بر اساس دسته اي از روايات، کسي که حضرت معصومه عليها السلام را با معرفت زيارت کند، بهشت پاداش اوست. جالب آنکه مطابق برخي از اين احاديث، زائر اين بانو، نه تنها استحقاق جنت را دارد بلکه بهشت بر او واجب مي شود.
حَدَّثَنَا أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ رَضِي اللَّهُ عَنْهُ قَالا حَدَّثَنَا عَلِي بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ زِيارَةِ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع فَقَالَ مَنْ زَارَهَا فَلَهُ الْجَنَّةُ.
سعد بن سعد گويد: از امام رضا عليه السلام درباره زيارت قبر فاطمه دختر موسى بن جعفر [در شهر قم] سؤال كردم. فرمود هر کس او را زيارت كند بهشت پاداش اوست.
عيون أخبار الرضا عليه السلام ج 2 ص 299
پاسخ:
قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ
بگو: اى بندگان من كه بر [زيان خويش] اسراف كرده ايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همهی گناهان را مىآمرزد. به وقتي استغفار و توبه اين خاصيت را دارد
اما بايد به اين نکته توجه داشت که درهيچ روايتي نيامده كه اگر کسي نسبت به ائمه محبت داشته باشد، بدون شرط و قيد بهشتي است .بله محبت اهل بيت كار بسيار ارزشمند است ولي مانند ديگر اعمال صالح زماني قبول و موثر است كه فرد با تقوا باشد و اين محبت او را به همرنگ شدن با ائمه سوق دهد . قيد تقوا در آيات و روايات فراوان ذكر شده از جمله خداوند به عنوان يك قاعده كلي مي فرمايد:إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقينَ.خدا، تنها از پرهيزگاران مىپذيرد.. مائده آيه27.
اين آيه تنها ملاك براي پذيرش اعمال را تقوا مي شمارد. روايات مطلق به اين آيات و روايات كه قيد در آنها ذكر شده، حمل مي گردد مشخص است كه اين روايت مطلق با اطلاقش مورد نظر نيست و آن قيد همه بايد ملاحظه کرد لذا در روايات ديگر اگر ملاحظه کنيد اشاره شده است که محبت تنها کافي نيست بلکه بايد به همراه اطاعت خدا و ترک معاصي باشد
شيخ طوسي روايتي را چنين آورده است:
بُو مُحَمَّدٍ الْفَحَّامُ، قَالَ: حَدَّثَنِي عَمِّي، قَالَ: حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ زَيْدٍ، عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِّ، قَالَ: خَدَمْتُ سَيِّدَنَا الْإِمَامَ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ (عَلَيْهِمَا السَّلَامُ) ثَمَانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً، فَلَمَّا أَرَدْتُ الْخُرُوجَ وَدَّعْتُهُ، وَ قُلْتُ: أَفِدْنِي. فَقَالَ: بَعْدَ ثَمَانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً، يَا جَابِرُ! قُلْتُ: نَعَمْ إِنَّكُمْ بَحْرٌ لَا يُنْزَفُ وَ لَا يُبْلَغُ قَعْرُهُ.
فَقَالَ: يَا جَابِرُ، بَلِّغْ شِيعَتِي عَنِّي السَّلَامَ، وَ أَعْلِمْهُمْ أَنَّهُ لَا قَرَابَةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)، وَ لَا يُتَ يْهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ لَهُ.
يَا جَابِرُ، مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِيُّنَا، وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ يَنْفَعْهُ حُبُّنَا.
از جابر جعفى از حضرت باقر عليه السّلام. فرمود اى جابر سلام مرا بشيعيان من برسان و بآنان اعلام كن كه بين ما و خدا قرابت خويشاوندى نيست و راه تقرب بخدا فقط اطاعت و فرمانبرى از اوست. اى جابر هر كس كه اطاعت خدا نموده و ما را دوست بدار او ولى و دوست ما است و كسى كه معصيت خدا را كند محبت ما سودى بحالش ندارد.الأمالي (للطوسي) ؛ النص ؛ ص296
همچنين امام رضا علي السلام فرمودند:
َا تَدَعُوا الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ الِاجْتِهَادَ فِي الْعِبَادَةِ اتِّكَالًا عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ع
لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ ع وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُون
مبادا اعمال نيك را باتكاى حب و دوستى آل محمد صلى الله عليه و آله رها كنيد و مبادا دوستى آل محمد را باتكاى اعمال صالح از دست بدهيد زيرا هيچ كدام از اين دو به تنهائى پذيرفته نميشود.
بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج75 ؛ ص347
با اين وجود محبت و گریه در کنار عمل مورد نظر ائمه عليهم السلام ميباشد نه صرف محبت بدون عمل