قرطبى مى‌نويسد: وقال قتادة وأبو بكر بن حفص سم الحسن بن على سمته إمرأته جعدة بنت الأشعث بن قيس الكندى. وقالت طائفة كان ذلك منها بتدسيس معاوية إليها وما بذل لها من ذلك وكان لها ضرائر والله أعلم. قتاده و ابوبكر بن حفص گفته‌اند: حسن بن على را جعده همسرش مسموم كرد وگروهى گفته‌اند: اين كار جعده به اشاره و توطئه معاويه و به خاطر چيزهايى كه معاويه به او داد و چند هوو نيز داشت، بوده است. النمري القرطبي المالكي، ابوعمر يوسف بن عبد الله بن عبد البر (متوفاي 463هـ)، الاستيعاب في معرفة الأصحاب، ج1، ص389، تحقيق: علي محمد البجاوي، ناشر: دار الجيل - بيروت، الطبعة: الأولى، 1412هـ و مسعودى شافعى تاريخ نويس معروف اهل سنت مى‌نويسد: وذكر أن امرأته جَعْدة بنت الأشعث بن قيس الكندي سقته السم، وقد كان معاوية دسَّ إليها: إنك إن احتلْتِ في قتل الحسن وَجَّهت إليك بمائة ألف درهم، وزوَّجتك من يزيد، فكان ذلك الذي بعثها على سَمّه، فلما مات وَفَى لها معاوية بالمال، وأرسل إليها: إنا - نحب حياة يزيد، ولولا ذلك لوفينا لك بتزويجه. جعده دختر اشعث بن قيس كه همسر امام حسن عليه السلام بود آن حضرت را مسموم كرد، معاويه او را گول زد كه اگر بتوانى امام حسن را مسموم كنى، هزار درهم مى‌دهم و تو را به همسرى يزيد درمى آورم همين وعده ها بود كه اورا بر اجراى توطئه ى معاويه تحريك كرد و وقتى اين كار را انجام داد، معاويه مال را به جعده داد؛ اما به او پيام داد كه من يزيد را دوست دارم و اگر اين نبود به وعده‌ام وفا مى‌كردم و تو را به ازدواج او درمى‌آوردم. المسعودي، ابوالحسن علي بن الحسين بن علي (متوفاى346هـ) مروج الذهب، ج1، ص346، باب ذكر خلافة الحسن بن علي بن أبي طالب، طبق برنامه الجامع الكبير و برنامه المكتبة الشاملة. و ابن أبى الحديد شافعى در شرح نهج البلاغه مى‌نويسد: قال أبو الحسن المدائني: وكانت وفاته في سنة تسع وأربعين، وكان مرضه أربعين يوما، وكانت سنه سبعا وأربعين سنة، دس إليه معاوية سما على يد جعدة بنت الأشعث ابن قيس زوجة الحسن، وقال لها: إن قتلتيه بالسم فلك مائة ألف، وأزوجك يزيد ابني. فلما مات وفى لها بالمال، ولم يزوجها من يزيد. قال: أخشى أن تصنع بابني كما صنعت بابن رسول الله صلى الله عليه وسلم. ابو الحسن مدائنى گويد: امام حسن در سال 49 هـ از دنيا رفت و چهل روز مريض بود، سن آن حضرت در هنگام وفات 47 سال بود. معاويه دسيسه كرد و به دست جعده دختر اشعث كه همسر امام بود، سمى فرستاد و به او گفت: اگر او را با سم بكشى، به تو صدهزار [درهم] خواهم داد و نيز تو را به همسرى يزيد درمى آورم. وقتى امام حسن را به شهادت رساند، مال را به او داد؛ ولى او را به همسرى يزيد درنياورد و به او گفت: مى‌ترسم همان كارى را كه با فرزند رسول خدا كردى، با فرزند من هم انجام دهي. إبن أبي‌الحديد المدائني المعتزلي، ابوحامد عز الدين بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاي655 هـ)، شرح نهج البلاغة، ج16، ص7، تحقيق محمد عبد الكريم النمري، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1418هـ - 1998م. مطهر بن طاهر مقدسى در تاريخ خود مى‌نويسد: وقال آخرون أن معاوية دس إلى جعدة بنت الأشعث بن قيس بأن تسم الحسن ويزوجها يزيد فسمته وقتلته فقال لها معاوية إن يزيد منا بمكان وكيف يصلح له من لا يصلح لابن رسول الله وعوضها منه مائة ألف درهم. ديگران گفته‌اند كه معاويه مخفيانه به جعده دختر اشعث پيام داد كه اگر امام حسن را مسموم كند، او را به ازواج يزيد درآورد، پس امام حسن را مسموم كرد و به قتل رساند، معاويه به او گفت: يزيد در نزد ما جايگاهى دارد، چطور چيزى كه براى فرزند رسول خدا صلاحيت نداشت براى او صلاحيت خواهد داشت، در عوض كارى كه كرده بود به او صد هزار درهم داد. المقدسي، مطهر بن طاهر (متوفاي507 هـ)، البدء والتاريخ، ج6، ص5، ناشر: مكتبة الثقافة الدينية – بورسعيد. و أبوالفداء در تاريخش تلاش مي‌كند كه گناه معاويه را به گردن فرزندش يزيد بيندازد: وتوفي الحسن من سم سقته زوجته جعدة بنت الأشعث، قيل فعلت ذلك بأمر معاوية، وقيل بأمر يزيد بن معاوية، ووعدها أنه يتزوجها إِن فعلت ذلك، فسقته السم وطالبت يزيد أن يتزوجها فأبى. امام حسن عليه السلام با سمى كه همسرش جعده دختر اشعث داد، از دنيا رفت، برخى گفته‌اند: اين كار به دستور معاويه بوده، برخى گفته‌اند كه به دستور يزيد بوده و به او وعده داد كه اگر اين كار را انجام دهى با تو ازدواج مى‌‌كنم، پس او اين كار را انجام داد و از يزيد خواست كه با او ازدواج كند؛ ولى يزيد قبول نكرد. أبو الفداء عماد الدين إسماعيل بن علي (متوفاي732هـ)، المختصر في أخبار البشر، ج1، ص127، طبق برنامه الجامع الكبير. شمس الدين ذهبى به نقل از واقدى مى‌نويسد: وقد سمعت بعض من يقول كان معاوية قد تلطف لبعض خدمه أن يسقيه سما. از برخى شنيدم كه مى‌گفتند: معاويه به بعضى از نوكرانش اشاره كرد كه او را مسموم كند. الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاي 748 هـ)، سير أعلام النبلاء، ج3، ص274، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ. ابن الوردى نيز در تاريخش مى‌گويد: وقيل إن زوجته جعدة بنت الأشعث سمته، قيل بأمر معاوية، وقيل بأمر يزيد أطمعها بالتزوج بها ولم يف. برخى گفته‌اند كه همسر امام حسن جعده دختر اشعث او را مسموم كرد، برخى گفته‌اند اين كار به دستور معاويه بوده، برخى ديگر گفته‌اند كه به دستور يزيد بوده و او را به طمع انداخت كه با تو ازدواج خواهم كرد؛ ولى به اين وعده‌اش وفا نكرد. ابن الوردي، زين الدين عمر بن مظفر (متوفاي749هـ)، تاريخ ابن الوردي، ج1، ص158، ناشر: دار الكتب العلمية - لبنان / بيروت، الطبعة: الأولى، 1417هـ - 1996م. مدارك فرستادن سمّ توسط معاويه بيش از اين است كه مشاهده كرديد؛ اما ما به جهت اختصار به همين اندازه اكتفا مى‌كنيم. خوشحالي معاويه از شهادت امام حسن عليه السلام: بسيارى از تاريخ نويسان اهل سنت نوشته‌اند كه وقتى خبر شهادت امام حسن عليه السلام به فرزند جگرخوار رسيد، سجده شكر بجاى آورد. ابن سمعون بغدادى در أمالى، زمخشرى در ربيع الأبرار، انصارى تلمستانى در الجوهرة فى النسب و ابن خلكان در وفيات الأعيان، مى‌نويسند: فلما بلغ معاوية موته سمع تكبيره من الخضراء، فكبرأهل الشام لذلك التكبير، فقالت فاختة بنت قريظة لمعاوية: أقر الله عينك ما الذي كبرت لأجله؟ فقال: مات الحسن، فقالت أ على موت ابن فاطمة تكبر؟. فقال: والله ما كبرت شماتة بموته، ولكن استراح قلبي. ودخل عليه ابن عباس رضي الله تعالى عنهما فقال له: يا ابن عباس هل تدري ما حدث في أهل بيتك؟ فقال: لا أدري ما حدث؟ إلا أني أراك مستبشرا وقد بلغني تكبيرك وسجودك فقال: مات الحسن فقال ابن عباس يرحم الله أبا محمد ثلاثا، والله يامعاوية لاتسد حفرته حفرتك، ولايزيد عمره في عمرك، ولئن كنا قد أصبنا بالحسن، فلقد أصبنا بإمام المتقين وخاتم النبيين، فجبر الله تلك الصدعة، وسكن تلك العبرة، وكان الله الخلف علينا من بعده. زمانى كه معاويه از وفات امام حسن با خبر شد، صداى تكبيرش از كاخ سبز شنيده شد، مردم شام به پيروى از او تكبير گفتند، فاخته دختر قريظه (همسر معاويه) به او گفت: چشمت روشن، به خاطر چه چيزى تكبير گفتي؟ معاويه گفت: حسن از دنيا رفت، فاخته گفت: آيا براى مردن فرزند فاطمه تكبير مى‌گوئى، معاويه گفت: به خدا قسم به خاطر شادمانى در مرگ او تكبير نگفتم؛ ولى قلبم آسوده و راحت شد. ابن عباس بر معاويه وارد شد، معاويه به او گفت: آيا از اتفاقى كه براى خانواده‌ات افتاده خبر داري؟ ابن عباس گفت: نمى‌دانم چه اتفاقى افتاده؛ ولى تو را شادمان و خندان مى‌بينم و خبر تكبير و سجده تو را شنيده‌ام. معاويه گفت: حسن از دنيا رفت. ابن عباس گفت: خد ابو محمد را رحمت كند ـ اين جمله را سه بار گفت‌ـ سوگند به خدا كه اى معاويه، بدن او قبر تو را نخواهد بست و كم شدن عمر او، بر عمر تو نخواهد افزود، اگر ما به امام حسن ملحق شويم، به پيشواى پرهيزگاران و انگشتر پيامبران ملحق شده‌ايم و خداوند اين دورى را جبران و اين اندوه را تسكين خواهد داد؛ و پس از آن خداوند براى ما جانشين انتخاب خواهد كرد. ابن سمعون البغدادي، أبو الحسين محمد بن أحمد بن إسماعيل بن عنبس (متوفاى387هـ)، أمالي ابن سمعون، ج1، ص165، طبق برنامه الجامع الكبير؛ ربيع الأبرار، زمخشري، ج1، ص438، باب الموت ومايتصل به من ذكر القبر، طبق برنامه الجامع الكبير و المكتبة الشاملة؛ الانصاري التلمساني، محمد بن أبي بكر المعروف بالبري (متوفاي644هـ) الجوهرة في نسب النبي وأصحابه العشرة، ج1، ص282، طبق برنامه الجامع الكبير؛ إبن خلكان، ابوالعباس شمس الدين أحمد بن محمد بن أبي بكر (متوفاي681هـ)، وفيات الأعيان و انباء أبناء الزمان، ج2، ص66، تحقيق احسان عباس، ناشر: دار الثقافة - لبنان. زمخشرى، علاوه بر روايت گذشته، اين مطلب را نيز نقل كرده است: لما بلغ معاوية موت الحسن بن علي رضي الله عنه، سجد معاوية وسجد من حوله شكراً. فدخل عليه ابن عباس فقال له: يا ابن عباس أمات أبو محمد ؟ قال: نعم، وبلغني سجودك، والله يا ابن آكلة الكبود لا يسدن جسدك إياه حفرتك، ولا يزيد انقضاء أجله في عمرك. هنگامى كه خبر شهادت امام حسن به معاويه رسيد، او و كسانى كه در اطراف او بودند، سجده شكر بجاى آوردند. آنگاه ابن عباس نزد معاويه آمد، معاويه به وى گفت: آيا امام حسن مرد ؟ گفت: آرى، من شنيده‌ام سجده شكر بجاى آوردهاى! اى پسر زن جگر خوار، به خدا قسم! بدن او را در قبر تو نخواهند نهاد، فرا رسيدن مرگ او موجب طول عمر تو نخواهد شد!. ربيع الأبرار، زمخشري، ج1، ص431، باب الموت ومايتصل به من ذكر القبر، بر اساس برنامه المكتبة الشاملة. احمد زكى صفوت در جمهرة خطب العرب مى‌نويسد: لما بلغ معاوية نعي الحسن بن علي رضي الله عنه أظهر الفرح والسرور حتى سجد وسجد من كان معه فبلغ ذلك عبد الله بن عباس وكان بالشام يومئذ فدخل على معاوية فلما جلس قال معاوية يا بن عباس هلك الحسن بن علي ولم يظهر حزنا فقال ابن عباس نعم هلك إنا لله وإنا إليه راجعون ترجيعا مكررا وقد بلغني الذي أظهرت من الفرح والسرور لوفاته أما والله ما سد جسده حفرتك ولا زاد نقصان أجله في عمرك ولقد مات وهو خير منك ولئن أصبنا به لقد أصبنا بمن كان خيرا منه جده رسول الله صلى الله عليه وسلم فجبر الله مصيبته وخلف علينا من بعده أحسن الخلافة. زمانى كه خبر وفات حسن بن على عليهما السلام به معاويه رسيد، آشكار به شادى و پايكوبى پرداخت؛ تا جائى كه به سجده افتاد و كسانى كه با او بودند نيز سجده كردند. اين خبر به عبد الله بن عباس رسيد كه در آن زمان در شام بود، پس بر معاويه وارد شد، زمانى كه نشست معاويه به او گفت: اى پسر عباس، حسن بن على به هلاكت رسيد؛ چرا غمگين نيستي؟ ابن عباس گفت: بلى از دنيا رفت، همه ما از خدائيم و به سوى او بازخواهيم گشت ـ مرتب اين جمله را تكرار مى‌كرد ـ شنيده‌ام كه به خاطر وفات او آشكارا به شادى و پايكوبى پرداخته‌اى، سوگند به خدا كه بدن او قبر تو را پر نخواهد كرد، كم بودن عمر او بر عمر تو نخواهد افزود، او در حالى از دنيا رفت كه از تو بهتر بود، اگر ما به او ملحق شويم، به شخصى بهتر از او و جدش رسول خدا ملحق شده‌ايم، پس خداوند مصيبت او را جبران خواهد كرد و پس از خوب جانشينانى خواهد فرستاد. صفوت، أحمد زكي، جمهرة خطب العرب، ج2، ص99، ناشر: المكتبة العلمية - بيروت. ابن قتيبه دينورى در كتاب الإمامة والسياسة مى‌نويسد: فلما كانت سنة إحدى وخمسين، مرض الحسن بن علي مرضه الذي مات فيه، فكتب عامل المدينة إلى معاوية يخبره بشكاية الحسن، فكتب إليه معاوية: إن استطعت ألا يمضي يوم يمر بي إلا يأتيني فيه خبره فافعل، فلم يزل يكتب إليه بحاله حتى توفي. فكتب إليه بذلك، فلما أتاه الخبر أظهر فرحا وسرورا، حتى سجد وسجد من كان معه، فبلغ ذلك عبد الله بن عباس، وكان بالشام يومئذ، فدخل على معاوية، فلما جلس قال معاوية: يا بن عباس هلك الحسن بن علي، فقال ابن عباس: نعم هلك ( إنا لله وإنا إليه راجعون ) ترجيعا مكررا، وقد بلغني الذي أظهرت من الفرح والسرور لوفاته. أما والله ما سد جسده حفرتك، ولا زاد نقصان أجله في عمرك، ولقد مات وهو خير منك، ولئن أصبنا به لقد أصبنا بمن كان خيرا منه، جده رسول الله صلى الله عليه وسلم، فجبر الله مصيبته، وخلف علينا من بعده أحسن الخلافة. ثم شهق ابن عباس وبكى، وبكى من حضر المجلس، وبكى معاوية، فما رأيت يوما أكثر باكيا من ذلك اليوم، فقال معاوية: بلغني أنه ترك بنين صغارا. فقال ابن عباس: كلنا كان صغيرا فكبر. قال معاوية: كم أتى له من العمر ؟ فقال ابن عباس: أمر الحسن أعظم من أن يجهل أحد مولده. قال: فسكت معاوية يسيرا، ثم قال: يا بن العباس: أصبحت سيد قومك من بعده، فقال ابن عباس: أما ما أبقى الله أبا عبد الله الحسين فلا. قال معاوية: لله أبوك يا بن عباس، ما استنبأتك إلا وجدتك معدا. هنگامى كه سال پنجاه و يك هجرى شد، بيمار شد كه بر اثر همان بيمارى از دنيا رفت، حاكم مدينه به معاويه نامه نوشت و او را وضعيت امام حسن با خبر ساخت، معاويه در جواب نوشت: اگر مى‌توانى هر روز اخبار او را براى من بفرست، پس از آن تا زمانى كه امام حسن از دنيا رفت، احوال او را به معاويه مى‌رساند. وقتى از دنيا رفت، حاكم مدينه اين خبر را به معاويه رساند، وقتى معاويه از اين قضيه با خبر شد، آشكارا به شادى و پايكوبى پرداخت؛ تا جائى كه به سجده افتاد و كسانى كه با او بودند نيز سجده كردند. اين خبر به عبد الله بن عباس رسيد كه در آن زمان در شام بود، پس بر معاويه وارد شد، زمانى كه نشست معاويه به او گفت: اى پسر عباس، حسن بن على به هلاكت رسيد؛ چرا غمگين نيستي؟ ابن عباس گفت: بلى از دنيا رفت، همه ما از خدائيم و به سوى او بازخواهيم گشت ـ مرتب اين جمله را تكرار مى‌كرد ـ شنيده‌ام كه به خاطر وفات او آشكارا به شادى و پايكوبى پرداخته‌اى، سوگند به خدا كه بدن او قبر تو را پر نخواهد كرد، كم بودن عمر او بر عمر تو نخواهد افزود، او در حالى از دنيا رفت كه از تو بهتر بود، اگر ما به او ملحق شويم، به شخصى بهتر از او و جدش رسول خدا ملحق شده‌ايم، پس خداوند مصيبت او را جبران خواهد كرد و پس از خوب جانشينانى خواهد فرستاد. سپس ابن عباس با صداى بلند گريه كرد و كسانى كه در مجلس بودند نيز گريستند، معاويه نيز گريست، تا آن روز بيش از اين گريه ديده نشده بود، معاويه گفت: شنيده‌ام كه او كودكان خردسالى به جاى گذاشته است. ابن عباس گفت: همه ما كوچك بوديم و بزرگ شديم. معاويه گفت: او چند سال داشت؟ ابن عباس گفت: وضعيت امام حسن مشهورتر از آن است كه كسى تاريخ ولادتش را نداند، معاويه مدت كوتاهى ساكت شد سپس گفت: اى پسر عباس تو از امروز بزرگ قوم خود شدى، ابن عباس گفت: تا زمانى كه خداوند أبا عبد الله الحسين زنده نگه داشته است، من بزرگ قوم نيستم! معاويه گفت: عجب پدري داشتي اي ابن عباس! هرگاه تو را امتحان كردم، تو را آماده ديدم! الدينوري، ابومحمد عبد الله بن مسلم ابن قتيبة (متوفاي276هـ)، الإمامة والسياسة، ج1، ص142، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1418هـ - 1997م. ابن عبد ربه در العقد الفريد مى‌نويسد: ولما بلغ معاويةَ موتُ الحسن بن علي خر ساجداً لله، ثم أرسل إلى ابن عباس، وكان معه في الشام، فعزاه وهو مُستبشر، وقال له: ابن كم سنة مات أبو محمد؟ فقال له: سنِه كان يُسمع في قُريش، فالعجب من أن يجهله مثلُك! قال: بلغني أنه ترك أطفالاً صغاراً. قال: كُل ما كان صغيراً يَكْبُر، وإن طِفْلَنَا لكَهْل، وإن صغيرَنا لكَبير. ثم قال: مالي أراك يا معاويةُ مُستبشراً بموت الحسن ابن علي ؟ فوالله لا ينْسأ في أجلك، ولا يَسُد حُفرتك، وما أقَل بقاءَك وبقاءَنا بعده. هنگامى كه خبر شهادت حسن بن على عليهما السلام به معاويه رسيد، سجده شكر بجاى آورد، سپس كسى را به دنبال ابن عباس فرستاد كه در همان زمان در شام حضور داشت. سپس به او تسليت گفت در حالى كه شادمان بود. به ابن عباس گفت: ابو محمد در چند سالگى از دنيا رفت ؟ ابن عباس گفت: سن او را تمامى قريش مى‌دانند، عجيب است كه فردى همانند تو از آن آگاهى ندارد. سپس معاويه گفت: شنيده‌ام كه فرزندان كوچكى بر جاى نهاده است ؟! ابن عباس گفت: هر كوچكى، بزرگ خواهد شد، كودكان ما ير و خردسالان ما نيز بزرگ خواهند شد. سپس عبد الله بن عباس گفت: اى معاويه! چرا تو به خاطر شهادت حسن بن على (عليهما السلام) خوشحال شده‌اى ؟ به خدا قسم مردن او اجل شما را به تأخير نخواهد انداخت و بدن او قبر تو را پر نخواهد كرد. چه قدر كم است ماندن من و تو بعد از امام حسن عليه السلام. العقد الفريد، ابن عبد ربه الأندلسي، ج2، ص125، طبق برنامه المكتبة الشاملة. حال در اين جا بار ديگر جملات رسول خدا صلى الله عليه وآله را در باره دشمنى و جنگ با اهل بيت عليهم السلام يادآورى مى‌كنيم كه فرمود: أَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ وسلم لِمَنْ سَالَمَكُمْ. و نيز فرمود: لا يبغضنا أهل البيت أحد إلا أدخله الله النار. حال سؤال ما از علما و دانشمندان اهل سنت اين است كه با توجه به آن چه رسول خدا صلى الله عليه وآله فرموده و نيز با توجه به مداركى كه گذشت، قضاوت شما در باره معاويه چگونه خواهد بود؟ موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات مؤسسه تحقيقاتى حضرت ولى عصر (عج)
| ||
| فهرست نظرات |
| 1 |
نام و نام خانوادگي: رضا ذوالفقاري -
تاريخ: 28 خرداد 87 - 00:00:00
بااين دروغ ها فکر نکنيد ميتونيد تاريخ رو عوض کنيد جواب نظر: جناب ذوالفقاري ! هر آن چه نوشته‌ايم ، از كتاب‌هاي اهل سنت بوده نه از كتاب‌هاي شيعه ! آيا از ديد شما ، تمامي اين علماي اهل سنت دروغگو هستند ؟! |
| 2 |
نام و نام خانوادگي: صدر الدين -
تاريخ: 16 آبان 88 - 00:00:00
سلام عليكم خسته نباشيد خدا به شما جزاي خير بدهد ببخشيد ميخواستم بدونم نظر شما در مورد وبلاگي به نامhttp://almojaz.blogfa.com/چه مي باشد مدير اون وبلاگ هم به شبهات جواب ميده ايا ميشود به پاسخ هايش اعتماد كرد يا نه ممنون از توجه شما التماس دعا |
| 3 |
نام و نام خانوادگي: حسن ايوبي -
تاريخ: 22 دي 88 - 00:00:00
سلام و خسته نباشيد از شما مي خواستم بپرسم وقتي که حضرت حسن را همسر ايشان شهيد نمود آيا اين همسر اعتراف نمود به اين عمل خويش تا آخر عمر يا خير ؟آيا در منابع تاريخي نيامده است که طبيبي اثر سم را تشخيص داد ؟ جواب نظر: با سلام دوست گرامي در منابع تاريخ ، امده است كه همسر آن حضرت نيز خود از اين كار پشيمان شده ، اما ديگر پشيماني سودي نداشت ! آري ، حتي خود حضرت نيز علنا از مسموم شدن خويش سخن گفته‌اند ، جداي از اينكه در مورد طبيب نيز در روايات ، مطالبي آمده است . موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
| 4 |
نام و نام خانوادگي: اسلام تكست -
تاريخ: 04 بهمن 88 - 00:00:00
نظر اهل سنت اين است که حضرت حسن به مرگ خود وفات يافته اند. بهترين دليل ما بر اين مدعا اين است که هيچکس بخاطر قتل حسن کشته و يا محاکمه نشد . حتي انگشت اتهام هم بسوي هيچکس نشانه نرفت. و با توجه به روحيه مبارز طلبي و تسليم ناپذيري حسين و با توجه به اينکه بعد از مرگ برادر، او رييس خاندان بود، محال ممکن بود که از قاتل قصاص نگيرد، اگر حسين صبر و تحمل ميکرد، فرزندان سلحشور حسن کي صبر ميکردند؟ اگر شيعه باز داستان بسازد که قاتل تحت حمايت حاکم بود، ميگويم که شما ميگوييد قاتل در مدينه بود در مدينه حسين قوي تر و محبوب تر از حاکم بود و در قديم اولياي دم رواسا قاتل را ميکشتند، و علاوه بر اين، اصلا دعوايي پيش حاکم مطرح نشد، اگر مساله اي بود، دستکم بايد جارجنجالهايش در دادگاه هاي مدينه انعکاس ميافت. تاريخ در اين باره هيچ چيزي را ثبت نکرده. پس افسانه شهادت حسن باطل و دروغ است و نکته ديگري که ادعاي ما را تقويت ميکند همانا عدم ذکر شهادت حسن بوسيله رسول الله صلي الله عليه وسلم است پيامبر شهادت حسين را پيشاپيش خبر داده بودند و از صلح حسن نيز پيشاپيش ما را باخبر نموده بودند، اما ذکري از شهادت حسن در احاديث رسول الله نيامده، در حاليکه اهميت حسن از حسين رضي الله عنهما کمتر نيست و در حديث هردوي آنها سردار جوانان بهشتند جواب نظر: با سلام دوست گرامي 1- بهتر است به جاي پيگيري اين نوشته‌ها ، كه ارزش علمي ندارند ، كمي به دنبال حقيقت باشيد ! 2- ادعا شده است «بهترين دليل ما بر اين مدعا اين است که هيچکس بخاطر قتل حسن کشته و يا محاکمه نشد . حتي انگشت اتهام هم بسوي هيچکس نشانه نرفت»! آيا اجماع مسلمانان اين نيست كه رسول خدا (ص) مسموم از دنيا رفت ؟ آيا كسي به خاطر ايشان كشته شد ؟ كسي محاكمه شد ؟ 3- گفته است «و نکته ديگري که ادعاي ما را تقويت ميکند همانا عدم ذکر شهادت حسن بوسيله رسول الله صلي الله عليه وسلم است»! آيا شما اهل سنت ، براي رسول خدا علم غيب قائليد ؟ شما كه ميگوييد پيامبر نيز علم غيب ندارد ! چگونه ميگوييد كه ايشان صلح حسن و شهادت حسين عليهما السلام را پيشگويي كرده است ؟ البته اگر در روايات شما شهادت امام حسن عليه السلام ، پيشگويي نشده است ، اما در كتب شيعه اين مطلب به صراحت آمده است ؛ همچنين جويني شافعي در كتاب خويش ، از رسول خدا (ص) در مورد ايشان نقل مي كند كه «فلا يزال الامر به حتي يقتل بالسم ظلما وعدوانا» موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
| 5 |
نام و نام خانوادگي: علي رضا -
تاريخ: 07 بهمن 88 - 00:00:00
www.al-imamia.blogfa.com أرحب بکم في موقعي |
| 6 |
نام و نام خانوادگي: دلي پر خون -
تاريخ: 07 بهمن 88 - 00:00:00
اسلام تكست: خيلي پرو وبي شعوري ...اون قدر گستاخ نباش واسه اون معاويه پليد دل فاطمه زهرا رو امسال شما درد آوردين ازت خواهش مي كنم تعصبت رو كنار بزار اون سايتي كه اسمت گذاشتي رو ديدم سرتاپا چرندياته......برو ببين در مورد شير دادن به بزرگ سال چي جوابي داده.... |
| 7 |
نام و نام خانوادگي: محمد رضا پرتو -
تاريخ: 09 بهمن 88 - 00:00:00
اسلام تكست يه سايت ياوه سراست كه آثاري از كار علمي در آن ديده نشده . شمارا بخدا مگر اين معاويه ملعون نجس العين سنت لعن بر علي (صلي الله عليه)را نگذاشت ؟ مفسر اديب تاريخدان علامه زمخشري در كتاب ربيع الابرار ج2 در 4جلديها ص186چاپ بيروت مينويسد: كان في ايام بني اميه اكثر من سبعين الف منبر !!!!!يلعن عليها علي بن ابي طالب بما سنه لهم معاويه من ذلك!!!!! در ايام حكومت بني اميه(لعنهم الله قاطبتا) در بالاي بيش از 70هزار منبر!!!!!!!!!حضرت علي (صلي الله عليه )لعن ميشد بخاطر آنچه كه معاويه سنت كرده بود. چرا اونجا رگ گردن وهابيون اسلام تكست ورم نميكند ؟ علي (صلي الله عليه) مگر صحابه نيست؟ !!!! مگر علي (صلي الله عليه)احتياج به دفاع ندارد؟؟؟؟آنهمه صحابه كجا رفت؟؟؟ چرا از علي (صلي الله عليه)دفاع نكرد؟؟؟؟بهمان دليل از خانم فاطمه (صلوات الله عليها .عليها افضل صلوات الله)دفاع نكردند. ابن جوزي در كتاب الموضوعات دارد كه لا يصح عن النبي (صلي الله عليه وسلم)في فضل معاويه بن ابي سفيان شيئ. !!!! (الموضوعات ج2 صفحه 24) در فضل معاويه هيچ روايتي از سوي پيامبر (صلي الله عليه(واله)وسلم)صحيح نميباشد!!!!!! واي بر شما ثم واي بر شما كه بگوييد معاويه انسان بود از سگ كثيفتره معاويه شيعه بدون سند حرف نميزند قل هاتوا برهانكم ان كنتم صادقين. وهابيون اسلام تكست دليل بياوريد سند ذكر كنيد سند سند سند سند سند شما همه تان فرزندان معاويه و يزيد بوالهوس و سگ و ميمون باز هستيد .اسلام تكستو ميگم. تا زماني كه شيخ مفيد زمان آيه خدا استاد ارجمند حسيني قزويني (جانم فداي او روحم فداي او پدر و مادرم فداي او )وجود دارد شما جولانگاهي نخواهيد داشت. |
| 8 |
نام و نام خانوادگي: سيد حسين -
تاريخ: 09 بهمن 88 - 00:00:00
با سلام جناب اسلام تكست همگان مي دانند كه اسلام تك است البته اسلام اهل بيت پاك عصمت و طهارت نه آن اسلامي كه امثال معاويه عليه الهاويه سردامدار آن هستند . اين هم شمه اي از زندگي نامه نكبت بار معاويه براي شناخت بهتر او :معاويه از دو فرد كثيف و پليد بوجود آمده كه بنا بقانون توارث خباثت ذاتى هر دو را به ارث برده بود.پدرش ابوسفيان رئيس مشركين و بتپرستان قريش بود و خداوند نيز بهمين عنوان در قرآن درباره او فرمايد: فقاتلوا ائمة الكفر انهم لا ايمان لهم با پيشوايان كفر جنگ كنيد كه سوگندهاى آنها احترامى ندارد كه رعايت شود. ابوسفيان در اغلب غزوات پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمانده لشگر بتپرستان و مشركين مكه بوده و در واقع جنگهاى احد و بدر و احزاب و ساير جنگها را او بوجود آورده بود،ابوسفيان مدت 21 سال با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مخالفت و دشمنى نمود و در فتح مكه از ترس شمشير بظاهر اسلام آورد ولى در باطن به همان كفر و بت پرستى خود باقى ماند. و اما مادرش هند دختر عتبة بن ربيعة بن عبد شمس بود و با رسول اكرم صلى الله عليه و آله دشمنى فوق العاده داشته و در مكه آنحضرت را آزار ميرسانيد،در جنگ احد باتفاق چند تن از زنان ديگر پشت سر مردان حركت كرده و آنان را با دف زدن براى جنگ با مسلمين تشجيع مينمود و در خاتمه جنگ هم كه حمزه عموى پيغمبر صلى الله عليه و آله بدرجه شهادت رسيده بود بدستور هند وحشى قاتل حمزه جگر او را بيرون كشيد و پيش هند برد و آن ملعونه از شدت عداوت تكهاى از كبد را در دهان خود گذاشت و از آن تاريخ به هند جگر خوار معروف گرديد .در زمان جاهليت به ولگردى و بدكارگى شهرت داشت و معاويه هم در چنان موقعى از وى متولد گرديده بود. بهتر است بي خودي تلاش نكني و رييس فئه باغيه و صاحب شجره ملعونه را تبرئه نكني . در دنائت معاويه ملعون همين بس كه به نفرين پيامبر (صلي الله عليه و آله ) دچار شد و شكمش هيچ گاه سير نشد |
| 9 |
نام و نام خانوادگي: سيد مصطفي دارابي -
تاريخ: 10 بهمن 88 - 00:00:00
با سلام و خسته نباشيد خدمت تمام كساني كه در روشنگري و اثبات حقانيت شيعه تلاش ميكنند،ميخوام به نوبه خودم از تمام مسولان سايت بالاخص جناب آقاي حسيني و ساير دوستان با اطلاعات و آگاه به تاريخ صدر اسلام و آگاه به علوم حديث،تشكر كرده باشم. چند مدتيه كه من با اين سايت آشنا شدم و مطالب را مطالعه ميكنم،واقعاً از اين گفتگوها لذت ميبرم،اميدوارم در پرتو عنايات امام زمان(عج) اين بچه شيعيان فعال و مطلع،توفيق روز افزون داشته باشند. |
| 10 |
نام و نام خانوادگي: يك مسلمان -
تاريخ: 10 بهمن 88 - 00:00:00
السلام عليك ايها السبط الاكبر الامام حسن بن علي الكريم المجتبي عليه السلام اين شعر مرحوم آغاسي تقديم به همه عاشقان عترت نبوي ( ص ): ساقي امشب باده زهري بده لطف پنهان در دل قهري بده عاقبت زخـم زبـانـم مي كشد امت نا مـهـربـانم مي كشد پروردگارا ! نام ما را در شمار دوستداران آن امام همام و برائت جويان از قاتلين تاريك طينت آن حضرت قرار بده . آمين يا رب العالمين |
| 11 |
نام و نام خانوادگي: momen abdullah -
تاريخ: 11 بهمن 88 - 00:00:00
آيا ميدانيد که اهل عمر منکر شهادت محمد ابن ابي‌بکر هستند؟ *************** «نظر اهل سنت اين است که محمد ابن ابي بکر به مرگ خود وفات يافته اند. بهترين دليل ما بر اين مدعا اين است که هيچکس بخاطر قتل محمد ابن ابي بکر کشته و يا محاکمه نشد . حتي انگشت اتهام هم بسوي هيچکس نشانه نرفت. و با توجه به روحيه مبارز طلبي و تسليم ناپذيري عايشه و با توجه به اينکه بعد از مرگ برادر، او مورد احترم خاندان بود، محال ممکن بود که از قاتل قصاص نگيرد، اگر عايشه صبر و تحمل ميکرد، فرزندان سلحشور ابوبکر کي صبر ميکردند؟ اگر شيعه باز داستان بسازد که قاتل تحت حمايت حاکم بود، ميگويم که شما ميگوييد قاتل در مدينه بود در مدينه عائشه قوي تر و محبوب تر از حاکم بود و در قديم اولياي دم رواسا قاتل را ميکشتند، و علاوه بر اين، اصلا دعوايي پيش حاکم مطرح نشد، اگر مساله اي بود، دستکم بايد جارجنجالهايش در دادگاه هاي مدينه انعکاس ميافت. تاريخ در اين باره هيچ چيزي را ثبت نکرده. پس افسانه شهادت محمد ابن ابي بکر باطل و دروغ است و نکته ديگري که ادعاي ما را تقويت ميکند همانا عدم ذکر شهادت محمد ابن ابي بکر بوسيله رسول الله صلي الله عليه وسلم است پيامبر قتل عثمان را پيشاپيش خبر داده بودند و از قتل عمر نيز پيشاپيش ما را باخبر نموده بودند، اما ذکري از شهادت محمد ابن ابي بکر در احاديث رسول الله نيامده، در حاليکه اهميت محمد ابن ابي بکر از عايشه کمتر نيست» ********************* آشپزي به سبک عمري ها: 1) ابتدا گوشت را که بر روي آتش يخ زده‌است از آتش برمي‌داريم. 2) سپس براي آنکه کمي شور شود به آن شکر اضافه مي‌کنيم. 3) بعد آن را در فريزر قرار داده تا آنجا که سرخ شود و به خوبي پخته شود. 4) اگر خيلي مايل هستيد که کباب لذيذي را آماده کنيد توصيه مي‌کنيم که اجاق را داخل فريز قرار داده و شعله را تا آخر زياد کنيد. 5) ولي نکته اصلي آن است که اگر کسي به شما اعتراض کرد بلافاصله او را کافر خطاب کرده و حکم قتل او را صادر کنيد!!! 6) در پايان درحاليکه زير باران شديد از آفتاب داغ لذت مي‌بريد کباب عمري خود را ميل کنيد! ************* «ما جعل اللّهُ لرجلٍ من قلبين في جوفه و ما جعل أَزواجكم اللاءي تظاهرون منهن أمهاتكم و ما جعل أَدعياءكم أَبناءكم ذلكم قولكم بأَفواهكم و اللّهُ يقول الحق و هو يهدي السبيل» يا علي |
| 12 |
نام و نام خانوادگي: سيد امير -
تاريخ: 16 بهمن 88 - 00:00:00
مسئولين محترم مؤسسه تحقيقاتى حضرت ولى عصر (عج) سلام عليكم و رحمه الله و بركاته امروز روز بيستم صفر . اربعين سالار شهيدان مولايمان ابا عبدالله الحسين (ع) است. با چشماني اشكبار از خداوند متعال استدعا دارم شما را با ابا محمد (ع) و برادر گرامي اشان ابا عبدالله(ع) محشور نمايد. خداوند به اين بنده حقير توفيق داد كه مقاله شما را از ابتدا تا انتها بدقت بخوانم . اين برايم بسيار مبارك بود كه از ابتدا تا انتهاي قرائت مقاله تان در روز اربعين ابا عبدالله امام حسين (ع) براي مظلوميت برادر بزرگوارشان ابا محمد امام حسن (ع) خون بگريم. شايسته است كه در اينجا يادي كنم از دست اندركاران سريال تلويزيوني تنهاترين سردار . پاداش خيرشان با خداوند متعال . براستي كه امام حسن (ع) در صدر اسلام تنهاترين سردار بود. جانم به فداي تنهاترين سردار أَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ وسلم لِمَنْ سَالَمَكُمْ |
| 13 |
نام و نام خانوادگي: علي رضا -
تاريخ: 19 بهمن 88 - 00:00:00
اين بلاگ بنده است مي توانيد در شبکه جهاني در برابر مخالفين عرب زبان از آن استفاده کنيد. www.al-imamia.blogfa.com |
| 14 |
نام و نام خانوادگي: حبيب -
تاريخ: 23 بهمن 88 - 00:00:00
در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله كرد آن تشت را زخون جگر باغ لاله كرد خوني كه خورد در همه عمر از گلو بريخت خود راتهي زخون دل چندساله كرد شهادت غريبانه ي زينت دوش رسول الله (ص) "امام حسن بن علي" عليهما السلام را خدمت همه ي شيعيان تسليت عرض مي كنم. |
| 15 |
نام و نام خانوادگي: علي -
تاريخ: 22 فروردين 89 - 00:00:00
با سلام و درود خدمت همه ي دلسوختگان اهلبيت . راستش اولين بار است که با پايگاه اطلاع رساني شما آشنا شدم . خداوند خيرتان دهد. تمام اطلاعات درباره شهادت مظلوم مدينه کريم اهل بيت آقاامام حسن مجتبي عليه السلام را خواندم حتي با دقت تمام نظرات داده شده را هم خواندم و با نهايت پوزش جا دارد نکاتي را ياد آور شوم. دوستان عزيز، بنده يکسالي است که در يک کشور سني مذهب مقيم شده ام و پس از پايان کارم به ايران عزيز برخواهم گشت. در روز عيد قربان به مسجدشان رفتم و با آنان نماز عيد قربان خواندم در نماز جمعه شان شرکت مي کنم و با بسياي از مسلمانان اهل تسنن خصوصا جوانان هم تبادل اطلاعات ديني و مذهب شيعه کرده ام و آنچه تا کنون نصيبم شد اينست که آنان آگاهي کامل نسبت به شيعه ندارند .حتي برخي از پيروان فريب خورده وهابي هم اطلاع جامع و کاملي از شيعه ندارند و هر آنچه که مي دانند يک سري دروغ ها و اراجيفي است که سرکردگان وهابي به خورد آنان مي دهند .به عنوان نمونه يکي از جوانان تحصيل کرده که با دوست پزشک خود پس از نماز جمعه با من هم صحبت شد پرسيد شما چه وجه اشتراکاتي با ما داريد ؟ گفتم مثل شما هفده رکعت نماز مي خوانيم . کتاب آسماني ما و شما- قرآن - يکي است و ... پرسيد يعني شما نمي گوييد که قرآن بر علي هم نازل شد؟ شما نمگوييد که علي هم پيامبر خداست ؟ و سوالاتي ديگر که پاسخ مناسب و به دور از هرگونه تنش و برخورد احساساتي و اين گونه برخورد ها در مکانهاي ديگري هم رخ داد و سوالاتي مانند اين پرسيده مي شد و وقتي حقيقت را رو در رو برايشان بازگو مي کرديم بسيار به ما نزديکتر مي شدند و احترام ديگر گونه اي قائل مي شدند . من هم از فرصت استفاده مي کردم و کتاب « المراجعات» و «شب هاي پيشاور» و... را به آنان معرفي مي کردم . دعاي کميل و نهج اليلاغه را عنوان مي کردم. دوستان به دور از هرگونه تندي و دشمني با برادران اهل تسنن بايد حقيقت ها را با هم مرور کرد وگرنه با لعن نفرين و دشنام که خواست دشمن است کاري به انجام نمي رسد. بايد آن بخش از تاريخ را که ما مستند داريم حتي از کتب اهل تسنن هويدا سازيم که متاسفانه اين بخش ها در کتب منتشره در اين کشورها با دسيسه هاي وهابيون ملحد حذف شده است . آنان از غدير خم چيزي نمي دانند. برايشان از آيه تطهيربه گونه اي ديگر سخن گفته شده ، آنان از واقعه آل عبا اطلاع چنداني ندارند و ... به اميد لطف و توفيق خداوند و روشنگري هاي عالمان ديني و مذهبي نکات مبهمي که بين دو مذهب شيعه و سني وجود دارد برداشته شود و عالم متحد اسلامي پديد آيد آمين يا رب العالمين |
| 16 |
نام و نام خانوادگي: هادي -
تاريخ: 28 ارديبهشت 89 - 09:31:02
سلام از اهل سنت در شگفتم مي گويند پيامبر ص فرموده صحابه مانند ستارگان مي مانند. بعد مي بينيم که معاويه عايشه را به قتل رساند. طلحه عثمان را به قتل رساند. يزيد مصعب بن زيبر را به قتل رساند. ولي آن ها همه را اهل بهشت مي دانند. |
| 17 |
نام و نام خانوادگي: حسن نقوي -
تاريخ: 17 شهريور 89 - 17:22:20
سلام عليکم؛ خيلي استفادہ کرديم در مورد روايت طبراني نظر شما چيست؟ حدثنا محمد بن عبد الله الحضرمي قال ثنا محمد بن عبد الله بن نمير ثنا يحيى بن أبي بكير ثنا شعبة : عن أبي بكر بن حفص أن سعدا و الحسن بن علي رضي الله عنهما ماتا في زمن معاوية رضي الله عنه فيرون أنه سمه حوالہ المعجم الكبيرج 3 ص 71 المؤلف : سليمان بن أحمد بن أيوب أبو القاسم الطبراني الناشر : مكتبة العلوم والحكم - الموصل الطبعة الثانية ، 1404 – 1983 جواب نظر: با سلام دوست گرامي در اين متن ، مشخص نشده است كه فاعل «يرون» چه كسي است ، بنابراين نميتواند در مناظره و يا بحث علمي به كار رود ، اما به عنوان يك سر نخ براي محقق تاريخي مناسب است . موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
| 18 |
نام و نام خانوادگي: محمدي -
تاريخ: 14 بهمن 89 - 02:08:49
با سلام و تشكر از زحمات دوستان به عقيده بنده كساني كه نظر مي دهند فحش ندهند چرا كه فحاشي در مذهب ما به شدت نهي شده است . ثانيا نشانه ضعف است . ثالثا تا كنون كسي با فحاشي نتوانسته ديگران را هدايت كند. مي توانيم با كنايه زدن مقصود خود را برسانيم . از مسئولين سايت تقاضا مي كنم تا نظراتي كه حاوي الفاظ ركيك است سانسور كنند. |
| 19 |
نام و نام خانوادگي: پارسا رضا -
تاريخ: 11 اسفند 89 - 15:58:59
آيا مسموم کردن امام حسن عليه السلام به دستور معاويه بود؟! سه امام زنده؛ حتي با ياري يکديگر؛ نتوانستند جلوي يک توطئه ساده را بگيرند و هر سه فريب خوردند!!! ادعاي شيعه : طبق روايات بسياري كه در كتاب‌هاي شيعه و سني وجود دارد، معاوية بن أبي سفيان سمّي را براي جعده دختر اشعث بن قيس، همان كسي كه در تمام حوادث زمان امام علي عليه السلام نقش اساسي داشت، فرستاد و به او وعده داد كه اگر امام حسن عليه السلام را به شهادت برساني، تو را به ازدواج پسرم يزيد درمي آورم . جعده نيز دستور معاويه را اجرا كرد و آن حضرت را در حالي كه روزه داشت و براي افطار به خانه آمده بود، با زهري كه معاويه فرستاده بود به شهادت رساند . ابوالفرج اصفهاني، عالم بزرگ اهل سنت در كتاب معتبر مقاتل الطالبين مينويسد : . از مغيره روايت شده است كه معاويه به جعده دختر اشعث پيام داد كه اگر حسن را مسموم كنى تو را به همسرى پسرم يزيد در مىآورم . جعده، همسر امام حسن بود . معاويه صد هزار درهم براى او فرستاد و او امام حسن (عليه السلام) را مسموم كرد، معاويه صد هزار درهم را به جعده تسليم كرد ؛ ولى او را به همسرى يزيد در نياورد . مردى از خاندان طلحه بعدها جعده را به همسرى گرفت و از او داراى فرزند شد و هر گاه ميان آنان و ديگر خانوادههاى قريش بگو مگو در مى‌گرفت، فرزندان جعده را ملامت و سرزنش مىكردند و به آنان مى‌گفتند : شما پسران زنى هستيد كه شوهرانشان را مسموم مي كرده اند . مقاتل الطالبين، ج1، ص20، باب رجع الحديث الي خبر الحسن، طبق برنامه المكتبة الشاملة . زمخشري نحوي و مفسر نام آور اهل سنت، و ابن ابي الحديد شافعي و مسعودي،تاريخ نويس مشهور اهل السنه و ابن قتيبه در کتاب سياسه و امامه در اين باره ميگويند:........................ پاسخ اهل سنت: اولا زمخشري و ابن ابي الحديد و مسعودي، و کتاب سياسه و امامه، مال شيعه هاست نه از سني ها . و اگر من بگويم که ابن ابي الحديد آدم اشغالي بود يک سني هم بمن اعتراض نميکند اما شيعه ها بانگ فرياد شان کوش فلک را کر ميکند، و اين خود دليلي ديگر است براين که نامبردگان شيعه بودند نه سني! و کتاب سياسه و امامه هم از تاليفات ابن قتيبه نيست از مکر هاي شماست ! حالا برويم سرموضوع: بله در بعضي از کتب تاريخي ما رواياتي آمده که حکايت از مسموم شدن حسن رضي الله عنه دارد اما اين خبر نميتواند درست باشد .ولي شيعه، چون کارش،شعله ور کردن فتنه است با دستکاري در متون، سعي ميکند به نيت فاسد خود لباس جنگ بپوشاند! از همين کتابي که نقل کرده فقط در چند سطر پايين تر، اين جمله هم هست «عن عمير بن إسحاق - واللفظ له - قال: كنت مع الحسن والحسين في الدار فدخل الحسن المخرج ثم خرج فقال: لقد سقيت السم مراراً ما سقيته مثل هذه المرة، ولقد لفظت قطعة من كبدي فجعلت أقلبها بعود معي، فقال له الحسين: من سقاكه؟ فقال: وما تريد منه؟ أتريد أن تقتله، إن يكن هو هو فالله أشد نقمة منك، وإن لم يكن هو فما أحب أن يؤخذ بي بريء. » عمير بن عباس ميگويد در خانه،پيش حسن و حسين بودم که حسن به دستشويي رفت و بعد بيرون آمد و گفت بارها بمن سم خورانده بودند،اما هرگز مثل اين دفعه نبود. اينبار پاره اي از کبدم را استفراغ کردم ..... و حسين پرسيد چه کسي آنرا بتو نوشاند ؟ حسن گفت : از او چه ميخواهي ؟ آيا ميکشيش؟، اگر کسيکه به او شک دارم، همو باشد، الله بهتر از تو انتقام ميگيرد و اگر بيگناه باشد، دوست ندارم بيگناهي آزار ببيند مقاتل الطالبين، ج1، ص20، باب رجع الحديث الي خبر الحسن، طبق برنامه المكتبة الشاملة . پس ميبيند صاحب کتاب مقاتل الطالبين،روايات مختلفي که پيرامون مرگ حسن بر سر زبانها بود را در کتاب خود جمع کرده و اينکه همسر حضرت حسن به او زهر خورانده نظر و راي نويسنده نيست و راي اهل سنت نيز اين نيست. نظر اهل سنت اين است که حضرت حسن به مرگ خود وفات يافته اند. بهترين دليل ما بر اين مدعا اين است که هيچکس بخاطر قتل حسن کشته و يا محاکمه نشد . حتي انگشت اتهام هم بسوي هيچکس نشانه نرفت. و با توجه به روحيه مبارز طلبي و تسليم ناپذيري حسين و با توجه به اينکه بعد از مرگ برادر، او رييس خاندان بود، محال ممکن بود که از قاتل قصاص نگيرد، اگر حسين صبر و تحمل ميکرد، فرزندان سلحشور حسن کي صبر ميکردند؟ اگر شيعه باز داستان بسازد که قاتل تحت حمايت حاکم بود، ميگويم که شما ميگوييد قاتل در مدينه بود در مدينه حسين قوي تر و محبوب تر از حاکم بود و در قديم اولياي دم رواسا قاتل را ميکشتند، و علاوه بر اين، اصلا دعوايي پيش حاکم مطرح نشد، اگر مساله اي بود، دستکم بايد جارجنجالهايش در دادگاه هاي مدينه انعکاس ميافت. تاريخ در اين باره هيچ چيزي را ثبت نکرده. پس افسانه شهادت حسن باطل و دروغ است و نکته ديگري که ادعاي ما را تقويت ميکند همانا عدم ذکر شهادت حسن بوسيله رسول الله صلي الله عليه وسلم است پيامبر شهادت حسين را پيشاپيش خبر داده بودند و از صلح حسن نيز پيشاپيش ما را باخبر نموده بودند، اما ذکري از شهادت حسن در احاديث رسول الله نيامده، در حاليکه اهميت حسن از حسين رضي الله عنهما کمتر نيست و در حديث هردوي آنها سردار جوانان بهشتند در آخر ما به شيعه ميگوييم هرکس که ادعاي شهادت حسن را مطرح کند باز حق دارد، اما تو با اين اعتقادات عجيبت اصلا حق حرف زدن نداري تويي که ميگويي امام، حساب برگ هايي که از درختان ميافتد را نيز دارد ! تو نمتواني بگويي که حسن شير زهر آلود را نوشيد. شما ها که امامتان عالم الغيب و الشهاده است،حق نداريد اين اتهام را مطرح کنيد در زماني که امام حسن ليوان شير حاوي سم را سرکشيد دو امام ديگر نيز زده بودند يعني همزمان در روي کره زمين سه امام حي و زنده داشتيم،حسن و حسين و امام سجاد سه امام حتي با کمک هم، از تشخيص محتوايات يک ليوان شير در زمان حياتشان عاجز بودند، اينها آخر چگونه ميتوانند بعد از مرگ بشما کمک کنند که سر قبرشان ميرويد و حاجت خود را به آنها عرضه ميکنيد؟!! يک متخصص آزمايشگاه در ده دقيقه ميتواند تشخيص دهد در ليوان شير بود يا زهر شير، و سه امام شما به اندازه يک متخصص آزمايشگاه قدرت نداشتند پس چرا صفت غيب داني و امامان را لازم و ملزوم يکديگر ميدانيد؟! جواب نظر: با سلام دوست گرامي 1- آيا مدارك ذكر شده در اين مقاله ، تنها ابن ابي الحديد و مسعودي و ابن جوزي است ؟! يعني ابن عبد البر و نويري و ابن سمعون و ابن خلكان و ابن عبدربه و بلاذري و قرطبي حنفي و سعدي خزرجي ، و طبري و ابن سعد صاحب طبقات ، در اين مقاله ذكر نشده‌اند ؟! بهتر است به جاي انكار يك مطلب كه نزد علماي اهل سنت از مسلمات است ، فكري به حال علت دفاع نابجاي خود از معاويه بكنيد ! 2- آيا رسول خدا (ص) علم غيب داشت يا نه؟ «عالم الغيب فلا يظهر علي غيبه احدا الا من ارتضي من رسول» پس چطور مسموم شد و با سم از دنيا رفت ؟ آيا يعقوب نبي از زنده بودن يوسف با خبر بود يا نه «اني اعلم من الله ما لا تعلمون» پس چرا نتوانست جلوي دور شدن او از خود را بگيرد و چرا او را نجات نداد و.... بهتر است به جاي اينكه تصورات شخصي خود را به جاي دين مطرح كنيد ، كمي با قرآن و روايات انس و الفت داشته باشيد ! گروه پاسخ به شبهات |
| 20 |
نام و نام خانوادگي: دوستار اهل بيت -
تاريخ: 15 اسفند 89 - 15:41:56
باتشكر ازآقا علي واقعا" جالب نظر دادي بايد از دشنام پرهيز كرد افراد عامي اهل سنت ووهابي از اسلام فقط به اندازه دانش آموز كلاس اول ميدانند فكر ميكنند چون ميتوانند بخوانند ميتوانند فرمولهاي رياضي وفيزيك وشيمي و... را حل كنند .آنهايي همم كه كمي بيشتر سواد دارنند سفسطه ميكنند.وفتوا به قتل ومشرك ومجوس بودن ميكنند مانند صهيونيسم ها كه خودشان رابرترين اديان وافراد دنيا مي دانند. پس با متانت وادب همچو امامانمان صحبت كنيد . |
| 21 |
نام و نام خانوادگي: ابراهيم نصرالهي -
تاريخ: 22 اسفند 89 - 23:47:31
باعرض سلام خدمت همه خواهرا و برادراي بزرگوارم/چندسال پيش كه به صورت قاچاقي به زيارت عتبات عاليات مشرف شده بوديم توشهر كوفه يه جرياني پيش اومد برام كه تبديل به يكي از تامل برانگيزترين خاطرات زندگيم شد كه دوست دارم واسه شما هم تعريف كنم"البته دوست دارم برادرا و خواهراي اهل سنتم كمي به اين قضيه پيش اومده فكر كنن!! به شهر كوفه كه رسيديم واسه زيارت جناب ميثم تمار(ره)عازم شديم"درحين زيارت متوجه شدم كه يكي از برادراي اهل سنت داشت جناب ميثم رو زيارت ميكرد"فرصت رو مناسب ديدم و رفتم جلو ودست پا شكسته خواستم بعد از سلام و عليك سر حرفو در بيارم كه ديدم شكر خدا تقريبا فارسي خوب بلده"بعد از سلام وعليك پرسيدم برادرم اين كيه كه زيارتش كردين؟جواب داد جناب ميثم تمار.پرسيدم سرگذشت زندگيشو ميدونين؟گفت آره,ميدونم كه جناب ميثم(رضي الله عنه)به جرم حب علي ابن ابي طالب(رضي الله عنه)به دستور معاويه(رضي الله عنه)به شهادت رسيد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! حالا من كاري به كم و زياد و درست و نادرست بودن قضيش ندارم"ولي بالاخره من نفهميدم اين وسط چيشد كه هم ظالم"هم مظلوم رضي الله عنه ميشن؟؟!! |
| 22 |
نام و نام خانوادگي: العبيد -
تاريخ: 08 آذر 90 - 19:41:04
سلام در اين مقاله گفته ايد كه ابو الفرج اصفهاني مورد قبول اهل سنت است ميشود اين گفتار را مستند نماييد. جواب نظر: با سلام دوست گرامي در اين زمينه به صورت مفصل در بخش نظرات آدرس ذيل پاسخ داده شده است : http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=13511 موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
| 23 |
نام و نام خانوادگي: مقيمي -
تاريخ: 03 بهمن 90 - 19:25:54
اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد وال محمد واخر تابع له علي ذالک .اللهم العن يزيد اللهم العن المعاويه. |
| 24 |
نام و نام خانوادگي: سعيد -
تاريخ: 03 بهمن 90 - 21:57:35
با سلام در جواب اسلام تکست و آن چند مخالف ديگر، خوب بود استدلال دومتان را هم مورد تأکيد قرار ميداديد... فارغ از اين که امام حسن عليه السلام چگونه از دنيا رفت ... بحث ديگر اين است که چرا معاويه اين قدر خوشحال بود، اگر دوست دار اهل بيت بود؟!!!.... قطعاً دشمن بود و دشمن اهل بيت هم که تکليفش معلوم ... لا يبغضنا أهل البيت أحد إلا أدخله الله النار. |
| 25 |
نام و نام خانوادگي: محمد مهدي -
تاريخ: 04 بهمن 90 - 21:23:29
سلام . خالق عالم لعنت کند معويه و يزيد و دوستدارانش را.چون آخري دوست دشمن ما هستند و دشمن ما هم ميشن. يا علي |
| 26 |
نام و نام خانوادگي: حجت صالحي -
تاريخ: 11 بهمن 90 - 22:59:26
به اهل سنت پيشنهاد ميکنم که کتاب ((آنگاه هدايت شدم))دکتر محمد تيجاني تونسي را مطالعه کنند.البته با تفکر و به دور از تعصبات کورکورانه. اللهم عجل لوليک الفرج بحق الحسنين (عليهم السلام) |
| 27 |
نام و نام خانوادگي: سيد حفيظ رهسپار از افغانستان -
تاريخ: 13 بهمن 90 - 12:21:56
با سلام خدمت شيعيان مولا اميرالمومنين (ع) جاهلان سني (که البته همه شان جاهلند چون حق را نمي پذيرند) بدجور در تله حماقت گير افتاده اند. اينان باطل را برحق مي دانند و آنگاه ادعاي مسلماني مي کنند. براي خداوند رويت قايلند و آنگاه ادعاي يکتاپرستي دارند. علم غيب پيامبر را نفي مي کنند و آنگاه ادعاي پيامبري ايشان را مي کنند. عصمت امامان را رد مي کنند و ..... اين بدبخت ها باوجوديکه کتب خودشان پر است از فضايل اميرالمومنين (ع) و يازده فرزند گرامي ايشان، بازهم مرکب جهل خودرا با بيباکي در جاده ناهموار حب ابوبکر و دو رفيقش مي رانند. خداوند از اين پدران و مادران جهل نگذرد که ختما نميگذرد انشاالله. در پاسخ شاهکارهاي شجاعانه برادر عزيز ما جناب علي نگارنده کامنت شماره 15 بايد بگويم برادر شما که طي يکسال اقامت در کشور سني مذهب با آنان شانه به شانه دست تانرا بسته نماز باطل خوانديد، اگر به جاي من همه عمر تانرا در کشور سني ها سپري مي کرديد چه کار مي کرديد؟ ختما به هدف وحدت مسلمين امامت و ولايت امير مومنان و فرزندان معصوم شانرا هم انکار مي کرديد. برادر! تو که اينقدر از اطلاعات ديني ات درفشاني کردي، بايد اينرا هم به اطلاعاتت اضافه کني که وقتي دست در نماز بسته شد، نماز باطل است. وقتي سوره هاي نماز را بدون بسم الله الرحمان الرحيم بخواني نمازت باطل است و وقتي کلمه "آمين" را به سوره فاتحه پيوند بزني نيز نمازت باطل است. انشاالله که هرچه زودتر به خير و عافيت به ايران برگردي و گرنه امکان دارد جهت تبليغ مذاهب باطل "تسنن" به کشورهاي شيعه مذهب ايران، عراق، بحرين، لبنان و آذربايجان به ماموريت بروي. ياعلي |
| 28 |
نام و نام خانوادگي: محمدمهدي -
تاريخ: 14 فروردين 91 - 21:16:28
جناب طبري در تفسير خود اعتراف کرده اند که معاويه سم را براي جعده فرستاد متن کتاب فارسي تفسير طبري در کتابخانه سايت تبيان هست |
| 29 |
نام و نام خانوادگي: العبد -
تاريخ: 28 ارديبهشت 91 - 19:20:20
خدايا ما را که ارادتمند و محب و شيعه حضرت امام حسن مجتبي و امام حسين عليهما السلام اين دو جگر گوشه پيامبر خدا صل الله عليه و آله و سلم هسيم را با اين دو بزرگوار و متقابلا آنان که معاويه را خال المومنين مي نامند و يزيد بن معاويه را امير مومنان خطاب مي کنند را با اين دو در دنيا و آخرت محشور بفرما لطفا موافق و مخالف دعا کنند |
| 30 |
نام و نام خانوادگي: افشين محمدي -
تاريخ: 04 تير 91 - 02:06:04
آقا سايت شما هم عين برنامه ملازاده و شبکه اهل بيت قرار نيست که شيعه وسني دنبال نقطه ضعف هم باشن اين به اون متلک بپرونه اونم به اين اسم اين مباحثم به دنبال حقيقت بودن نذارين شما با اين طرح مباحثتون فقط اختلاف ميندازي و حالشو مي بري يکي از صيغه ميگه يکي از ازدواج مسيار اين اونو لعنت ميکنه و اونم... بجاي وقت تلف کردن خودت و ملت و به جون هم انداختن هر چه بيشتر مذاهب مختلف به سمت نزديکي مذاهب اسلامي قدم بردار. عزيزي که اين مطالب و مي خوني هر مذهبي که داري و اسم مسلمان روته چشماتو بازکن و باز نگهدار ...تو مسلماني و بس ......... |
| 31 |
نام و نام خانوادگي: محمد -
تاريخ: 04 تير 91 - 23:57:25
بلة |
| 32 |
نام و نام خانوادگي: امير حسين ازبيرجند -
تاريخ: 07 تير 91 - 17:44:56
لعنت خدا بر خال المفسدين وخال الفاسقين ، ابوالفساد ، ابوالشيطان وابوالحيوان معاويه ابن ابي سفيان |
| 33 |
نام و نام خانوادگي: احمدي -
تاريخ: 24 آبان 91 - 23:20:42
باسلام چراامام حسن باختردشمن پدرش ازدواج کرد جواب نظر: باسلام دوست گرامي اولا : همانگونه كه برخي ازدواج‌هاي رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ رنگ سياسي داشت، پاره‌اي ازدواج‌هاي امام حسن ـ عليه السلام ـ هم سياسي بود. با توجه به نفوذ بسيار زياد اشعث بن قيس در كوفه به نحوي كه در جنگ صفين، در به حكميت كشاندن جنگ تلاش فراواني داشت و مؤثر هم واقع شد، حضرت با دختر او جعده ازدواج نمود ثانبا: اين ازدواج چه اشكالي دارد؟ همچنانكه پيامبر صلي الله عليه وآله نيز با دختر حي بن اخطب كه پدرش دشمن حضرت و يهودي بود و با ام حبيبه دختر ابوسفيان ازدواج كرد لذا اگر به امام حسن عليه السلام درباره اين ازدواج اشكال شود، اول بايد از ازدواج پيامبر صلي الله عليه وآله پاسخ داد ؟! ثالثا: اين نوع ازدواجها، يك امتحان الهى براى امت اسلام بود تا بيش از پيش، خيانت و پستى بدخواهان و مظلوميت و بزرگوارى معصومان در طول تاريخ نشان داده شود؛ چنان كه براى پيامبران گذشته نيز گاهى چنين ازدواجهاى ناموفق رخ مى داد. قرآن درباره همسران نوح و لوط فرموده است: «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ قِيلَ ادْخُلاَ النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ»؛ تحريم(66)، آيه 10.؛ «خدا براى كسانى كه كفر ورزيده اند، زن نوح و زن لوط را مثل آورده كه هر دو در نكاح دو بنده از بندگان شايسته ما بودند و به آنها خيانت كردند و كارى از دست آنها در برابر خدا ساخته نبود و گفته شد با داخل شوندگان، به آتش داخل شويد». بنابراين امكان دارد، برخى بتوانند ارتباطى نزديك - همچون ارتباط زناشويى با پيامبر يا امام داشته باشند؛ اما با سوء اختيار خود، به راه كفر و گناه بروند و گرفتار بدفرجامى شوند كه «جعده» نيز اين چنين بود. او به امام خيانت كرد و چون امام الگوى مردم بود، تا لحظه آخر با او رفتار عادى داشت و از علم لدنى خود استفاده نكرد. وجريان ازدواج هم اين طوري بوده است موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
| 34 |
نام و نام خانوادگي: محمد -
تاريخ: 14 اسفند 91 - 23:56:52
لعنت خدا باد بر يزيد معاويه و اونيکه معاويه و دشمنان اعل بيت پاک حضرت محمد گل سر سبد هستي خير المرصلين .... االهم عجل لوليک الفرج |
| 35 |
نام و نام خانوادگي: محمد -
تاريخ: 14 اسفند 91 - 23:57:35
لعنت خدا باد بر يزيد و معاويه و دشمنان اهل بيت پاک حضرت محمد گل سر سبد هستي خير المرصلين .... االهم عجل لوليک الفرج |
| 36 |
نام و نام خانوادگي: عاشق اميرالمومنين علي -
تاريخ: 17 اسفند 91 - 02:35:08
در جواب:از نظر معاندان حق،هر وقت مطلبي به مذاقشان خوش نيامد زمين و زمان را براي انکار حق به هم مي دوزند.لابد بخاري و مسلم و ابوداوود و ابن ماجه هم شيعه بودند؟!! شايد صحيح بخاري را شيخ صدوق نوشته يا سنن ابن ماجه را سيد رضي جمع آوري کرده يا صحيح مسلم توطئه شيعه باشد؟!! کسي که بخواهد به هر قيمت ممکن از يک کافر ملعون که به اکراه تظاهر به اسلام کرده(معاويه) دفاع کند و مدام رضي الله عنه رضي الله عنه قطار کند و اين عبارت زيباي قرآني را در شأن هر جانور حرام زاده اي بيان کند لياقت بحث ندارد.اگر به امام حسن رحم نميکنيد لااقل به سعدابي وقاص که او را جزء عشره مبشره ميدانيد رحم کنيد که همين معاويه او را کشت! ابن ابي الحديد نزد شيعيان هيچ جايگاهي ندارد جز احتجاج به سخنانش در مقابل اهل سنت که چون گاهي بر خلاف هواي نفس شما حرف زده او را قبول نداريد. "هيچ کس به خاطر قتل امام حسن کشته يا محاکمه نشد!!" لابد آقايان انتظار دارند مروان بن حکم قاتل امام حسن را محاکمه و قصاص کند!! "انگشت اتهام به سوي کسي نشانه نرفت" پس معاويه و جعده برگ چغندرند؟!! "با توجه به روحيه مبارز طلبي و تسليم ناپذيري حسين و با توجه به اينکه بعد از مرگ برادر، او رييس خاندان بود، محال ممکن بود که از قاتل قصاص نگيرد، اگر حسين صبر و تحمل ميکرد، فرزندان سلحشور حسن کي صبر ميکردند؟ " آقايان فکر کردند سالار شهيدان همانند عبيدالله بن عمر(ملعون بن ملعون) است که به خاطر قتل پدرش بيگناهاني مثل هرمزان يا دختر کوچک ابولولو را کشت! يا گمان ميکنند امام حسين از روي تعصب و احساسات و عُلقه هاي شخصي دست به قيام و جنگ مي زنند؟! شما از روي حدس و گمان نظر مي دهيد؟! ميگوييد محال ممکن بود که امام از قاتل قصاص نگيرد!!! يعني واقعا فرزند پيامبر را طوري ديده ايد که فقط با قصاص آرام مي گيرد؟! لطفا نام چند تن از فرزندان سلحشور امام حسن را ذکر کنيد !! جعده اي که تحت الحفظ از مدينه بيرون برده شد دست چه کسي به او ميرسد؟! آيا امام سجاد يا محمد بن حنفيه انتقام خون امام حسين را گرفتند؟! شايد سلحشور نبودند؟! جالب است ميگويند اين بهترين دليل ماست!! واي به حال بقيه دلايل!! "اگر شيعه باز داستان بسازد که قاتل تحت حمايت حاکم بود، ميگويم که شما ميگوييد قاتل در مدينه بود در مدينه حسين قوي تر و محبوب تر از حاکم بود و در قديم اولياي دم رواسا قاتل را ميکشتند، و علاوه بر اين، اصلا دعوايي پيش حاکم مطرح نشد، اگر مساله اي بود، دستکم بايد جارجنجالهايش در دادگاه هاي مدينه انعکاس ميافت." اولا قاتل در مدينه بود ولي در مدينه نماند.ثانيا احتمالا چون امام حسين قوي تر و محبوبتر از حاکم بودند تعداد اندکي با ايشان به سمت مکه پناه بردند؟!! حسين در کوفه هم محبوب تر از يزيد بود اما ... بردن دعوا نزد حاکم جور خلاف نص صريح قرآن است(نساء،60) عبارت آخرتان هم که واقعا مضحک و مسخره است و نشان دهنده ي اين که فقط از روي وهم و تخيل وقايع را تفسير ميکنيد!! "تاريخ در اين باره هيچ چيزي را ثبت نکرده. پس افسانه شهادت حسن باطل و دروغ است " مثل کوري که هنگام نماز ظهر بگويد:هيچ نوري از خورشيد به من نمي رسد؛پس روز بودن،افسانه ي باطل و دروغ است!!! اين همه مطلب در کتب اهل سنت همه توطئه ي روافض است!!! "و نکته ديگري که ادعاي ما را تقويت ميکند همانا عدم ذکر شهادت حسن بوسيله رسول الله صلي الله عليه وسلم است.پيامبر شهادت حسين را پيشاپيش خبر داده بودند و از صلح حسن نيز پيشاپيش ما را باخبر نموده بودند،اما ذکري از شهادت حسن در احاديث رسول الله نيامده،در حاليکه اهميت حسن از حسين رضي الله عنهما کمتر نيست و در حديث هردوي آنها سردار جوانان بهشتند" با اين عبارت فاتحه ي يکي از اصلي ترين اعتقادات اهل سنت يعني نداشتن علم غيب پيامبر خوانده شد! برفرض که پيامبر از شهادت امام حسن چيزي نگفته باشند،نکند ميخواهيد پيامبر اکرم يک کاتالوگ از نحوه فوت افراد تهيه کنند و در اختيار همه بگذارند؟!! آيا در احاديث پيامبر از چگونگي مرگ عايشه، ابوبکر،عمر،طلحه،زبير،سعدابي وقاص،ابوعبيده جراح سخني به ميان آمده است؟! اگر نيامده پس يقين کنيد اهميتشان از امام حسن و امام حسين کمتر است! پيامبر بنا به اقتضا از زمان يا مکان يا عواقب مرگ کسي و يا قاتل کسي سخن ميگفتند.اين دليل اهميت يا برتري افراد بر يکديگر نيست.مثلا شهادت حضرت زهرا که بسيار نزديک به زمان فوت پيامبر بود،قاتل حضرت علي که اشقي الآخرين است،کشته شدن عثمان که باعث ايجاد فتنه اي طولاني خواهد شد،مرگ ابوذر "تنها "در بيابان،قاتلين عمار که شقي ترين قوم هستند(رهبرشان سيدکم معاويه!)،شهادت امام حسين که واقعه ي عجيبي بود و ...در ضمن اگر حسن و حسين سرور جوانان اهل بهشتند،چرا معاويه حکومت را به آن دو نداد؟ آيا اين خود دليل برتري اين دو بزرگوار بر معاويه ملعون نيست؟!! "در آخر ما به شيعه ميگوييم هرکس که ادعاي شهادت حسن را مطرح کند باز حق دارد،اما تو با اين اعتقادات عجيبت اصلا حق حرف زدن نداري تويي که ميگويي امام،حساب برگ هايي که از درختان ميافتد را نيز دارد!تو نمتواني بگويي که حسن شير زهر آلود را نوشيد.شماها که امامتان عالم الغيب و الشهاده است،حق نداريد اين اتهام را مطرح کنيد" 1.پيغمبر و امام مکلف به عمل کردن به علم غيب نيستند.2.امام حسن حتي اگر زهر نميخورد،مقرر بود در همان ساعت از دنيا برود؛در نتيجه بهترين مرگ يعني شهادت را انتخاب کرد.3.يکي از دلايلي که علوم خاصه مثل علم غيب را در اختيار هرکسي قرار نميدهند همين است.امثال تو و من اگر از چيز مخفي و غيبي آگاه شويم ميخواهيم زمين و زمان را جابه جا کنيم و از آن در جهت تمايلات نفساني استفاده مي کنيم و ظرفيت آن را نداريم.در حالي که امام تابع محض دستورات و اوامر الهي است و در جهت رضاي خدا از امکانات استفاده مي کند نه مبارزه با تقدير! "در زماني که امام حسن ليوان شير حاوي سم را سرکشيد دو امام ديگر نيز زده بودند يعني همزمان در روي کره زمين سه امام حي و زنده داشتيم، حسن و حسين و امام سجاد سه امام حتي با کمک هم،از تشخيص محتوايات يک ليوان شير در زمان حياتشان عاجز بودند،اينها آخر چگونه ميتوانند بعد از مرگ بشما کمک کنند که سر قبرشان ميرويد و حاجت خود را به آنها عرضه ميکنيد؟!! يک متخصص آزمايشگاه در ده دقيقه ميتواند تشخيص دهد در ليوان شير بود يا زهر شير،و سه امام شما به اندازه يک متخصص آزمايشگاه قدرت نداشتند پس چرا صفت غيب داني و امامان را لازم و ملزوم يکديگر ميدانيد؟! " اولا در هر زمان فقط يک امام حي داريم؛يعني فقط امام حسن امام بودند و امام حسين بعد از شهادت ايشان به امامت ميرسند.ثانيا در قسمت قبلي جواب شبهه ي علم امام را دادم.ثالثا امام علم غيب نداشته باشد و نداند در ظرفي که همسرش به او داده زهر وجود دارد يا نه بهتر از آن است که حکم تيمم را نداند!!! شما چگونه از امامي پيروي ميکنيد که حکم تيمم را نميدانست(عمربن خطاب)؟! نکند حکم تيمم هم علم غيب است؟!! قربونش برم خدارو يک بوم و دو هوا رو! اگر به جاي امام حسن عبدالله بن عمر بود،عالم و آدم بايد از مسموم شدنش خبردار ميشدند.قاتل عمر مجوسي و قاتل عثمان کافر است،ولي قاتل حضرت علي اجتهاد کرده!! ببينيد براي عبدالله بن زبير ناصبي و برادر جنايتکارش مصعب چه افسانه اي درست کردند! کاش يک دهمش براي سروران جوانان اهل بهشت بود! البته مشکل امام حسن اين است که پسر علي است! علي بايد بنشيند و شاهد غصب خلافتش باشد! اگر حرف بزند نسبت به دنيا حريص است،شمشير بکشد تفرقه انداز است،سکوت کند ترسوست!! پدر علي مشرک است! حتي با شفاعت پيامبر هم باز در جهنم است!! (پيامبر چگونه شفاعت يک مشرک را ميکند بماند؟!!) همسر علي بايد اذيت شود،طفلش سقط شود و خودش شهيد! عايشه از او افضل است!! پسر علي بايد بالاجبار صلح کند،زهر بخورد و جگرش تکه تکه شود؛ولي شهيد نشده است!! پسر علي بايد در صحراي تفتيده ي کربلا سربريده شود و سم اسب بر پيکر مجروحش تاخته شود ولي قاتلش تايعي ثقه است!! دختر علي بايد اسير شود! شيعه ي علي بايد کشته شود! دوستدار علي بايد شکنجه شود! فضيلت علي بايد انکار شود! قاتل علي اجتهاد کرده!! دشمن علي رضي الله عنه خال المومنين است!! دشمن علي عشره مبشره است!! همانطور که ديديد علي،پدر علي،همسر علي،پسر علي،دختر علي،شيعه ي علي و ... اينها همه نشانگر نفاق و بغض و کينه و عداوت خواسته يا ناخواسته است که ريشه در انعقاد نطفه يا منبع درآمد دارد که حرام بوده. در پايان خدمت مسئولين سايت دو پيشنهاد دارم: 1.سايت را از نظر موضوعي طبقه بندي کنيد.مثلا مهدويت،ولايت،عصمت،اصحاب و ... و لينکهاي مربوطه را در موضوع مورد بحث آن قرار دهيد تا دسترسي به آن ساده تر شود. 2.تا همين جا اينقدر درباره شيعه و سني صحبت شده که براي کسي که واقعا طالب حقيقت باشد کافيست.چه حرفي داريم با کساني که براي معاويه رضي الله عنه ميگويند و علمايشان از خوارج و نواصب و يزيد لعنة الله عليهم دفاع مي کنند؟! ما 3 مرحله داريم:1.تخليه(پيراستن)2.تحليه(آراستن)3.تجليه (درخشان کردن).شما مرحله ي تخليه را به خوبي انجام داديد.حالا نوبت تحليه است.بايد در سايت خود حقيقت اسلام يعني مذهب شيعه دوازده امامي را معرفي کنيد تا در کنار پاسخ به شبهات،آيين هدايتگر حضرت رحمن از طريق سيره و سنت نبوي و معارف والاي اهل بيت به همگان عرضه شود و دلهاي پاک و بي آلايش به نور ثقلين(قرآن و اهل بيت) دو امانت گرانبهاي پيامبر اعظم منور و درخشان شود.از اصلي ترين اصول دين تا فرعي ترين فروع آن! در طول تاريخ همواره امامان و علماي ما در تنگنا و مضيغه و محدوديت امکانات بودند.حال که الحمدلله امکانات پيشرفت کرده و مذهب رسمي کشور تشيع است و نظام جمهوري اسلامي مستقر شده،خوب است در راه ترويج حقيقت و تبليغ آن به جهانيان هر چه بيشتر تلاش کنيد. موفق باشيد! با تشکر |
| 37 |
نام و نام خانوادگي: سيد فواد ميراسکندري -
تاريخ: 06 بهمن 92 - 17:12:55
سلام خوب بود. متشکرم. سخني با شيعيان ابوبکر دارم : اگر همين قدر روايات حتي غير مستند از پس چند دهه حکومت آل سفيان و آل مروان در مورد ترور حسن بن علي آمده باشد کافي است که قبول کنيم اين احتمال وجود دارد که حسن بن علي به مرگ طبيعي نمرده باشد. اما اگر کسي معتقد به فضل معاويه باشد خوب اگر مدعي مسلماني باشد منکر فضل حسن بن علي هم نخواهد بود و پرسش مهم اين است که با توجه به حضور حسن در دفاع از عثمان به روايت کتب تاريخي چرا معاويه که با دعوي خونخواهي عثمان به حکومت رسيد از او دست کم به عنوان عامل مدينه بهره نگرفت؟ اگر مخالفت براي همکاري از سوي حسن بوده علت اين مخالفت چه بوده؟ آرايش جنگي ابتدايي حسن در برابر معاويه صرفاً به خاطر موضع قيس يا کساني ديگر بوده و حسن با پسر عم! خود جنگ نداشته؟ اگر چنين بوده چرا حسن از کوفيان گله کرده و از همراهي نکردنشان ناراضي بوده؟ اگر اين را هم جور ديگري تفسير کنيم صلحنامه براي چه بوده؟ همه اينها به کنار مگر حسين با حسن از عراق به مدينه نمي رود و بعدها به عراق بر مي گردد و توسط کساني کشته مي شود که سر او را براي عبيد الله و بعد از کوفه براي يزيد در شام مي برند؟ مشکل يزيد با حسين چه بود؟ سرش را براي چه مي خواست؟ اگر حسين به عراقي ها طمعي داشت چرا با حسن به مدينه رفت و مثلاً روشي چون مختار در پيش نگرفت و براي خود دار و دسته تدارک نديد؟ اگر حسين با حسن به مدينه رفت پس به صلح حسن پايبند بود بعداً چه امري او را به عراق کشانيد؟ آيا ممکن نبود حسن اگر زنده بود به عراق رود؟ البته نظر شيعيان ابوبکر برايم مهم نيست چون نظري ندارند اين پرسشها براي اين است که يک بار ديگر تفکرات خود را وارسي کنند و اگر تاريخ را بيان مي کنند يک جوري بيان کنند که قابل توجه باشد و محملي براي کارکردن در امور تاريخي پديد آورد نه صرفاً بيان نخ نماي تاريخي که از وقايع نگاري شام آغاز شده و در عراق عباسي تبديل يافته و امروز به عنوان تاريخ اسلام تصور مي شود. دقت شيعيان ابوبکر در روايت باعث مي شود محبان اهل بيت هم مجبور شوند براي پاسخگويي به آنها کارهاي بهتري ارائه دهند. |