جلسه پنجاه و ششم 23 /11/ 1400

موضوع: لزوم مبارزه با ظالمین در روایات شیعه

اللهم صل علی محمدٍ وآل محمد وعجل فرجهم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله والصلاة علی رسول الله وعلی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله واللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله، وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِباد حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیل‏ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصیر

پرسش:

چرا به امام جواد علیه السلام، جواد الائمه می گویند؟

پاسخ:

مرحوم سید عبد الحسین طیب صاحب کتاب «کلم الطیب» که یکی از علمای بزرگ شیعه هست، قضیه ای را از یکی از علمای بزرگ و از مراجع نقل می کند که در مدینه همسرشان به شدت مریض شدند و متوسل به رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) شدند. حضرت را در خواب دیدند که فرمود شما ایشان را خدمت امام نهم (سلام الله علیه) به کاظمین ببرید.

عرض کردم اقا جان آن ها فرزند شما هستند هرچه دارند از شما دارند. حضرت فرمود ما کارها را بین خودمان تقسیم کردیم، کارهایی مانند کسی که مثلا در دست دشمن گرفتار است به عهده  امیر المؤمنین (سلام الله علیه) است. کسانی که کارهای معنوی می خواهند به امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) متوسل می شوند.

کسانی که کارهای علمی می خواهند به امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهم السلام) متوسل می شوند. کسانی که در سفر مشکل دارند به امام رضا (علیه السلام) متوسل شوند. کسانی که مشکل مالی دارند و مشکل خانوادگی دارند این ها به اقا امام جواد، جواد الائمه (سلام الله علیه) محوّل شده است.

بعد حضرت فرمود اگر مشکلات به قدری شد که به گلوگاه رسید و اگر چاره نداشتید فرزندم حجت ابن الحسن (سلام الله علیه) را صدا بزنید. غرض این است که همه این ها:

«وَ أَنَّ أَرْوَاحَکُمْ وَ نُورَکُمْ وَ طِینَتَکُمْ وَاحِدَةٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ بَعْضُها مِنْ بَعْض‏»

من لا یحضره الفقیه؛ نویسنده: ابن بابویه، محمد بن على، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مصحح: غفاری، علی اکبر، ج2، ص613

همه این ها نور واحده هستند.

«اولنا محمّد و اوسطنا محمّد و آخرنا محمّد و کلنا محمد (صلی الله علیه وآله وسلم)»

تفسیر القمی؛ قمى، على بن ابراهیم، محقق/ مصحح: موسوى جزائرى، طیّب‏، ناشر: دار الکتاب، ج1، ص18

برای این ها فرقی نمی کند؛ ولی با توجه به روحیه هایی که افراد دارند بعضی ها انس شان با خود رسول اکرم بیشتر است. بعضی ها عشق به امیر المؤمنین علیه السلام در وجودشان شعله ور است. بعضی ها به صدیقه طاهره علاقه دارند. این بستگی دارد به آن کششی که افراد دارند نسبت به هر کدام از ائمه (صلوات الله علیهم اجمعین) این ها را از خدای عالم بخواهند و حضرت را به آن بزرگوار قسم بدهند قطعا مشکلات حل خواهد شد ولی آن چه که ما در روایات داریم در زیارت نامه خود حضرت هم تعبیری دارد:

«قائد الکرم»

حضرت رهبر کرم هستند. قائد الکرم مشخص است که حضرت چقدر با عظمت است. در مشکلات مادی توسل به حضرت امام جواد (سلام الله علیه) خیلی سریعتر جواب می دهد.

پرسش:

در صحیح مسلم در رابطه با حدیث 4468 جلد 5 صفحه 52 که در بعضی از چاپ ها 1757 است. عباس وقتی به خلیفه دوم وارد شد گفت:

«اقْضِ بَیْنِی وَبَیْنَ هذا الْکَاذِبِ الْآثِمِ الْغَادِرِ الْخَائِنِ»

آقایان این را ملاک قرار داده اند.

پاسخ:

اولا این قضیه شاید نقشه بین خود امیر المؤمنین (سلام الله علیه) و عباس بوده که بیایند قضیه‌ ی فدک را طوری جلوه بدهند که بین ما اختلاف است شما این اختلاف را حل کن و بعد ثابت کنند که خلیفه دوم حق تصرف در فدک را ندارد.

بعد خلیفه دوم می گوید:

«فلما تُوُفِّیَ رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم قال أبو بَکْرٍ أنا وَلِیُّ رسول اللَّهِ (صلى الله علیه وسلم) فَرَأَیْتُمَاهُ کَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا ثُمَّ تُوُفِّیَ أبو بَکْرٍ وأنا وَلِیُّ رسول اللَّهِ وَوَلِیُّ أبی بَکْرٍ فَرَأَیْتُمَانِی کَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا»

اولا امیر المؤمنین (سلام الله علیه) این دو نفر را طبق عبارت صحیح مسلم آثم، خائن، غادر و کاذب می داند. امام معصوم است و خلیفه چهارم آنها هم هست. از هر جهت قولش حجت است و در آخرش هم می گوید:

 « ألیسَ کَذَلِکَ؟ قالا نعم»

صحیح مسلم، اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی؛ ج3، ص 1378، ح 1757

ولی عباس عموی پیامبر نه معصوم است و گفتارش ارزش ندارد که ما بخواهیم به آن نظر بدهیم که ایشان چنین حرفی گفته است یا نه.  گفتار عباس هم نه برای ما و نه برای اهل سنت حجت نیست.

ما مفصل این را قبلا بحث کردیم، گمانم در سایت ولی عصر عجل الله فرجه فایلش باشد. یک روزی من مفصل این بحث را مطرح کردم که می گوید:

«اقْضِ بَیْنِی وَبَیْنَ هذا الْکَاذِبِ الْآثِمِ الْغَادِرِ الْخَائِنِ»

چرا عباس عموی پیامبر این چنین گفته است؟ من برای این مطلب ادله متعددی ذکر کردم که حرف ایشان هیچ ارزش کلامی ندارد و گفتیم که ظاهرا صحنه سازی برای قضاوت است. قول عباس حجت نیست ایشان معصوم نیست ولی حضرت امیرالمومنین (سلام الله علیه) معصوم است و آیه تطهیر درباره ایشان نازل شده است. و طبق آیه مباهله امیر المؤمنین نفس پیامبر است.

رسول اکرم فرموده:

«علی مع الحق والحق مع علی»

تاریخ بغداد؛ اسم المؤلف: أحمد بن علی أبو بکر الخطیب البغدادی، دار النشر: دار الکتب العلمیة – بیروت، ج14، ص320

وهمچنین حضرت علی درباره خود به نقل از رسول اکرم فرمود:

«لا یُبْغِضَنِی إلا مُنَافِقٌ»

صحیح مسلم؛ اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری الوفاة: 261، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ج1، ص86، ح78

بغض علی نشانه نفاق است. علاوه براین ابن عباس ده فضیلت برای حضرت امیرالمومنین علیه السلام می شمارد:

«وقعوا فی رجل له بضع عشرة فضائل لیست لأحد غیره»

المستدرک على الصحیحین؛ اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاکم النیسابوری الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة : الأولى، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا، ج 3، ص 143، ح 4652

هیثمی نیز می گوید:

«کانت لعلی ثمانی عشرة منقبة ما کانت لأحد من هذه الأمة... ولقد أوتی ابن أبی طالب ثلاث خصال لأن یکون لی واحدة منهن أحب إلی من حمر النعم زوجه رسول الله صلى الله علیه وسلم ابنته وولدت له وسد الأبواب إلا بابه فی المسجد وأعطاه الرایة یوم خیبر رواه أحمد وأبو یعلى ورجالهما رجال الصحیح»

مجمع الزوائد ومنبع الفوائد؛ اسم المؤلف: علی بن أبی بکر الهیثمی الوفاة: 807، دار النشر: دار الریان للتراث/‏دار الکتاب العربی - القاهرة , بیروت – 1407، ج9، ص119

سعد در برابر درخواست معاویه سه فضیلت بی نظیر از او نقل می کند که مانع هرگونه اهانت به حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام است.

«أَمَرَ مُعَاوِیَةُ بن أبی سُفْیَانَ سَعْدًا فقال ما مَنَعَکَ ان تَسُبَّ أَبَا التُّرَابِ فقال أَمَّا ما ذَکَرْتُ ثَلَاثًا قَالَهُنَّ له رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم فَلَنْ اسبه لان تَکُونَ لی وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ أَحَبُّ الی من حُمْرِ النَّعَمِ سمعت رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم یقول له خَلَّفَهُ فی بَعْضِ مَغَازِیهِ فقال له عَلِیٌّ یا رَسُولَ اللَّهِ خَلَّفْتَنِی مع النِّسَاءِ وَالصِّبْیَانِ فقال له رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم أَمَا تَرْضَى ان تَکُونَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ من مُوسَى الا انه لَا نُبُوَّةَ بَعْدِی وَسَمِعْتُهُ یقول یوم خَیْبَرَ لَأُعْطِیَنَّ الرَّایَةَ رَجُلًا یُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیُحِبُّهُ الله وَرَسُولُهُ قال فَتَطَاوَلْنَا لها فقال ادْعُوا لی عَلِیًّا فَأُتِیَ بِهِ ارمد فَبَصَقَ فی عَیْنِهِ وَدَفَعَ الرَّایَةَ إلیه فَفَتَحَ الله علیه وَلَمَّا نَزَلَتْ هذه الْآیَةُ (فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ) دَعَا رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم عَلِیًّا وَفَاطِمَةَ وَحَسَنًا وَحُسَیْنًا فقال اللهم هَؤُلَاءِ أَهْلِی»

صحیح مسلم؛ اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری الوفاة: 261، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ج4، ص1871، ح2404

سعد کسی را که به امیر المومنین سلام الله علیه اهانت کرد، نفرین کرد و نفرین همان لحظه به اجابت رسید.

«فحدثنا بشرح هذا الحدیث الشیخ أبو بکر بن إسحاق أنا الحسن بن علی بن زیاد السری ثنا حامد بن یحیى البلخی بمکة ثنا سفیان عن إسماعیل بن أبی خالد عن قیس بن أبی حازم قال کنت بالمدینة فبینا أنا أطوف فی السوق إذ بلغت أحجار الزیت فرأیت قوما مجتمعین على فارس قد رکب دابة وهو یشتم علی بن أبی طالب والناس وقوف حوالیه إذ أقبل سعد بن أبی وقاص فوقف علیهم فقال ما هذا فقالوا رجل یشتم علی بن أبی طالب فتقدم سعد فأفرجوا له حتى وقف علیه فقال یا هذا على ما تشتم علی بن أبی طالب ألم یکن أول من أسلم ألم یکن أول من صلى مع رسول الله صلى الله علیه وسلم ألم یکن أزهد الناس ألم یکن أعلم الناس وذکر حتى قال ألم یکن ختن رسول الله صلى الله علیه وسلم على ابنته ألم یکن صاحب رایة رسول الله صلى الله علیه وسلم فی غزواته ثم استقبل القبلة ورفع یدیه وقال اللهم إن هذا یشتم ولیا من أولیائک فلا تفرق هذا الجمع حتى تریهم قدرتک قال قیس فوالله ما تفرقنا حتى ساخت به دابته فرمته على هامته فی تلک الأحجار فانفلق دماغه ومات هذا حدیث صحیح على شرط الشیخین ولم یخرجاه»

...آن کسی که به حضرت علی جسارت می کرد با نفرین سعد ابن ابی وقاص از اسب پایین افتاد همان جا به درک واصل شد...

المستدرک على الصحیحین؛ اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاکم النیسابوری الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا، ج3، ص6119

پرسش:

روایاتی که در باب تحریف قرآن وارد شده صحیح است یا صحیح نیست؟

پاسخ:

ما مفصل قبلا این را بحث کردیم، مرحوم آقای خویی (رضوان الله تعالی علیه) در کتاب البیان مطرح کرده است. این روایات عمده اش سندا ضعیف است آن دسته از روایاتی که سندا صحیح است بحث تحریف نیست، بحث تبیین است.

مثل همانطوری که در آیه ابلاغ است:

«یاأیها الرسول بلغ ماأنزل الیک من ربک إن علیا ولى المؤمنین وإن لم تفعل فما بلغت رسالته»

روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، اسم المؤلف: العلامة أبی الفضل شهاب الدین السید محمود الألوسی البغدادی الوفاة: 1270هـ ، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی – بیروت، ج6، ص193

نه اینکه به این صورت نازل شده  بلکه وقتی این آیه نازل شد پیامبر عبارت «بلغ ما انزل الیک» را تبیین کردند و فرمودند «إن علیا ولى المؤمنین وإن لم تفعل فما بلغت رسالته».

 

 

پرسش:

اگر صلاح می دانید جهت آشنا شدن راجع به شخصیت اقای گل محمدی توضیح بیشتری بفرمایید

پاسخ:

قبلا هم دوستان مطرح کردند آقای گل محمدی یکی از اساتید حوزه علمیه قزوین بودند و ما در ابتدای امر با ایشان آشنا بودیم یکی از کسانی است که در علوم غریبه هم ید طولایی داشتند و ایشان یک دفعه قضیه ای را نقل کرد که یک آقایی از علمای تهران که حضرت ولی عصر علیه السلام را می شناخت، می بیند که هر روز یا بعضی از روزها می آید از کوچه شان رد می شود و آخر این کوچه وارد منزلی می شود.

وقتی پیگیری می کند می بیند که وارد یک منزلی شد، بعد از صاحب منزل پیگیری می کند این آقایی که منزل شما می آید ایشان چه کسی است؟ می گوید ایشان داماد ما است. گفت داماد خودتان است گفت بله. گفت دخترتان را به ایشان دادید گفت بله. گفت اسمش چیست؟ جواب داد اسمش سید مهدی است. پرسید چطور آدمی است؟ گفت بسیار آدم خوبی است. معلوم شده که پدر دختر هم حتی نمی شناخته است. بعد ایشان به خانمش نقل می کند و می گوید با اینها رفت و آمد خانوادگی پیدا کنند که این دختر در زمان شاه با آن وضعیت و با آن بی حجابی و... چطور شده که لیاقت همسری حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) را پیدا کردند؟‌

بعد رفت و آمد خانوادگی پیدا می کنند معلوم می شود که اصلا این دختر از اول کودکی خودش را یک مرتبه هم به نامحرم نشان نداده است و اهل تهجد بوده است. یک دختر شایسته و با تقوا است. ایشان چنین نقل می کرد.

من این را یک مرتبه نقل کردم، در مورد صحت و سقمش هم چیزی نگفتم که آیا این اصلا صحیح است یا صحیح نیست. گفتیم در مورد اینکه حضرت ولی عصر علیه السلام آیا زن و بچه دارد یانه؟ سه تا نظریه است یک نظریه این است که حضرت زن و بچه ندارد، چون داشتن زن و بچه امنیت حضرت را به خطر می اندازد.

یک نظریه این است که بله ازدواج کردند چراکه فرمایش پیامبر است:

«النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏»

نام کتاب: جامع الأخبار( للشعیری)؛ نویسنده: شعیری، محمد بن محمد (تاریخ وفات مؤلف: قرن 6)،محقق / مصحح: ندارد، ناشر: مطبعة حیدریة، نجف، ص101

حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) به این فرمایش عمل می کند. این هم یک نظریه است. یک نظریه هم این است که ما خبر و دلیل قطعی نداریم در بعضی از زیارتنامه ها یک سری مسائلی است ولی این که این ها تا چه اندازه صحیح است یا صحیح نیست ما نمی دانیم.

من بارها گفتم نظر ما همان سوم است ما دلیل قطعی نداریم که حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) زن و بچه دارد یا ندارد. ما نمی دانیم. ان شاء الله حضرت تشریف آوردند خودشان بیان می کنند که زن و بچه دارند یا ندارند.

ما این را بارها گفتیم ولی شبکه های وهابی قسمت توضیحات ما را که گفتیم سه تا نظریه است و نظر خود ما هم این است که از روایات و احادیث ما قطعا نمی توانیم استفاده کنیم که حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) دارای زن و بچه هستند یا نیستند، را نمی آورند و مطرح نمی کنند.

ما گفتیم ولی متأسفانه شبکه های وهابی قسمت اول را گرفتند وپخش کردند. ما چندین بار این را جواب دادیم ولی جواب ما را معمولا پخش نمی کنند و این ها دنبال نقطه ضعف هستند.

البته این را هم بگویم کسانی که در همین اواخر از افراد مورد اعتماد خدمت حضرت ولی عصر (أرواحنا فداه) مشرف شدند می گویند ما قطع داریم که حضرت دارای زن و بچه است.

پرسش:

در رابطه با کتاب لله ثم للتاریخ سوال کرده اند چنین شخصی ساختگی نیست؟

پاسخ:

صد در صد ساختگی است، سید حسین موسوی اصلا وجود خارجی ندارد. گفته اند که در نجف شاگرد آقای خویی و دیگران بوده است، این ها را عربستان سعودی ساخته و ترجمه هم کرده است. آقای آل محسن کتابی در رد این کتاب به اسم «لله ثم للحقیقة» نوشته و به این کتاب که ساخته عربستان سعودی است جواب داده و جوابش هم خیلی مفصل است _ این جواب کتاب برگزیده سال ولایت شد_.

در هر صورت ...

به ایشان جواب دادند و کتاب خیلی خوبی است.

یکی از طلبه های کاشان هم جواب فارسی نوشته و اسم کتاب را«اهل بیت علیهم السلام از دین دفاع می کنند» گذاشته است. اسم ترجمه کتابی که عربستان سعودی نوشته «اهل بیت از خود دفاع می کند» است. و اقای طلبه اهل کاشان اسم کتابش را «اهل بیت علیهم السلام از دین دفاع می کند» گذاشته است.

این کتاب را هم ما نگاه کردیم و بعضی از اصلاحات را خودمان انجام دادیم. در فارسی بهترین کتابی که نوشته شده همین «اهل بیت علیهم السلام از دین دفاع می کند» و عربی هم همان کتاب آقای آل محسن است.

این که می گویند اول شیعه بوده بعد سنی شده درست نیست این شخص اصلا وجود خارجی ندارد. نویسنده کتاب «لله ثم للتاریخ»‌ اگر در سایت هم نوشته شده نظری بوده و قطعا اشتباه است.

آغاز بحث...

در رابطه با بحثی که ما درمورد حکومت های ظالم داشتیم، مطالبی از اهل سنت آوردیم مبنی بر این که هرگونه مبارزه با حکومت ظالم خلاف شرع است. حتی گفته اند اگر کسی در برابر ظالم قیام بکند.

«الْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ فی النَّارِ»

هردو در آتش جهنم هستند.

الجامع الصحیح المختصر؛ اسم المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی الوفاة: 256، دار النشر: دار ابن کثیر , الیمامة - بیروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقیق: د. مصطفى دیب البغا، ج 1، ص 20، ح31

 و امثال این قضایا که شما شمشیرتان را بشکنید و در خانه هایتان بنشینید اگر حمله هم کردند گردنتان را در برابر شمشیر ظالم قرار بدهید تا شما را به قتل برساند.

ما عرض کردیم این اولا با آیات قرآن کاملا منافات دارد و فتاوای علمای شیعه را هم در جلسه قبل مطرح کردیم.

اما روایاتی که در این رابطه ما از اهل بیت علیهم السلام داریم خیلی زیاد است من بخشی از آن ها را که «مشت نمونه خروار است» عرض می کنم.

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید:

«أُوصِیکُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَلَّا تَبْغِیَا الدُّنْیَا وَ إِنْ بَغَتْکُمَا وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَیْ‏ءٍ مِنْهَا زُوِیَ عَنْکُمَا وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا»

...همواره در برابر ظالم خصم و در برابر مظلوم کمک کار باشید.

نهج البلاغة (للصبحی صالح)؛ نویسنده: شریف الرضى، محمد بن حسین، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص421، 47 و من وصیة له (علیه السلام) للحسن و الحسین (علیهما السلام) لما ضربه ابن ملجم لعنه الله‏

این شعار امیر المؤمنین (سلام الله علیه) است: «کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا» این مطلق است حالا این ظالم فرد باشد یا گروه باشد، جامعه باشد یا حاکم باشد. یعنی:

 «کل من تلبس بالظلم یجب ان یکون الشیعة خصما له»

 و مظلوم هم فرق نمی کند، مظلوم فرد باشد، قبیله باشد یا ملت باشد «وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا» دارد. ظالم و مظلوم هم حاکم را می گیرد و هم افراد عادی را می گیرد.

حضرت سید الشهدا (سلام الله علیه) در مسیر کوفه به کربلا فرمایشی دارد که در کتاب بحار جلد 44 صفحه 191 آمده است.

«وَ قِیلَ لَهُ یَوْمَ الطَّفِّ انْزِلْ عَلَى حُکْمِ بَنِی عَمِّکَ»

روز عاشورا به امام حسین علیه السلام گفتم بیا با یزید پسر عمت - آن ها از بنی امیه بودند این ها از بنی هاشم – بیعت کن. حضرت فرمود:

«لَا وَ اللَّهِ لَا أُعْطِیکُمْ بِیَدِی إِعْطَاءَ الذَّلِیلِ»

من هرگز دست ذلت به شما دراز نمی کنم

 «وَ لَا أَفِرُّ فِرَارَ الْعَبِیدِ»

مانند عبید و بندگان هم فرار نمی کنم.

 «ثُمَّ نَادَى یَا عِبَادَ اللَّهِ- إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی‏ وَ رَبِّکُمْ مِنْ کُلِّ مُتَکَبِّرٍ لا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسابِ.»

تا می گوید:

«لَمَّا نَزَلَ الْقَوْمُ بِالْحُسَیْنِ وَ أَیْقَنَ أَنَّهُمْ قَاتِلُوهُ قَالَ لِأَصْحَابِهِ قَدْ نَزَلَ مَا تَرَوْنَ مِنَ الْأَمْرِ وَ إِنَّ الدُّنْیَا قَدْ تَغَیَّرَتْ وَ تَنَکَّرَتْ وَ أَدْبَرَ مَعْرُوفُهَا وَ اسْتَمَرَّتْ حَتَّى لَمْ یَبْقَ مِنْهَا إِلَّا کَصُبَابَةِ الْإِنَاءِ وَ إِلَّا خَسِیسُ عَیْشٍ کَالْمَرْعَى الْوَبِیلِ»

این که دنیا تغییر پیدا کرده و مطالب حق مورد انکار قرار گرفته و دنیا ارزشی ندارد، دنیا مثل ریختن آب از یک ظرف بیشتر نیست. مثل یک چوپانی است که در بیابان در کنار گوسفندان یک چند ساعتی صفا می کند.

 «أَ لَا تَرَوْنَ الْحَقَّ لَا یُعْمَلُ بِهِ وَ الْبَاطِلَ لَا یُتَنَاهَى عَنْهُ لِیَرْغَبَ الْمُؤْمِنُ فِی لِقَاءِ اللَّهِ »

این جا مراد ما است:

«وَ إِنِّی لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ الْحَیَاةَ مَعَ الظَّالِمِینَ إِلَّا بَرَماً.»

من امام حسین مرگ را جز سعادت چیز دیگری نمی دانم و زندگی تحت حکومت ظالم را جز ننگ و عار نمی دانم.

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج44، ص191

این نشان می دهد که در برابر ظالم اصلا سکوت کردن و زندگی در حکومت ظالم ننگ است بلکه باید به هر نحوی و با هر کیفیتی باشد باید با ظالم مبارزه کرد اگرچه نتیجه اش در آینده معلوم بشود.

در قضیه حضرت سید الشهداء (سلام الله علیه) هم کاملا حضرت می دانست که اتفاق چه است و وقتی محمد حنفیه آمد با امام حسین (سلام علیه) در مکه صحبت کرد، بنا به نقلی امام حسین تصمیم گرفت به طرف کوفه نیاید و طرف یمن برود.

محمد حنفیه هم رفت به همه بشارت داد که من امام حسین علیه السلام را متقاعد کردم تا کوفه نروند چون کوفه نسبت به امیر المؤمنین علیه السلام و امام حسن علیه السلام خیانت کردند به شما هم خیانت خواهند کرد.  کوفیان زبان شان با شما است قلب شان با بنی امیه است.

حضرت به او فرمودند: در آنچه گفتی بررسی می کنم. روز بعد حضرت به طرف کوفه حرکت فرمودند. وقتی محمد حنفیه علت را جویا شد ، حضرت آن قضیه را فرمودند که رسول اکرم صلّی الله علیه وآله را در خواب و یا در مکاشفه دیدم – خواب مکاشفه برای این است که برای ما یک مقداری تفهیم و تفهّم صورت بگیرد-

حضرت فرمود رسول اکرم صلی الله علیه و آله را دیدم، حضرت امر فرمودند که ما باید به طرف کوفه حرکت کنیم و رضایت و تقدیر الهی بر این است که آنجا برویم.

«فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یَرَاکَ قَتِیلا»

محمد حنفیه گفت حالا که شما کوفه می روید زن و بچه را همراه خودتان نبرید. گفت حضرت فرمودند:

 «إِنَّ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یَرَاهُنَّ سَبَایَا‏»

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج44، ص364

این ها روایاتی است که در بعضی از منابع ما امده است؛ ولی آنچه که ما از کلیات زندگی ائمه (علیهم السلام) می فهمیم و کلینی در کتاب کافی هم روایات متعددی از ائمه (علیهم السلام) اورده است و یک دستور العملی از طرف خدای عالم دارند که بر مبنای آن عمل می کنند و کاری ندارند که این عملکرد برای مردم چقدر قابل فهم است.

اهلبیت علیهم السلام برای احیاء شریعت وظیفه دارند این مسیر را طی بکنند و تسلیم امر الهی هستند، رضایت حق، رضایت این ها است. نه این که این ها راضی به رضای خدا هستند.

گاهی می گوییم ائمه علیهم السالم راضی به رضای خدا هستند این خیلی مهم نیست. اما گاهی می گوییم رضایت خدا، رضایت اهل بیت علیهم السلام است. این خیلی مهم است.

کتاب کامل الزیارات آورده است:

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ رِضَاهُ مِنْ رِضَى الرَّحْمَنِ وَ سَخَطُهُ مِنْ سَخَطِ الرَّحْمَن‏»

کامل الزیارات؛ نویسنده: ابن قولویه، جعفر بن محمد، ناشر: دار المرتضویة، محقق/ مصحح: امینی، عبدالحسین، ص213

در روایت هم داریم که:

«رضا الله رضاهم»

علامه طباطبایی یک تعبیری در این زمینه دارد که می گوید تفاوت «رضا الله رضاهم» با «رضیت برضا الله» این هست که یعنی آن چه را که خدا خواسته است اگرچه مورد نظر ما نباشد و برخلاف میل ما باشد ما راضی می شویم. این برای اهل بیت علیهم السلام مقام کمی است ولی «رضا الله رضاهم» همین که خدای عالم در یک کاری راضی است رضایت خدا هم به رضایت این ها است.

مهم تر از همه اینکه متن زیارت مطلقه امام حسین (سلام الله علیه) که مرحوم شیخ صدوق می فرماید:

«أَصَحُّ الزِّیَارَاتِ عِنْدِی مِنْ طَرِیقِ الرِّوَایَةِ وَ فِیهَا بَلَاغٌ وَ کِفَایَةٌ»

من لا یحضره الفقیه؛ نویسنده: ابن بابویه، محمد بن على، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مصحح: غفاری، علی اکبر، ج2، ص598

در آنجا هم می گوید:

«إِرَادَةُ الرَّبِّ فِی مَقَادِیرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَیْکُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُیُوتِکُم‏»

اراده الهی بر قلب مبارک شما نازل می شود و از قلب شما صادر می شود.

الکافی (ط - الإسلامیة)؛ نویسنده: کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى على اکبر و آخوندى، محمد، ناشر: دار الکتب الاسلامیة، ج4، ص577، بَابُ زِیَارَةِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ (علیه السلام)، ح2

اراده الهی در تدبیر عالم هستی توسط اهل بیت (علیهم السلام) صورت می گیرد. امام واسطه فیض میان خالق و مخلوق است به تعبیر یکی از بزرگان، امام (علیه السلام) وجود و کمال وجود را از حق می گیرد و به تمام خلائق افاضه می کند.

مرحوم امام (رضوان الله تعالی علیه) در شرح دعای سحر

بعضی از عبارت هایی را که در کتاب های دیگرشان نتوانستند بگویند درآنجا بیان کرده اند.

من جمله:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ مَشِیَّتِکَ بِأَمْضَاهَا وَ کُلُّ مَشِیَّتِکَ مَاضِیَة»

ایشان می گوید:

«إنّ اللهَ خَلَقَ الْمَشِیَّةَ بِنَفْسِهَا وَخَلَقَ الْأَشْیَاءَ بِالْمَشِیَّةِ»

خدای عالم تمام هستی عالم را با مشیت آفرید و مشیت را مستقیم آفرید.

بعد روایتی از امام صادق (سلام الله علیه) نقل می کند که فرمود:

«نحن مشیة الله»

 

در هر صورت ...

خواستم توضیحی نسبت به این روایت «إنی لا أرى الموت إلا سعادة والحیاة مع الظالمین إلا برما» بیان بکنم. این روایت را اهل سنت نیز نقل کردند از جمله هیثمی متوفای 807 در کتاب مجمع الزوائد جلد 9 آورده است:

«ألا ترون الحق لا یعمل به والباطل لا یتناهى عنه لیرغب المؤمن فی لقاء الله فإنی لا أرى الموت إلا سعادة والحیاة مع الظالمین إلا برما»

مجمع الزوائد ومنبع الفوائد؛ اسم المؤلف: علی بن أبی بکر الهیثمی الوفاة: 807، دار النشر: دار الریان للتراث/‏دار الکتاب العربی - القاهرة , بیروت – 1407، ج9، ص192

طبرانی متوفای 360 در کتاب معجم کبیر جلد 3 صفحه 115 می نویسد:

«أَلا تَرَوْنَ الْحَقَّ لا یُعْمَلُ بِهِ وَالْبَاطِلَ لا یُتَنَاهَى عنه لِیَرْغَبِ الْمُؤْمِنُ فی لِقَاءِ اللَّهِ وَإِنِّی لا أَرَى الْمَوْتَ إِلا سَعَادَةً وَالْحَیَاةَ مع الظَّالِمِینَ إِلا بُرْمًا»

المعجم الکبیر؛ اسم المؤلف: سلیمان بن أحمد بن أیوب أبو القاسم الطبرانی الوفاة: 360، دار النشر: مکتبة الزهراء - الموصل - 1404 - 1983، الطبعة: الثانیة، تحقیق: حمدی بن عبدالمجید السلفی، ج3، ص114

تاریخ دمشق ابن عساکر متوفای 571 در جلد 14 صفحه 217 می نویسد:

«ألا ترون الحق لا یعمل به والباطل لا یتناهى عنه لیرغب المؤمن فی لقاء الله وإنی لا أرى الموت إلا سعادة والحیاة مع الظالمین إلا برما»  

تاریخ مدینة دمشق وذکر فضلها وتسمیة من حلها من الأماثل؛ اسم المؤلف: أبی القاسم علی بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله الشافعی الوفاة: 571، دار النشر: دار الفکر - بیروت - 1995، تحقیق: محب الدین أبی سعید عمر بن غرامة العمری، ج14، ص217

امام سجاد (سلام الله علیه) در مکارم الاخلاق دعایی دارد که می فرماید:

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ لِی یَداً عَلَى‏ مَنْ‏ ظَلَمَنِی‏»

خدایا دستی بر من قرار بده نسبت به کسی که ظلم کرده بر من!

این دعا را همیشه دوستان بعد از نماز صبح یا بعد از هر نمازی بتوانند بخوانند خیلی خوب است.

مراد از من یعنی بر امت، بر مسلمان ها این جا هم نمی گوید: «وَ اجْعَلْ یَدی عَلَى‏ مَنْ‏ ظَلَمَنِی» می گوید: «وَ اجْعَلْ لِی یَداً عَلَى‏ مَنْ‏ ظَلَمَنِی‏» خدایا دستی بر من قرار بده بر کسی که نسبت به من ظلم کرده؛ یعنی دست قدرتی که بتوانم در برابر ظالم بایستم و مقاومت کنم.

«وَ لِسَاناً عَلَى مَنْ خَاصَمَنِی»

خدایا زبانی برای من قرار ده کسی که با من به خصومت بر می خیزد با من خصم است و خصومت، دشمنی، بحث و جدل دارد.

 مخصوصاً آنهایی که مناظره می کنند  این فقره را زیاد بخوانند

«وَ ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِی»

خدایا مرا بر کسی که با من بدخواهی می کند و عناد دارد پیروزم گردان!

«وَ هَبْ لِی مَکْراً عَلَى مَنْ کَایَدَنِی»

خدایا کسی که با من کید می کند تزویر می کند حیله می کند

«وَ هَبْ لِی مَکْراً» اینجا کلمه مکر، یعنی راه چاره و راه موفقیت بعضی از افراد که با انسان کید و دشمنی می کنند این ها افراد نادانی هستند.

(وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا)

و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می ‌گویند (و با بی ‌اعتنایی و بزرگواری می ‌گذرند)؛

سوره فرقان (25): آیه 63

«مَکْراً عَلَى مَنْ کَایَدَنِی» ولی بعضی از افراد عنود هستند که لجاجت می کنند «مَکْراً عَلَى مَنْ کَایَدَنِی» در رابطه با کید این ها من هم بتوانم یک مکری را به کار ببرم کید او را از کار بیاندازم ولذا کلمه:

(وَمَکَرُوا وَمَکَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیرُ الْمَاکِرِینَ)

و (یهود و دشمنان مسیح، برای نابودی او و آیینش،) نقشه کشیدند؛ و خداوند (بر حفظ او و آیینش،) چاره‌ جویی کرد؛ و خداوند، بهترین چاره‌ جویان است.

سوره آل عمران (3): آیه 54

شاید از همین باشد.

«وَ قُدْرَةً عَلَى مَنِ اضْطَهَدَنِی»

خدایا به من قدرتی بده در برابر کسی که نسبت به من ستم کرده و مرا لِه می کند.

 به من توانایی بده نسبت به این چنین دشمنی که تصمیم دارد من را ازبین ببرد با او مبارزه کنم قبل از این که من را ازبین ببرد، به فکر دفع او و یا نابودی او باشم.

«وَ تَکْذِیباً لِمَنْ قَصَبَنِی»

خدایا آن کسی که نسبت به من ناسزا می گوید بهتان می زند به من توفیق بده این بهتان های او را تکذیب کنم.

«وَ سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِی»

آن کسی که دارد من را می ترساند وعده وعید می دهد. خدایا من را سلامتی بده نسبت به کسی که دارد ما را می ترساند این کار و آن کار را انجام می دهم و در کنارش هم می فرماید:

«وَ وَفِّقْنِی لِطَاعَةِ مَنْ سَدَّدَنِی»

خدایا آن کسی که راه ثواب و راه درست به من نشان می دهد توفیق بده از این فرد اطاعت کنم.

 فقط تنها «یَداً عَلَى‏ مَنْ‏ ظَلَمَنِی‏» نیست افرادی هستند که در این طور قضایا، در این مشکلات راه ثواب و راه نجات به من نشان می دهند مرا رهنمون می کنند و در برابر مشکلات، در برابر ظلم، در برابر بحث و جدل من را راهنمایی می کنند خدایا به من توفیق بده که از این ها اطاعت کنم.

«وَ مُتَابَعَةِ مَنْ أَرْشَدَنِی»

خدایا آن کسی که مرا به راه راست هدایت می کند توفیق تبعیت و پیروی عنایت فرما.

الصحیفة السجادیة؛ على بن الحسین علیه السلام، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: دفتر نشر الهادى - قم، 1376ش. ص94

این هم تعبیری از امام سجاد (سلام الله علیه) در دعای 20صحیفه سجادیه بود که بیان کردیم. ان شاء الله عزیزان این عبارت را در خلوت وجلوت هایشان بخوانند.

امیدواریم که عزیزان موفق و مؤید باشند.

 والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته