با سلام

دوست گرامي

اولا: در پاسخ اينکه آيا اين اتفاقات در کتب قديم غير اسلامي نيز آمده است يا نه ؟ در پاسخ اين سئوال مي‏گوئيم: اولا اگر حديث و روايتي صحيحي از امام معصوم براي ما اثبات ‏شد، ديگر کدام روايت و تاريخ براي ما اعتبارش بيشتر از اين مي تواند باشد؟ کدام ‏تاريخ و روايتي معتبرتر از آن تاريخ و روايتي مي باشد که از منبع ‏وحي الهي سرچشمه گرفته باشد و کدام نقل و حديثي‏ مستندتر از داستان و حديثي است که از زبان پيامبران و ائمه‏ که معصوم هستند صادر شده باشد؟ مگر غير از اين است که ائمه بر تمام علوم گذشته و آينده آگاهند؟ و معيار صحت و سقم همه دانش‌ها گفتار آنهاست؟
‏ ثانيا: مگر تاريخ درست و دست نخورده‏ از زمان‌هاي قديم در دست داريم که ما بتوانيم اين ‏روايات را با آنها منطبق بدهيم و يا تأييدي از آنها بگيريم؟ ‏وقتي کتاب‌هاي آسماني مانند تورات و انجيل با نسخه هاي گوناگوني که داشته و از زمان‌ها گذشته دردست مردم بوده، از دستبرد و تحريف  در امان‏ نمانده و برخي آن را به نفع خود تغيير مي دادند، ديگر چگونه کتاب‌هاي ‏تاريخي معدود آن هم با نسخه‏ هاي خطي‏ مي‏تواند مورد اعتماد باشد؟ بويژه اينکه اگر مطلبي راجع به انبياء باشد که وقتي با خود انبياء به مخالفت مي پرداختند از بين بردن معجزات و مخفي کردن آنها نيز براي آنها آنها آسان است
روايتي در اين خصوص از امام صادق (ع)  چنين نقل شده است
1- حَدَّثَنَا الشَّيْخُ الْفَقِيهُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ الْقُمِّيُّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ الْبَزَنْطِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ‏ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ ع قَالَ: كَانَ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اللَّهُ يَخْتَرِقُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعَ فَلَمَّا وُلِدَ عِيسَى ع حُجِبَ عَنْ ثَلَاثِ سَمَاوَاتٍ وَ كَانَ يَخْتَرِقُ أَرْبَعَ سَمَاوَاتٍ فَلَمَّا وُلِدَ رَسُولُ اللَّهِ ص حُجِبَ عَنِ السَّبْعِ كُلِّهَا وَ رُمِيَتِ الشَّيَاطِينُ بِالنُّجُومِ وَ قَالَتْ قُرَيْشٌ هَذَا قِيَامُ السَّاعَةِ كُنَّا نَسْمَعُ أَهْلَ الْكُتُبِ يَذْكُرُونَهُ وَ قَالَ عَمْرُو بْنُ أُمَيَّةَ وَ كَانَ مِنْ أَزْجَرِ أَهْلِ الْجَاهِلِيَّةِ انْظُرُوا هَذِهِ النُّجُومَ الَّتِي يُهْتَدَى بِهَا وَ يُعْرَفُ بِهَا أَزْمَانُ الشِّتَاءِ وَ الصَّيْفِ فَإِنْ كَانَ رُمِيَ بِهَا فَهُوَ هَلَاكُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ إِنْ كَانَتْ ثَبَتَتْ وَ رُمِيَ بِغَيْرِهَا فَهُوَ أَمْرٌ حَدَثٌ وَ أَصْبَحَتِ الْأَصْنَامُ كُلُّهَا صَبِيحَةَ وُلِدَ النَّبِيُّ ص لَيْسَ مِنْهَا صَنَمٌ إِلَّا وَ هُوَ مُنْكَبٌّ عَلَى وَجْهِهِ وَ ارْتَجَسَ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ إِيوَانُ كِسْرَى وَ سَقَطَتْ مِنْهُ أَرْبَعَ عَشْرَةَ شُرْفَةً وَ غَاضَتْ بُحَيْرَةُ سَاوَةَ وَ فَاضَ وَادِي السَّمَاوَةِ وَ خَمَدَتْ‏ نِيرَانُ فَارِسَ وَ لَمْ تَخْمُدْ قَبْلَ ذَلِكَ بِأَلْفِ عَامٍ‏ وَ رَأَى الْمُؤبَدَانُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَة
 امام صادق (ع) فرمود ابليس تا آسمان هفتم را در مينوشت و چون عيسى (ع) زاده شد از سه آسمان ممنوع شد و تا چهار ديگر ميرفت و چون رسول خدا (ص) متولد شد از هفت آسمان ممنوع شد و شياطين را با تير ميزدند، قريش گفتند اين قيام همان كسى است كه ميشنيديم اهل كتاب او را نام ميبردند، عمرو بن اميه كه ستاره‏شناس‏تر مردم جاهليت بود گفت بستاره‏ها توجه كنيد كه راهنما بودند و وقت زمستان و تابستان با آنها شناخته مى‏شود اگر آنها سقوط كنند همه چيز هلاك شود و اگر آنها برجايند و ستاره‏هاى ديگرى سقوط ميكنند امر تازه ايست، در صبح روز ولادت پيغمبر همه بتها سرنگون شدند و برو بر خاك افتادند، در آن شب طاق كسرى شكست برداشت و چهارده كنگره از آن فروريخت و درياچه ساوه خشك شد و وادى ساوه پر از آب شد و آتشكده فارس كه از هزار سال فروزان بود خاموش گرديد
ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي (للصدوق)، 1جلد، كتابچى - تهران، چاپ: ششم، 1376ش. ص285
با بيان امام آيا جا دارد در اين خصوص شک کنيم و به دنبال منابعي باشيم که اعتبار آنها مشخص نيست؟!

شما اين نوع اتفاقات را خيلي عادي فرض مي کنيد در حالي که اين نوع اتفاقات چيز عادي نبوده است خاموش شدن آتشکده هزار ساله امري کاملا غير عادي بود و يا خشک شدن درياچه ساوه که براي مردم آن زمان مقدس بود و سالانه دو نفر را در آب درياچه ساوه غرق مي کردند (قرباني مي کردند)، يک اتفاق معمولي نبود ريختن کاخ کسري و يا درياچه ساوه و غيره که مظاهر کفر والحاد و بت پرستي بودند چيز عادي نبود. تولد پيامبر (ص)  نشانه اي از زوال مظاهر کفر و اقتدار پادشاهان ومشرکان بود. پس صرف خشک شدن درياچه فقط مورد نظر نيست بلکه آن چه مورد دقت است اين است اين محل بت پرستي آنها نابود شد که ساليان دراز آن را مقدس مي پنداشتند

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات