| تاريخ: 03 آبان 1393 | تعداد بازديد: 674336 |
|
| زندگينامه امام حسين (ع) | ||
|
دومين فرزند برومند حضرت علي و(1) در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت فاطمه ، که درود خدا بر ايشان باد، در خانه وحي و ولايت چشم به جهان گشود. چون خبر ولادتش به پيامبر گرامي اسلام (ص ) رسيد، به خانه حضرت علي (ع ) و فاطمه را فرمود تا کودکش را بياورد. اسما او را در پارچه اي سپيد (2) (س ) آمد و اسما پيچيد و خدمت رسول اکرم (ص ) برد، آن گرامي به گوش راست او اذان و به گوش چپ (3) او اقامه گفت . به روزهاي اول يا هفتمين روز ولادت با سعادتش ، امين وحي الهي ، جبرئيل ، فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد اي رسول خدا، اين نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبير) چون علي براي تو بسان هارون (5) که به عربي (حسين ) خوانده مي شود نام بگذار. (4)براي موسي بن عمران است ، جز آن که تو خاتم پيغمبران هستي . و به اين ترتيب نام پرعظمت "حسين " از جانب پروردگار، براي دومين فرزند فاطمه (س ) انتخاب شد. به روز هفتم ولادتش ، فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندي را براي کشت ، و سر آن حضرت را تراشيد و هم وزن موي سر او (6) فرزندش به عنوان عقيقه (7) نقره صدقه داد. حسين (ع ) و پيامبر (ص ) از ولادت حسين بن علي (ع ) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص ) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم از اظهار محبت و لطفي که پيامبر راستين اسلام (ص ) درباره حسين (ع ) ابراز مي داشت ، به بزرگواري و مقام شامخ پيشواي سوم آگاه شدند. سلمان فارسي مي گويد: ديدم که رسول خدا (ص ) حسين (ع ) را بر زانوي خويش نهاده او را مي بوسيد و مي فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگواراني ، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستي ، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجتهاي خدايي که نه نفرند و خاتم ايشان ، (8) قائم ايشان (امام زمان "عج ") مي باشد. انس بن مالک روايت مي کند: وقتي از پيامبر پرسيدند کدام يک از اهل بيت خود را بيشتر دوست مي داري ، فرمود:بارها رسول گرامي حسن (ع ) و حسين (ع ) را به سينه مي فشرد و (9) حسن و حسين را، (10) آنان را مي بوييد و مي بوسيد. ابوهريره که از مزدوران معاويه و از دشمنان خاندان امامت است ، در عين حال اعتراف مي کند که : "رسول اکرم را ديدم که حسن و حسين را بر شانه هاي خويش نشانده بود و به سوي ما مي آمد، وقتي به ما رسيد فرمود هر کس اين دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست (11) داشته ، و هر که با آنان دشمني ورزد با من دشمني نموده است . عالي ترين ، صميمي ترين و گوياترين رابطه معنوي و ملکوتي بين پيامبر و حسين را مي توان در اين جمله رسول گرامي اسلام (ص ) خواند که فرمود: "حسين از من و من از (12) حسينم حسين (ع ) با پدر شش سال از عمرش با پيامبر بزرگوار سپري شد، و آن گاه که رسول خدا (ص ) چشم ازجهان فروبست و به لقاي پروردگار شتافت ، مدت سي سال با پدر زيست . پدري که جز به انصاف حکم نکرد، و جز به طهارت و بندگي نگذرانيد، جز خدا نديد و جز خدا نخواست و جز خدا نيافت . پدري که در زمان حکومتش لحظه اي او را آرام نگذاشتند،همچنان که به هنگام غصب خلافتش جز به آزارش برنخاستند. در تمام اين مدت ، با دل و جان از اوامر پدر اطاعت مي کرد، و در چند سالي که حضرت علي (ع ) متصدي خلافت ظاهري شد، حضرت حسين (ع ) در راه پيشبرد اهداف اسلامي ، مانند يک سرباز فداکار همچون برادر بزرگوارش مي کوشيد، و در جنگهاي "جمل "، "صفين " و "نهروان " شرکت و به اين ترتيب ، از پدرش اميرالمؤمنين (ع ) و دين خدا حمايت کرد و (13) داشت . حتي گاهي در حضور جمعيت به غاصبين خلافت اعتراض مي کرد. در زمان حکومت عمر، امام حسين (ع ) وارد مسجد شد، خليفه دوم را بر منبر رسول الله (ص ) مشاهده کرد که سخن مي گفت . بلادرنگ از منبر بالا رفت و فرياد زد: "از منبر (14) پدرم فرود آي ....امام حسين (ع ) با برادر پس از شهادت حضرت علي (ع )، به فرموده رسول خدا (ص ) و وصيت اميرالمؤمنين (ع )مامت و رهبري شيعيان به حسن بن علي (ع )، فرزند بزرگ اميرالمؤمنين (ع )، منتقل گشت و بر همه مردم واجب و لازم آمد که به فرامين پيشوايشان امام حسن (ع ) گوش فرادارند. امام حسين (ع ) که دست پرورد وحي محمدي و ولايت علوي بود، همراه و همکار و همفکر برادرش بود. چنان که وقتي بنا بر مصالح اسلام و جامعه مسلمانان و به دستور خداوند بزرگ ، امام حسن (ع ) مجبور شد که با معاويه صلح کند و آن همه ناراحتيها را تحمل نمايد، امام حسين (ع ) شريک رنجهاي برادر بود و چون مي دانست که اين صلح به صلاح اسلام و مسلمين معاويه ، در حضور امام حسن (ع ) وامام حسين (ع ) دهان آلوده اش را به بدگويي نسبت به امام حسن (ع ) و پدر بزرگوارشان اميرمؤمنان (ع ) گشود، امام حسين (ع ) به دفاع برخاست تا سخن در گلوي معاويه بشکند و سزاي ناهنجاريش را به کنارش بگذارد، ولي امام حسن (ع ) او را به سکوت و خاموشي فراخواند، امام حسين (ع ) پذيرا شد و به جايش بازگشت ، آن گاه امام حسن (ع ) خود به پاسخ معاويه (15) برآمد، و با بياني رسا و کوبنده خاموشش ساخت . امام حسين (ع ) در زمان معاويه چون امام حسن (سلام خدا و فرشتگان خدا بر او باد) از دنيا رحلت فرمود، به گفته رسول خدا (ص ) و اميرالمؤمنين (ع ) و وصيت حسن بن علي (ع ) امامت و رهبري شيعيان به امام حسين (ع ) منتقل شد و از طرف خدا مأمور رهبري جامعه گرديد. امام حسين (ع ) مي ديد که معاويه با اتکا به قدرت اسلام ، بر اريکه حکومت اسلام به ناحق تکيه زده ، سخت مشغول تخريب اساس جامعه اسلامي و قوانين خداوند است ، و از اين حکومت پوشالي مخرب به سختي رنج مي برد، ولي نمي توانست دستي فراز آورد و قدرتي فراهم کند تا او را از جايگاه حکومت اسلامي پايين بکشد، چنانچه برادرش امام حسن (ع ) نيز وضعي مشابه او داشت . امام حسين (ع ) مي دانست اگر تصميمش را آشکار سازد و به سازندگي قدرت بپردازد، پيش از هر جنبش و حرکت مفيدي به قتلش مي رساند، ناچار دندان بر جگر نهاد و صبر را پيشه ساخت که اگر برمي خاست ، پيش از اقدام به دسيسه کشته مي شد، و از اين کشته شدن هيچ نتيجه اي گرفته نمي شد. بنابراين تا معاويه زنده بود، چون برادر زيست و علم مخالفتهاي بزرگ نيفراخت ، جز آن که گاهي محيط و حرکات و اعمال معاويه را به باد انتقاد مي گرفت و مردم را به آينده نزديک اميدوار مي ساخت که اقدام مؤثري خواهد نمود. و در تمام طول مدتي که معاويه از مردم براي ولايت عهدي يزيد، بيعت مي گرفت ، حسين به شدت با او مخالفت کرد، و هرگز تن به بيعت يزيد نداد و ولي عهدي او را نپذيرفت و حتي گاهي (16) سخناني تند به معاويه گفت و يا نامه اي کوبنده براي او نوشت . معاويه هم در بيعت گرفتن براي يزيد، به او اصراري نکرد و امام (ع ) همچنين بود و ماند تا معاويه درگذشت ...قيام حسيني يزيد پس از معاويه بر تخت حکومت اسلامي تکيه زد و خود را اميرالمؤمنين خواند،و براي اين که سلطنت ناحق و ستمگرانه اش را تثبيت کند، مصمم شد براي نامداران و شخصيتهاي اسلامي پيامي بفرستد و آنان را به بيعت با خويش بخواند. به همين منظور، نامه اي به حاکم مدينه نوشت و در آن يادآور شد که براي من از حسين (ع ) بيعت بگير و اگر مخالفت نمود بقتلش برسان . حاکم اين خبر را به امام حسين (ع ) رسانيد و جواب مطالبه نمود. امام حسين (ع ) چنين فرمود: "انا لله و انا اليه راجعون و علي الاسلام السلام اذا بليت الامة براع مثل (17) يزيد آن گاه که افرادي چون يزيد، (شراب خوار و قمارباز و بي ايمان و ناپاک که حتي ظاهر اسلام را هم مراعات نمي کند) بر مسند حکومت اسلامي بنشيند، بايد فاتحه اسلام را خواند. (زيرا اين گونه زمامدارها با نيروي اسلام و به نام اسلام ، اسلام را از بين مي برند.) امام حسين (ع ) مي دانست اينک که حکومت يزيد را به رسميت نشناخته است ، اگر در مدينه بماند به قتلش مي رسانند، لذا به امر پروردگار، شبانه و مخفي از مدينه به سوي مکه حرکت کرد. آمدن آن حضرت به مکه ، همراه با سرباز زدن او از بيعت يزيد، در بين مردم مکه و مدينه انتشار يافت ، و اين خبر تا به کوفه هم رسيد. کوفيان از امام حسين (ع ) که در مکه بسر مي برد دعوت کردند تا به سوي آنان آيد و زمامدار امورشان باشد. امام (ع ) مسلم بن عقيل ، پسر عموي خويش را به کوفه فرستاد تا حرکت و واکنش اجتماع کوفي را از نزديک ببيند و برايش بنويسد. مسلم به کوفه رسيد و با استقبال گرم و بي سابقه اي روبرو شد، هزاران نفر به عنوان نايب امام (ع ) با او بيعت کردند، و مسلم هم نامه اي به امام حسين (ع ) نگاشت و حرکت فوري امام (ع ) را لازم گزارش داد. هر چند امام حسين (ع ) کوفيان را به خوبي مي شناخت ، و بي وفايي و بي ديني شان را در زمان حکومت پدر و برادر ديده بود و مي دانست به گفته ها و بيعتشان با مسلم نمي توان اعتماد کرد، و ليکن براي اتمام حجت و اجراي اوامر پروردگار تصميم گرفت که به سوي کوفه حرکت کند. با اين حال تا هشتم ذي حجه ، يعني روزي که همه مردم مکه عازم رفتن به "مني " بودند و هر کس در راه مکه جا مانده بود با عجله تمام مي خواست خود را به مکه (18) برساند، آن حضرت در مکه ماند و در چنين روزي با اهل بيت و ياران خود، از مکه به طرف عراق خارج شد و با اين کار هم به وظيفه خويش عمل کرد و هم به مسلمانان جهان فهماند که پسر پيغمبر امت ، يزيد را به رسميت نشناخته و با او بيعت نکرده ، بلکه عليه او قيام کرده است . يزيد که حرکت مسلم را به سوي کوفه دريافته و از بيعت کوفيان با او آگاه شده بود، ابن زياد را (که از پليدترين ياران يزيد و از کثيفترين طرفداران حکومت بني اميه بود) به کوفه فرستاد. ابن زياد از ضعف ايمان و دورويي و ترس مردم کوفه استفاده نمود و با تهديد ارعاب ، آنان را از دور و بر مسلم پراکنده ساخت ، و مسلم به تنهايي با عمال ابن زياد به نبرد پرداخت ، و پس از جنگي دلاورانه و شگفت ، با شجاعت شهيد شد. (سلام خدا بر او باد). و ابن زياد جامعه دورو و خيانتکار و بي ايمان کوفه را عليه امام حسين (ع ) برانگيخت ، و کار به جايي رسيد که عده اي از همان کساني که براي امام (ع ) دعوت نامه نوشته بودند، سلاح جنگ پوشيدند و منتظر ماندند تا امام حسين (ع ) از راه برسد و به قتلش برسانند. امام حسين (ع ) از همان شبي که از مدينه بيرون آمد، و در تمام مدتي که در مکه اقامت گزيد، و در طول راه مکه به کربلا، تا هنگام شهادت ، گاهي به اشاره ، گاهي به اعلان مي داشت که : "مقصود من از حرکت ، رسوا ساختن حکومت ضد اسلامي يزيد و صراحت ، برپاداشتن امر به معروف و نهي از منکر و ايستادگي در برابر ظلم و ستمگري است و جز حمايت قرآن و زنده داشتن دين محمدي هدفي ندارم . و اين مأموريتي بود که خداوند به او واگذار نموده بود، حتي اگر به کشته شدن خود و اصحاب و فرزندان و اسيري خانواده اش اتمام پذيرد. رسول گرامي (ص ) و اميرمؤمنان (ع) و حسن بن علي (ع ) پيشوايان پيشين اسلام ، شهادت امام حسين (ع ) را بارها بيان فرموده بودند. حتي در هنگام ولادت امام حسين (ع )، و خود امام حسين (ع ) به (19) رسول گرانمايه اسلام (ص ) شهادتش را تذکر داده بود. علم امامت مي دانست که آخر اين سفر به شهادتش مي انجامد، ولي او کسي نبود که در برابر دستور آسماني و فرمان خدا براي جان خود ارزشي قائل باشد، يا از اسارت خانواده اش واهمه اي به دل راه دهد. او آن کس بود که بلا را کرامت و شهادت را سعادت مي پنداشت . (سلام ابدي خدا بر او باد) . خبر "شهادت حسين (ع ) در کربلا" به قدري در اجتماع اسلامي مورد گفتگو واقع شده بود که عامه مردم از پايان اين سفر مطلع بودند. چون جسته و گريخته ، از رسول الله (ص ) و اميرالمؤمنين (ع ) و امام حسن بن علي (ع ) و ديگر بزرگان صدر اسلام شنيده بودند. بدينسان حرکت امام حسين (ع ) با آن درگيريها و ناراحتيها احتمال کشته شدنش را در اذهان عامه تشديد کرد. بويژه که خود در طول راه مي فرمود: "من کان باذلا فينا مهجته (20) و موطنا علي لقاء الله نفسه فليرحل معنا. هر کس حاضر است در راه ما از جان خويش بگذرد و به ملاقات پروردگار بشتابد، همراه ما بيايد. و لذا در بعضي از دوستان اين توهم پيش آمد که حضرتش را از اين سفر منصرف سازند. غافل از اين که فرزند علي بن ابي طالب (ع ) امام و جانشين پيامبر، و از ديگران به وظيفه خويش آگاهتر است و هرگز از آنچه خدا بر عهده او نهاده دست نخواهد کشيد. باري امام حسين (ع ) با همه اين افکار و نظريه ها که اطرافش را گرفته بود به راه خويش ادامه داد، و کوچکترين خللي در تصميمش راه نيافت . سرانجام ، رفت ، و شهادت را دريافت . نه خود تنها، بلکه با اصحاب و فرزندان که هر يک ستاره اي درخشان در افق اسلام بودند، رفتند و کشته شدند، و خونهايشان شنهاي گرم دشت کربلا را لاله باران کرد تا جامعه مسلمانان بفهمد يزيد (باقي مانده بسترهاي گناه آلود خاندان اميه ) جانشين رسول خدا نيست ، و اساسا اسلام از بني اميه و بني اميه از اسلام جداست . از همان اوان شهادتش تا کنون ، دوستان و شيعيانش ، و همه آنان که به شرافت و عظمت انسان ارج مي گذارند، همه ساله سالروز به خون غلتيدنش را، سالروز قيام و شهادتش را با سياه پوشي و عزاداري محترم مي شمارند، و خلوص خويش را با گريه بر مصايب آن بزرگوار ابراز مي دارند. پيشوايان مآل انديش و معصوم ما، هماره به واقعه کربلا و به زنده داشتن آن عنايتي خاص داشتند. راستي هرگز انديشيده ايد اگر شهادت جانگداز و حماسه آفرين حسين (ع ) به وقوع نمي پيوست و مردم يزيد را خليفه پيغمبر (ص ) مي دانستند، و آن گاه اخبار دربار يزيد و شهوترانيهاي او و عمالش را مي شنيدند، چقدر از اسلام متنفر مي شدند، زيرا اسلامي که خليفه پيغمبرش يزيد باشد، به راستي نيز تنفرآور است ... و خاندان پاک حضرت امام حسين (ع ) نيز اسير شدند تا آخرين رسالت اين شهادت را به گوش مردم برسانند. و شنيديم و خوانديم که در شهرها، در بازارها، در مسجدها، در بارگاه متعفن پسر زياد و دربار نکبت بار يزيد، هماره و همه جا دهان گشودند و فرياد زدند، و پرده زيباي فريب را از چهره زشت و جنايتکار جيره خواران بني اميه برداشتند و ثابت کردند که يزيد سگ باز وشرابخوار است ، هرگز لياقت خلافت ندارد و اين اريکه اي که او بر آن تکيه زده جايگاه او نيست . سخنانشان رسالت شهادت حسيني را تکميل کرد، طوفاني در جانها برانگيختند، چنان که نام يزيد تا هميشه مترادف با هر پستي و رذالت و دناءت گرديد و همه آرزوهاي طلايي و شيطانيش چون نقش بر آب گشت . نگرشي ژرف مي خواهد تا بتوان بر همه ابعاد اين شهادت عظيم و پرنتيجه دست يافت . غير از اين که خود به زيارت مرقدش مي شتافتند و عزايش را بر پا مي داشتند، در فضيلت عزاداري و محزون بودن براي آن بزرگوار، گفتارهاي متعددي ايراد فرموده اند. ابوعماره گويد: "روزي به حضور امام ششم صادق آل محمد (ع ) رسيدم ، فرمود اشعاري در سوگواري حسين براي ما بخوان . وقتي شروع به خواندن نمودم صداي گريه حضرت برخاست ، من مي خواندم و آن عزيز مي گريست ، چندان که صداي گريه از خانه برخاست . بعد از آن که اشعار را تمام کردم ، امام (ع ) در فضليت و ثواب مرثيه و گرياندن مردم بر امام (21) حسين (ع ) مطالبي بيان فرمود و نيز از آن جناب است که فرمود: "گريستن و بي تابي کردن در هيچ مصيبتي شايسته (22) نيست مگر در مصيبت حسين بن علي ، که ثواب و جزايي گرانمايه دارد. باقرالعلوم ، امام پنجم (ع ) به محمد بن مسلم که يکي از اصحاب بزرگ او است فرمود: "به شيعيان ما بگوييد که به زيارت مرقد حسين بروند، زيرا بر هر شخص باايماني که (23) به امامت ما معترف است ، زيارت قبر اباعبدالله لازم مي باشد. امام صادق (ع ) مي فرمايد: "ان زيارة الحسين عليه السلام افضل ما يکون من الاعمال . (24) همانا زيارت حسين (ع ) از هر عمل پسنديده اي ارزش و فضيلتش بيشتر است . زيرا که اين زيارت در حقيقت مدرسه بزرگ و عظيم است که به جهانيان درس ايمان و عمل صالح مي دهد و گويي روح را به سوي ملکوت خوبيها و پاکدامنيها و فداکاريها پرواز مي دهد. هر چند عزاداري و گريه بر مصايب حسين بن علي (ع )، و مشرف شدن به زيارت قبرش و بازنماياندن تاريخ پرشکوه و حماسه ساز کربلايش ارزش و معياري والا دارد، لکن بايد دانست که نبايد تنها به اين زيارتها و گريه ها و غم گساريدن اکتفا کرد، بلکه همه اين تظاهرات ، فلسفه دين داري ، فداکاري و حمايت از قوانين آسماني را به ما گوشزد مي نمايد، و هدف هم جز اين نيست ، و نياز بزرگ ما از درگاه حسيني آموختن انسانيت و خالي بودن دل از هر چه غير از خداست مي باشد، و گرنه اگر فقط به صورت ظاهر قضيه بپردازيم ، هدف مقدس حسيني به فراموشي مي گرايد. اخلاق و رفتار امام حسين (ع ) با نگاهي اجمالي به 56سال زندگي سراسر خداخواهي و خداجويي حسين (ع )، درمي يابيم که هماره وقت او به پاکدامني و بندگي و نشر رسالت احمدي و مفاهيم عميقي والاتر از درک و ديد ما گذشته است . اکنون مروري کوتاه به زواياي زندگاني آن عزيز، که پيش روي ما است : جنابش به نماز و نيايش با پروردگار و خواندن قرآن و دعا و استغفار علاقه بسياري و حتي در آخرين شب (25) داشت . گاهي در شبانه روز صدها رکعت نماز مي گزاشت . زندگي دست از نياز و دعا برنداشت ، و خوانده ايم که از دشمنان مهلت خواست تا بتواند با خداي خويش به خلوت بنشيند. و فرمود: "خدا مي داند که من نماز و تلاوت (26) قرآن و دعاي زياد و استغفار را دوست دارم (27) حضرتش بارها پياده به خانه کعبه شتافت و مراسم حج را برگزار کرد. ابن اثير در کتاب "اسد الغابة " مي نويسد: "کان الحسين رضي الله عنه فاضلا کثير الصوم و الصلوة و الحج و الصدقة و افعال (28) الخير جميعها. حسين (ع ) بسيار روزه مي گرفت و نماز مي گزارد و به حج مي رفت و صدقه مي داد و همه کارهاي پسنديده را انجام مي داد. شخصيت حسين بن علي (ع ) آنچنان بلند و دور از دسترس و پرشکوه بود که وقتي با برادرش امام مجتبي (ع ) پياده به کعبه مي رفتند، همه بزرگان و شخصيتهاي اسلامي به (29) احترامشان از مرکب پياده شده ، همراه آنان راه مي پيمودند. احترامي که جامعه براي حسين (ع ) قائل بود، بدان جهت بود که او با مردم زندگي مي کرد - از مردم و معاشرتشان کناره نمي جست - با جان جامعه هماهنگ بود، چونان ديگران از مواهب و مصائب يک اجتماع برخوردار بود، و بالاتر از همه ايمان بي تزلزل او به خداوند، او را غم خوار و ياور مردم ساخته بود. و گرنه ، او نه کاخهاي مجلل داشت و نه سربازان و غلامان محافظ، و هرگز مثل جباران راه آمد و شد را به گذرش بر مردم نمي بستند، و حرم رسول الله (ص ) را براي او خلوت نمي کردند... اين روايت يک نمونه از اخلاق اجتماعي اوست ، بخوانيم : روزي از محلي عبور مي فرمود، عده اي از فقرا بر عباهاي پهن شده شان نشسته بودند و نان پاره هاي خشکي مي خوردند، امام حسين (ع ) مي گذشت که تعارفش کردند و او هم پذيرفت ، نشست و تناول فرمود و آن گاه بيان داشت : "ان الله لا يحب المتکبرين "، خداوند متکبران را دوست نمي دارد. (30) پس فرمود: "من دعوت شما را اجابت کردم ، شما هم دعوت مرا اجابت کنيد. آنها هم دعوت آن حضرت را پذيرفتند و همراه جنابش به منزل رفتند. حضرت دستور داد و بدين ترتيب پذيرايي گرمي (31) هر چه در خانه موجود است به ضيافتشان بياورند، از آنان به عمل آمد، و نيز درس تواضع و انسان دوستي را با عمل خويش به جامعه آموخت . شعيب بن عبدالرحمن خزاعي مي گويد: "چون حسين بن علي (ع ) به شهادت رسيد، بر پشت مبارکش آثار پينه مشاهده کردند، علتش را از امام زين العابدين (ع ) پرسيدند، فرمود اين پينه ها اثر کيسه هاي غذايي است که پدرم شبها به دوش مي کشيد و به خانه (32) زنهاي شوهرمرده و کودکان يتيم و فقرا مي رسانيد. علائلي در کتاب "سمو المعني " مي نويسد:"ما در تاريخ انسان به مردان بزرگي برخورد مي کنيم که هر کدام در جبهه و جهتي عظمت و بزرگي خويش را جهان گير ساخته اند، يکي در شجاعت ، ديگري در زهد، آن ديگري در سخاوت ، و... اما شکوه و بزرگي امام حسين (ع ) حجم عظيمي است که ابعاد بي نهايتش هر يک مشخص کننده يک عظمت فراز تاريخ است ، گويا او جامع همه (33) والاييها و فرازمنديها است . آري ، مردي که وارث بي کرانگي نبوت محمدي است ، مردي که وارث عظمت عدل و مروت پدري چون حضرت علي (ع ) است و وارث جلال و درخشندگي فضيلت مادري چون حضرت فاطمه (س ) است ، چگونه نمونه برتر و والاي عظمت انسان و نشانه آشکار فضيلتهاي خدايي نباشد. درود ما بر او باد که بايد او را سمبل اعمال و کردارمان قرار دهيم . امام حسين (ع ) و حکايت زيستن و شهادتش و لحن گفتارش و ابعاد کردارش نه تنها نمونه يک بزرگ مرد تاريخ را براي ما مجسم مي سازد، بلکه او با همه خويشتن ، آيينه تمام نماي فضيلتها، بزرگ منشيها، فداکاريها، جان بازيها، خداخواهيها وخداجوييها مي باشد، او به تنهايي مي تواند جان را به لاهوت راهبر باشد و سعادت بشريت را ضامن گردد. بودن و رفتنش ، معنويت و فضيلتهاي انسان را ارجمند نمود. پي نوشتها: در سال و ماه و روز ولادت امام حسين (ع ) اقوال ديگري هم گفته شده است ، ولي (1) ما قول مشهور بين شيعه را نقل کرديم . ر. به . ک . اعلام الوري طبرسي ، ص .213 احتمال دارد منظور از اسما، دختر يزيد بن سکن انصاري باشد. ر. به . ک . اعيان (2) الشيعه ، جزء ,11 ص .167 امالي شيخ طوسي ، ج 1، ص .377 (3) شبر بر وزن حسن ، و شبير بر وزن حسين ، و مبشر بر وزن محسن ، نام پسران هارون (4) بوده است و پيغمبر اسلام (ص ) فرزندان خود حسن و حسين و محسن را به اين سه نام ناميده است - تاج العروس ، ج 3، ص ,389 اين سه کلمه در زبان عبري همان معني را دارد که حسن و حسين و محسن در زبان عربي دارد - لسان العرب ، ج ,66 ص .60 معاني الاخبار، ص .57 (5) در منابع اسلامي درباره عقيقه سفارش فراوان شده و براي سلامتي فرزند بسيار (6) مؤثر دانسته شده است . ر. به . ک . وسائل الشيعه ، ج ,15 ص 143به بعد. کافي ، ج 6، ص .33 (7) مقتل خوارزمي ، ج 1، ص 146- کمال الدين صدوق ، ص .152 (8) سنن ترمذي ، ج 5، ص .323 (9) ذخائر العقبي ، ص .122 (10) الاصابه ، ج ,11 ص .30 (11) سنن ترمذي ، ج 5، ص 324- در اين قسمت رواياتي که در کتابهاي اهل تسنن آمده (12) است نقل شد تا براي آنها هم سنديت داشته باشد. الاصابه ، ج 1، ص .333 (13) تذکرة الخواص ابن جوزي ، ص 34- الاصابه ، ج 1، ص ,333 آن طور که بعضي از (14) مورخين گفته اند اين موضوع تقريبا در سن ده سالگي امام حسين (ع ) اتفاق افتاده است . ارشاد مفيد، ص .173 (15) رجال کشي ، ص 94- کشف الغمة ، ج 2، ص .206 (16) مقتل خوارزمي ، ج 1، ص 184- لهوف ، ص .20 (17) روز هشتم ماه ذيحجه مستحب است که حاجيها به "مني " بروند، و در آن زمان به (18) اين حکم استحبابي عمل مي کردند، ولي در زمان ما مرسوم شده است که از روز هشتم يکسره به عرفات مي روند. کامل الزيارات ، ص 68به بعد - مشير الاحزان ، ص 9. (19) لهوف ، ص .53 (20) کامل الزيارات ، ص .105 (21) کامل الزيارات ، ص .101 (22) کامل الزيارات ، ص .121 (23) کامل الزيارات ، ص .147 (24) عقد الفريد، ج 3، ص .143 (25) ارشاد مفيد، ص .214 (26) مناقب ابن شهرآشوب ، ج 3، ص 224- اسد الغابة ، ج 2، ص .20 (27) اسد الغابة ، ج 2، ص .20 (28) ذکري الحسين ، ج 1، ص ,152 به نقل از رياض الجنان ، چاپ بمبک ي ، ص 241- (29) انساب الاشراف . سوره نحل ، آيه .22 (30) تفسير عياشي ، ج 2، ص .257 (31) مناقب ، ج 2، ص .222 (32) از کتاب سمو المعني ، ص 104به بعد، نقل به معني شده است . (33) | ||
| فهرست نظرات |
| 481 |
نام و نام خانوادگي: نوکر شهداي دشت کربلا -
تاريخ: 29 آبان 91 - 03:08:03
شهادت مظلومانه امام حسين بر تمامي شيعيان و دوستداران خاندان نبوت و امامت تسليت باد.ممنون از سايت زيباون. |
| 482 |
نام و نام خانوادگي: دوستدار راه حسين -
تاريخ: 29 آبان 91 - 12:19:07
و ا قعاّ سرور آزادگان امام حسين است ا نسانيت و اسلاميت را معنا بخشيد راه حسين راه آزادي همه انسانها از ستم است خواه مسلمان باشند خواه مسلمان نباشند.سلام بر حسين. |
| 483 |
نام و نام خانوادگي: دوستدار راه حسين -
تاريخ: 29 آبان 91 - 12:23:26
و ا قعاّ سرور آزادگان امام حسين است ا نسانيت و اسلاميت را معنا بخشيد راه حسين راه آزادي همه انسانها از ستم است خواه مسلمان باشند خواه مسلمان نباشند.سلام بر حسين. |
| 484 |
نام و نام خانوادگي: عاشق رقيه حسينم -
تاريخ: 29 آبان 91 - 12:38:37
سلام بر هم دعا کنيد برم کربلا عشق فقط يه کلام حسين عليه السلام |
| 485 |
نام و نام خانوادگي: مسعود يوسلياني -
تاريخ: 29 آبان 91 - 13:41:16
خيلي عالي بود |
| 486 |
نام و نام خانوادگي: mohammadalliteimuriyan -
تاريخ: 29 آبان 91 - 16:12:46
من خيلي خوشم امد |
| 487 |
نام و نام خانوادگي: غضنفري -
تاريخ: 29 آبان 91 - 17:12:46
آنکه ما را برصراط حق هدايت ميکند چهارده قرن است بر دلها ولايت ميکند تا حسين داريم بي ترديد اهل عزتيم شيعه با عشق حسين احساس لذت ميکند خوف محشر از کسي باشد که او بي صاحب است صاحب ما در قيامت هم قيامت ميکند ايام سوگواري مولا يمان سيد و سالار شهيدان حضرت امام حسين عليه السلام وياران وفادارش بر عموم شيعيان آنحضرت تسليت باد |
| 488 |
نام و نام خانوادگي: توحيد حسن خاني -
تاريخ: 29 آبان 91 - 18:14:34
بد نبود |
| 489 |
نام و نام خانوادگي: رعنا يزدي -
تاريخ: 29 آبان 91 - 20:13:52
بسم الله الرحمن الرحيم با عرض سلام با اجازه شما مطلب فوق را با ذکر منبع در وبلاگم قرار دادم. با تشکر فراوان |
| 490 |
نام و نام خانوادگي: علي اصغر بهزادي فر د -
تاريخ: 29 آبان 91 - 21:10:23
با عرض سلام وخسته نباشي خدمت شما بزرگواران که سعي و تلاش د ر فهماندن بزرگمنشيهاي امام حسين (ع) و سرگذشت انسانهاي بزرگوار و گسترش و فهماندن دين اسلام و شهادت امام حسين (ع) که به تاريخ درس بزرگي داد وجمع اوري سرگذشت بزرگواران و در اختيار بينندگان مي گذاريد کمال تشکر را دارم |
| 491 |
نام و نام خانوادگي: علي اصغر بهزادي فر د -
تاريخ: 29 آبان 91 - 21:20:33
ما در تاريخ انسان به مردان بزرگي برخورد مي کنيم که هر کدام در جبهه و جهتي عظمت و بزرگي خويش را جهان گير ساخته اند، يکي در شجاعت ، ديگري در زهد، آن ديگري در سخاوت ، و... اما شکوه و بزرگي امام حسين (ع ) حجم عظيمي است که ابعاد بي نهايتش هر يک مشخص کننده يک عظمت فراز تاريخ است ، گويا او جامع همه والاييها و فرازمنديها است . امام حسين (ع ) و حکايت زيستن و شهادتش و لحن گفتارش و ابعاد کردارش نه تنها نمونه يک بزرگ مرد تاريخ را براي ما مجسم مي سازد، بلکه او با همه خويشتن ، آيينه تمام نماي فضيلتها، بزرگ منشيها، فداکاريها، جان بازيها، خداخواهيها وخداجوييها مي باشد، او به تنهايي مي تواند جان را به لاهوت راهبر باشد و سعادت بشريت را ضامن گردد. بودن و رفتنش ، معنويت و فضيلتهاي انسان را ارجمند نمود. كمال تشكر را از شما جهت جمع اوري سرگذشت بزرگان تاريخ و در اختيار بينندگان گذاشته ايد را دارم |
| 492 |
نام و نام خانوادگي: مصطفي عامري -
تاريخ: 29 آبان 91 - 23:13:24
بسيار عالي بود. |
| 493 |
نام و نام خانوادگي: ذکري -
تاريخ: 30 آبان 91 - 01:35:43
سلام عليکم در بخش پرسش و پاسخ در جواب اين سوال که ايا ماجراي ازدواج امام حسين (ع) با ارينب مسبب حادثه عاشورا شده يانه؟ گفته ايد که اين واقعه در کتاب الامامة و ... امده است که سند ضعيفي دارد و بيشتر شبيه يک رمان ميباشد . پس چطور در اين مقاله به اين داستان استناد کرده ايد؟ جواب نظر: باسلام دوست گرامي اين دو جريان متفاوت اند كه جريان ازدواج امام حسين ع با ارينب، هم سندش ضعيف است و حضور امام حسين ع در آن ايام در كوفه بعيد است و همچنين مشكلات ديگري دارد كه در بخش پاسخها مطرح شده است و داستان اينجا غير از آن است و در اينجا جريان فرق مي كند چنانكه مشخص است. موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات (1) |
| 494 |
نام و نام خانوادگي: سعيد فخر -
تاريخ: 30 آبان 91 - 08:53:38
جانم فداي حسين عالي بود |
| 495 |
نام و نام خانوادگي: سعيد فخر -
تاريخ: 30 آبان 91 - 14:49:01
تا هست حسين ع هست حسين ع جانم فدايت |
| 496 |
نام و نام خانوادگي: محدثه -
تاريخ: 30 آبان 91 - 15:23:21
ممنون از فعاليتتان ولي اين متن نه حالت مقاله داشت ونه متن ادبي کامل بود در کل خوب بود |
| 497 |
نام و نام خانوادگي: علي کاظمي -
تاريخ: 30 آبان 91 - 16:52:00
با اجازه ي شما مطلبو توي وبلاگم گذاشتم |
| 498 |
نام و نام خانوادگي: ميلاد بهراميان -
تاريخ: 30 آبان 91 - 16:52:01
ممنون خيلي خوب بود دست شما درد نکند جيز زيادي ياد گرفتم. |
| 499 |
نام و نام خانوادگي: ايرج باقري -
تاريخ: 30 آبان 91 - 21:54:59
سايت خوبي هست فقط کمي جمله نويسيها روان نيست .باتشکر |
| 500 |
نام و نام خانوادگي: امين باقري -
تاريخ: 01 آذر 91 - 00:23:24
يا امام حسين من شرمنده اقا |
| 501 |
نام و نام خانوادگي: اسماعيل سوريان -
تاريخ: 01 آذر 91 - 01:10:44
باسلام متن عالي بود فداي اقا امام حسين و برادر باغيرتش اقام حضرت عباس |
| 502 |
نام و نام خانوادگي: امير حسين عسکري -
تاريخ: 01 آذر 91 - 09:34:47
با سلام و عرض خسته نباشيد خدمت شما که با معرفي امام حسين مردم را به راه راست هدايت ميکنيد اميدوارم اقا امام حسين شفاعت تمامي مسلمانان شيعه اميرالمومنين را در اخرت بکنند و همچنين ما از امام حسين ظهور اقايمان را طلب داريم. |
| 503 |
نام و نام خانوادگي: علي لطيفيان -
تاريخ: 01 آذر 91 - 09:43:00
با تشکر از زحمات شما. واقعيت ها و مستندات موجود در متن هر انسان ازاده اي را به فکر فرو ميبرد. اينها همه تقدير الاهي بوده. حال وظيفه ما چيست در مقابل ولي امر مسلمين؟ نکند از مردم کوفه باشيم... |
| 504 |
نام و نام خانوادگي: نازي الهامي -
تاريخ: 01 آذر 91 - 16:03:21
خيلي خوب بود |
| 505 |
نام و نام خانوادگي: علي -
تاريخ: 01 آذر 91 - 17:51:09
خيلي ميخوام امام حسين و خيلي بزرگترين ارزوم اينه تو کربلا جونم و بگيره بچه ها تو رو خدا دعا کنين به آرزوم برسم |
| 506 |
نام و نام خانوادگي: مرتضي پناهي ، کابل ، افغانستان -
تاريخ: 01 آذر 91 - 22:21:08
سلام خدا بر امامم حسين(ع) ، بود تا قيامت قيام حسين (ع) ... |
| 507 |
نام و نام خانوادگي: مجيد چوپاني وکيل پايه يک دادگستري -
تاريخ: 01 آذر 91 - 23:57:06
شيعيان ديگر هواي نينوا دارد حسين روي دل با كاروان كربلا دارد حسين(شهريار) مطالبتون عالي بود و خيلي مفيد اجرتان با خدا |
| 508 |
نام و نام خانوادگي: اسماعيل قي زاده -
تاريخ: 02 آذر 91 - 21:21:53
اگر مردم ان زمان علم داشتند و در جهل نبودند واقعه کربلا رخ نمي داد التماس دعاي فراوان براي سلامتي امام زمان (عج) |
| 509 |
نام و نام خانوادگي: بنده ي خدا -
تاريخ: 02 آذر 91 - 21:43:00
عشق است حسين |
| 510 |
نام و نام خانوادگي: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! -
تاريخ: 02 آذر 91 - 21:44:48
يااااااااااااااااااااااااااا حسسسسسسسسسسين |
| 511 |
نام و نام خانوادگي: م .ر.هاشمپور -
تاريخ: 03 آذر 91 - 09:37:56
از مصايب امام حسين زياد گفته ميشه ازفضايل امام چي?!اونايي که توي مجالس امام حسبن. ع. خودزني ميکنند,چقدربه سيره عملي امام عمل ميکنن?! عاشورا بوجود نيامد که وسيله خودنمايي باشه,براي زنده ماندن فضايل انساني اسلامي اين تابلو بي همتا خلق شد,تابلويي که خالقش خود خداست,وچه زيبا به دستامام حسين ع نقاشي شد... اين الطالب بدم المقتول بکربلا |
| 512 |
نام و نام خانوادگي: م .ر.هاشمپور -
تاريخ: 03 آذر 91 - 09:52:15
از مصايب امام حسين زياد گفته ميشه ازفضايل امام چي?!اونايي که توي مجالس امام حسبن. ع. خودزني ميکنند,چقدربه سيره عملي امام عمل ميکنن?! عاشورا بوجود نيامد که وسيله خودنمايي باشه,براي زنده ماندن فضايل انساني اسلامي اين تابلو بي همتا خلق شد,تابلويي که خالقش خود خداست,وچه زيبا به دستامام حسين ع نقاشي شد... اين الطالب بدم المقتول بکربلا |
| 513 |
نام و نام خانوادگي: مجتبي آقابراري -
تاريخ: 03 آذر 91 - 10:37:15
عالي بود |
| 514 |
نام و نام خانوادگي: سياوش رضوي پور -
تاريخ: 03 آذر 91 - 12:24:34
بسيار پر بار بود |
| 515 |
نام و نام خانوادگي: يحيي صفري يزد -
تاريخ: 03 آذر 91 - 13:41:49
همواره تجّسم قيام است حسين (ع( در سينة عاشقان ، پيام است حسين (ع( در دفتر شعر ما ، رديف است هنوز دل چسب‌ترين شعر کلام است حسين )ع |
| 516 |
نام و نام خانوادگي: مجيد دلشكسته -
تاريخ: 03 آذر 91 - 14:25:44
با سلام به تمام حسيني ها التماس دعا نمي دونم به كي بگم چه جور بگم از كي حاجت بخوام.از روزي كه بدنيا امدم جز مشكل روز خوشي نداشتم,چند بار هم خواستم خودكشي كنم اما به كساني كه بعد از من نميتونن اين مشكلات رو رو دوش بكشند و اميدشون به منه فكر كردم بشيمون شدم.الان كه با دلي شكسته, چشمي گريون مينويسم التماسسس دعادارم. جواب نظر: با سلام دوست گرامي خود كشي از گناهان بزرگ است و در دين مبين اسلام بدون قيد و شرط به شدت محكوم شده است و خداوند متعال در قرآن كريم آن را نهي كرده و مذمت نموده است. خداوند در آية 29 سورة نساء مي‌فرمايد: وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُمْ رَحِيماً وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِيهِ ناراً وَ كانَ ذلِكَ عَلَي اللَّهِ يَسِيراً. اي اهل ايمان! خودتان را نكشيد، به درستي كه خداوند به شما مهربان است و هر كسي اين كار را از روي دشمني و شقاوت انجام دهد، به زودي وي را به آتش جهنم مي‌كشانيم و اين كار بر خدا آسان است. امام صادق ـ عليه السلام ـ در روايتي فرمودند كه: «هر كسي خود را از روي عمد بكشد براي اوست آتش پايدار دوزخ».و در روايتي امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمودند: «انّ المؤمن يبتلي به كل بلية و يموت بكلٍّ الا انّهُ لا يقتل نفسهُ». مؤمن به هر بلايي مبتلا مي‌شود و با هر نوعي از مرگ مي‌ميرد ولي خودكشي نمي‌كند. پيامبر –صلي الله عليه و آله و سلم- فرمود: كسي كه خودش را خفه كند، خويشتن را در آتش خفه كرده است و كسي كه به خودش نيزه زند در آتش باشد» هم چنين فرمود: «هر كسي خودش را در دنيا با هر وسيله هاي بكشد روز قيامت با همان وسيله عذاب مي شود» از اين روايات و آيات قرآن چنين استفاده مي‌شود كه براي اين عمل زشت مجازات سختي در نظر گرفته شده است و كسي حق ندارد نفس خود را از بين ببرد چون خداوند خالق حيات و زندگي ميباشد و در خلقت انسان اهدافي دارد و جان انسان مال خداست و كسي حق ندارد در حريم الهي تجاوز كرده و خود سرانه اقدام به عملي كند كه به او مربوط نمي‌شود و با اين كار نافرماني خداوند را بكند. ياد خدا و ياد معاد يكي از عوامل بازدارنده از اين عمل زشت است . كسي كه خداي قادر، حكيم و مهرباني دارد هيچگاه احساس شكست نمي كند. مي داند اگر او همه تلاش خود را براي رسيدن به هدف دلخواه انجام داده است ، ولي به آن نرسيده است، بخاطر اين است كه خداي حكيم مصلحت نمي دانسته است و الاّ اگر به مصلحت مي بود خداوند حتماً او را به هدف يا شي يا شخص دلخواه مي رساند..و اگر همه تلاش خود را انجام نداده است، دوباره در رسيدن به مقصود تلاش مي كند و مي داند اگر خدا بخواهد به آن خواهد رسيد و اگر خدا نخواهد به آن نخواهد رسيد و او نيز به خواسته خداي حكيم و مهربان راضي است. و كسي كه به معاد اعتقاد دارد، مي داند بعد از مردن، نيست و نابود نمي شود بلكه مرگ آغاز يك زندگي جديد است، يك زندگي دائمي. چنين كسي وقتي مشكلات و سختي ها و عذاب هاي قيامت را به ياد مي آورد، مشكلات دنيا را در مقابل آن ناچيز به حساب مي آورد. پس چنين كسي به خاطر مشكلات بسيار بسيار ناچيز دنيا ، در مقابل سختي هاي آخرت، هيچگاه به فكر خودكشي نمي افتد، چرا كه مرگ را پايان مشكلات نمي داند. موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
| 517 |
نام و نام خانوادگي: امين -
تاريخ: 03 آذر 91 - 14:32:33
سلام عليک يا امام حسين |
| 518 |
نام و نام خانوادگي: س.س.ساجدي -
تاريخ: 03 آذر 91 - 15:48:36
سلام خيلي عالي بود انشااله همه مون مورد لطف ابا عبداله حضرت امام حسين قراربگيريموبريمكربلا ! انشااله با تشكر خدانگه دار |
| 519 |
نام و نام خانوادگي: سيدعلي حسيني -
تاريخ: 03 آذر 91 - 15:58:07
اگرمحمد نبودعلي نبود اگرعلي نبودحسين نبود بايدهمه بودن تاامروزمامعني آزادگي رادرک ميکرديم وادامه دهنده راه امامان ورسول خداباشيم علي هادي بود حسن چراغ راه وحسين براي ماهدف بود |
| 520 |
نام و نام خانوادگي: فاطمه نوبهار -
تاريخ: 03 آذر 91 - 21:05:39
سلام ممنون خيلي خوب بود |
| صفحه بعد | [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] | صفحه قبل |