با سلام
دوست گرامي
خود علماي اهل سنت از جمله مناوي در ذيل روايتي که پيامبر فرمود: علي از من است و من از علي و به صورت مطلق آمده است گفته است : على منى وأنا من علي ) أي ] هو متصل بي وأنا متصل به في الاختصاص والمحبة ( ولا يؤدي عني إلا أنا أو على ) كان الظاهر أن يقال لا يؤدى عني إلا علي فأدخل أنا تأكيداً لمعنى الاتصال
اين حديث گويد علي متصل با من (پيامبر) است و من پيامبر نيز با علي متصل هستم در اختصاص و محبت ... .و اين انا در حقيقت تاکيد معني اتصال است
التيسير بشرح الجامع الصغير ج 2 ص 147، الإمام الحافظ زين الدين عبد الرؤوف المناوي الوفاة: 1031هـ ، دار النشر : مكتبة الإمام الشافعي - الرياض - 1408هـ - 1988م ، الطبعة : الثالثة
اما در خصوص روايت جليبيب اين معني از آن برداشت نشده است بلکه شارحين روايت گفته اند اينکه پيامبر (ص) به او گفت هذا مني نشان از مبالغه در اتحاد راه آن دو دارد
نووي گويد:
هو بضم الجيم قوله 2472 ( كان في مغزى له ) أي في سفر غزو وفي حديثه أن الشهيد لا يغسل ولا يصلى عليه قوله صلى الله عليه وسلم ( هذا مني وأنا منه ) معناه المبالغة في اتحاد طريقتهما واتفاقهما في طاعة الله تعالى
صحيح مسلم بشرح النووي ج 16 ص 26 أبو زكريا يحيى بن شرف بن مري النووي الوفاة: 676 ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت - 1392 ، الطبعة : الطبعة الثانية
در خصوص حضرت نفس او ذکر شده است که از پيامبر است اما در خصوص جليبيب شخص خود او مورد نظر نبوده است والا اگر از جمله پيامبر هميشه اين را برداشت کنيم که هر وقت حضرت بگويد کسي از من است اين دلالت بر فضيلت بکند، در اين صورت خيلي افراد که در دين پيامبر بدعت ايجاد کردند و دين حضرت را تغيير دادند و پيامبر گفت از من هستند ، بري مي شوند و در حقيقت تاييد کار بد آنها مي شود؟!!
مسلم رواتي را در اين خصوص چنين نقل مي کند :
لَسَمِعْتُهُ يَزِيدُ فيقول إِنَّهُمْ مِنِّي فَيُقَالُ إِنَّكَ لَا تَدْرِي ما عَمِلُوا بَعْدَكَ فَأَقُولُ سُحْقًا سُحْقًا لِمَنْ بَدَّلَ بَعْدِي
صحيح مسلم ج 4 ص 1793
در اين روايت که در خصوص به جهنم بردن اصحاب است پيامبر در کنار حوض مي گويد اينها از من هستند آيا اين گفته دلالت بر اين دارد که انها ادمهاي خوب و مورد تاييد پيامبر است ؟!!
همچنين اگر واقعا بگوييم مراد از آن چيزي که در خصوص جليبيب وارد شده است مانند همان چيزي است که در خصوص حضرت علي عليه السلام است در اين خصوص بايد به لوازم اين حرف نيز پايبند بود که کارهاي جليبيب را کلا تاييد کرده است در روايت صحيح آمده است جليبيب اهل شهوت و چشم چران بود تا آنجا که داخل بر زنان مي شد و با آنها اختلاط مي کرد و با آنها بازي مي کرد تا آنجا که برخي از صحابه زنان خود را مي ترسانيدند که مبادا با او هم کلام بشوند
احمد روايت معتبري را چنين نقل کرده است
عن أبي بَرْزَةَ الأَسْلَمِىِّ ان جُلَيْبِيباً كان امْرَأً يَدْخُلُ على النِّسَاءِ يَمُرُّ بِهِنَّ وَيُلاَعِبُهُنَّ فقلت لامرأتي لاَ يدخلن عَلَيْكُمْ جليبيب فإنه إن دخل عَلَيْكُمْ لأَفْعَلَنَّ وَلأَفْعَلَنَّ
مسند أحمد بن حنبل ج 4 ص 422
هيثمي گويد:
رواه أحمد ورجاله رجال الصحيح
مجمع الزوائد ج 9 ص 368
با اين وجود آيا مي شود پذيرفت که پيامبر گفته باشد او از من ومن از او هستم ؟!! اگر نيز گفته باشد آيا مي شود چنين برداشت کرد که مراد پيامبر همان چيزي است که در خصوص حضرت علي و امام حسين گفته است؟!! آيا برداشتي برخي از اين جمله دارند تاييد کار خلاف جليبيب نيست
پس اين مقايسه اصلا درست نيست
در خصوص مطلب بعد نيز درباره اشعريون نيز بايد بگوييم آنجا نيز شارحين اين روايت گفته اند مراد از اين جمله «هُمْ مِنِّي وأنا مِنْهُمْ» اطلاق نيست بلکه پيامبر فرمود آنها در برخي از کارها با من متفقند و مانند طعام و غير مثل من هستند
وأراد به المبالغة في اتصالهم في الطريق واتفاقهم على الطاعة ، وكلمة : من ، هنا تسمى بمن الاتصالية أي : هم متصلون بي فيما ذكرناه ، وهوطرف حديث قد وصله البخاري في الشركة في الطعام
عمدة القاري شرح صحيح البخاري ج 18 ص 30 بدر الدين محمود بن أحمد العيني الوفاة: 855هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات

با سلام

دوست گرامي

در بخش نظرات به اين مطالب پاسخ داده شده است

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات