| تاريخ: 03 آبان 1393 | تعداد بازديد: 674337 |
|
| زندگينامه امام حسين (ع) | ||
|
دومين فرزند برومند حضرت علي و(1) در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت فاطمه ، که درود خدا بر ايشان باد، در خانه وحي و ولايت چشم به جهان گشود. چون خبر ولادتش به پيامبر گرامي اسلام (ص ) رسيد، به خانه حضرت علي (ع ) و فاطمه را فرمود تا کودکش را بياورد. اسما او را در پارچه اي سپيد (2) (س ) آمد و اسما پيچيد و خدمت رسول اکرم (ص ) برد، آن گرامي به گوش راست او اذان و به گوش چپ (3) او اقامه گفت . به روزهاي اول يا هفتمين روز ولادت با سعادتش ، امين وحي الهي ، جبرئيل ، فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد اي رسول خدا، اين نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبير) چون علي براي تو بسان هارون (5) که به عربي (حسين ) خوانده مي شود نام بگذار. (4)براي موسي بن عمران است ، جز آن که تو خاتم پيغمبران هستي . و به اين ترتيب نام پرعظمت "حسين " از جانب پروردگار، براي دومين فرزند فاطمه (س ) انتخاب شد. به روز هفتم ولادتش ، فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندي را براي کشت ، و سر آن حضرت را تراشيد و هم وزن موي سر او (6) فرزندش به عنوان عقيقه (7) نقره صدقه داد. حسين (ع ) و پيامبر (ص ) از ولادت حسين بن علي (ع ) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص ) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم از اظهار محبت و لطفي که پيامبر راستين اسلام (ص ) درباره حسين (ع ) ابراز مي داشت ، به بزرگواري و مقام شامخ پيشواي سوم آگاه شدند. سلمان فارسي مي گويد: ديدم که رسول خدا (ص ) حسين (ع ) را بر زانوي خويش نهاده او را مي بوسيد و مي فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگواراني ، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستي ، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجتهاي خدايي که نه نفرند و خاتم ايشان ، (8) قائم ايشان (امام زمان "عج ") مي باشد. انس بن مالک روايت مي کند: وقتي از پيامبر پرسيدند کدام يک از اهل بيت خود را بيشتر دوست مي داري ، فرمود:بارها رسول گرامي حسن (ع ) و حسين (ع ) را به سينه مي فشرد و (9) حسن و حسين را، (10) آنان را مي بوييد و مي بوسيد. ابوهريره که از مزدوران معاويه و از دشمنان خاندان امامت است ، در عين حال اعتراف مي کند که : "رسول اکرم را ديدم که حسن و حسين را بر شانه هاي خويش نشانده بود و به سوي ما مي آمد، وقتي به ما رسيد فرمود هر کس اين دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست (11) داشته ، و هر که با آنان دشمني ورزد با من دشمني نموده است . عالي ترين ، صميمي ترين و گوياترين رابطه معنوي و ملکوتي بين پيامبر و حسين را مي توان در اين جمله رسول گرامي اسلام (ص ) خواند که فرمود: "حسين از من و من از (12) حسينم حسين (ع ) با پدر شش سال از عمرش با پيامبر بزرگوار سپري شد، و آن گاه که رسول خدا (ص ) چشم ازجهان فروبست و به لقاي پروردگار شتافت ، مدت سي سال با پدر زيست . پدري که جز به انصاف حکم نکرد، و جز به طهارت و بندگي نگذرانيد، جز خدا نديد و جز خدا نخواست و جز خدا نيافت . پدري که در زمان حکومتش لحظه اي او را آرام نگذاشتند،همچنان که به هنگام غصب خلافتش جز به آزارش برنخاستند. در تمام اين مدت ، با دل و جان از اوامر پدر اطاعت مي کرد، و در چند سالي که حضرت علي (ع ) متصدي خلافت ظاهري شد، حضرت حسين (ع ) در راه پيشبرد اهداف اسلامي ، مانند يک سرباز فداکار همچون برادر بزرگوارش مي کوشيد، و در جنگهاي "جمل "، "صفين " و "نهروان " شرکت و به اين ترتيب ، از پدرش اميرالمؤمنين (ع ) و دين خدا حمايت کرد و (13) داشت . حتي گاهي در حضور جمعيت به غاصبين خلافت اعتراض مي کرد. در زمان حکومت عمر، امام حسين (ع ) وارد مسجد شد، خليفه دوم را بر منبر رسول الله (ص ) مشاهده کرد که سخن مي گفت . بلادرنگ از منبر بالا رفت و فرياد زد: "از منبر (14) پدرم فرود آي ....امام حسين (ع ) با برادر پس از شهادت حضرت علي (ع )، به فرموده رسول خدا (ص ) و وصيت اميرالمؤمنين (ع )مامت و رهبري شيعيان به حسن بن علي (ع )، فرزند بزرگ اميرالمؤمنين (ع )، منتقل گشت و بر همه مردم واجب و لازم آمد که به فرامين پيشوايشان امام حسن (ع ) گوش فرادارند. امام حسين (ع ) که دست پرورد وحي محمدي و ولايت علوي بود، همراه و همکار و همفکر برادرش بود. چنان که وقتي بنا بر مصالح اسلام و جامعه مسلمانان و به دستور خداوند بزرگ ، امام حسن (ع ) مجبور شد که با معاويه صلح کند و آن همه ناراحتيها را تحمل نمايد، امام حسين (ع ) شريک رنجهاي برادر بود و چون مي دانست که اين صلح به صلاح اسلام و مسلمين معاويه ، در حضور امام حسن (ع ) وامام حسين (ع ) دهان آلوده اش را به بدگويي نسبت به امام حسن (ع ) و پدر بزرگوارشان اميرمؤمنان (ع ) گشود، امام حسين (ع ) به دفاع برخاست تا سخن در گلوي معاويه بشکند و سزاي ناهنجاريش را به کنارش بگذارد، ولي امام حسن (ع ) او را به سکوت و خاموشي فراخواند، امام حسين (ع ) پذيرا شد و به جايش بازگشت ، آن گاه امام حسن (ع ) خود به پاسخ معاويه (15) برآمد، و با بياني رسا و کوبنده خاموشش ساخت . امام حسين (ع ) در زمان معاويه چون امام حسن (سلام خدا و فرشتگان خدا بر او باد) از دنيا رحلت فرمود، به گفته رسول خدا (ص ) و اميرالمؤمنين (ع ) و وصيت حسن بن علي (ع ) امامت و رهبري شيعيان به امام حسين (ع ) منتقل شد و از طرف خدا مأمور رهبري جامعه گرديد. امام حسين (ع ) مي ديد که معاويه با اتکا به قدرت اسلام ، بر اريکه حکومت اسلام به ناحق تکيه زده ، سخت مشغول تخريب اساس جامعه اسلامي و قوانين خداوند است ، و از اين حکومت پوشالي مخرب به سختي رنج مي برد، ولي نمي توانست دستي فراز آورد و قدرتي فراهم کند تا او را از جايگاه حکومت اسلامي پايين بکشد، چنانچه برادرش امام حسن (ع ) نيز وضعي مشابه او داشت . امام حسين (ع ) مي دانست اگر تصميمش را آشکار سازد و به سازندگي قدرت بپردازد، پيش از هر جنبش و حرکت مفيدي به قتلش مي رساند، ناچار دندان بر جگر نهاد و صبر را پيشه ساخت که اگر برمي خاست ، پيش از اقدام به دسيسه کشته مي شد، و از اين کشته شدن هيچ نتيجه اي گرفته نمي شد. بنابراين تا معاويه زنده بود، چون برادر زيست و علم مخالفتهاي بزرگ نيفراخت ، جز آن که گاهي محيط و حرکات و اعمال معاويه را به باد انتقاد مي گرفت و مردم را به آينده نزديک اميدوار مي ساخت که اقدام مؤثري خواهد نمود. و در تمام طول مدتي که معاويه از مردم براي ولايت عهدي يزيد، بيعت مي گرفت ، حسين به شدت با او مخالفت کرد، و هرگز تن به بيعت يزيد نداد و ولي عهدي او را نپذيرفت و حتي گاهي (16) سخناني تند به معاويه گفت و يا نامه اي کوبنده براي او نوشت . معاويه هم در بيعت گرفتن براي يزيد، به او اصراري نکرد و امام (ع ) همچنين بود و ماند تا معاويه درگذشت ...قيام حسيني يزيد پس از معاويه بر تخت حکومت اسلامي تکيه زد و خود را اميرالمؤمنين خواند،و براي اين که سلطنت ناحق و ستمگرانه اش را تثبيت کند، مصمم شد براي نامداران و شخصيتهاي اسلامي پيامي بفرستد و آنان را به بيعت با خويش بخواند. به همين منظور، نامه اي به حاکم مدينه نوشت و در آن يادآور شد که براي من از حسين (ع ) بيعت بگير و اگر مخالفت نمود بقتلش برسان . حاکم اين خبر را به امام حسين (ع ) رسانيد و جواب مطالبه نمود. امام حسين (ع ) چنين فرمود: "انا لله و انا اليه راجعون و علي الاسلام السلام اذا بليت الامة براع مثل (17) يزيد آن گاه که افرادي چون يزيد، (شراب خوار و قمارباز و بي ايمان و ناپاک که حتي ظاهر اسلام را هم مراعات نمي کند) بر مسند حکومت اسلامي بنشيند، بايد فاتحه اسلام را خواند. (زيرا اين گونه زمامدارها با نيروي اسلام و به نام اسلام ، اسلام را از بين مي برند.) امام حسين (ع ) مي دانست اينک که حکومت يزيد را به رسميت نشناخته است ، اگر در مدينه بماند به قتلش مي رسانند، لذا به امر پروردگار، شبانه و مخفي از مدينه به سوي مکه حرکت کرد. آمدن آن حضرت به مکه ، همراه با سرباز زدن او از بيعت يزيد، در بين مردم مکه و مدينه انتشار يافت ، و اين خبر تا به کوفه هم رسيد. کوفيان از امام حسين (ع ) که در مکه بسر مي برد دعوت کردند تا به سوي آنان آيد و زمامدار امورشان باشد. امام (ع ) مسلم بن عقيل ، پسر عموي خويش را به کوفه فرستاد تا حرکت و واکنش اجتماع کوفي را از نزديک ببيند و برايش بنويسد. مسلم به کوفه رسيد و با استقبال گرم و بي سابقه اي روبرو شد، هزاران نفر به عنوان نايب امام (ع ) با او بيعت کردند، و مسلم هم نامه اي به امام حسين (ع ) نگاشت و حرکت فوري امام (ع ) را لازم گزارش داد. هر چند امام حسين (ع ) کوفيان را به خوبي مي شناخت ، و بي وفايي و بي ديني شان را در زمان حکومت پدر و برادر ديده بود و مي دانست به گفته ها و بيعتشان با مسلم نمي توان اعتماد کرد، و ليکن براي اتمام حجت و اجراي اوامر پروردگار تصميم گرفت که به سوي کوفه حرکت کند. با اين حال تا هشتم ذي حجه ، يعني روزي که همه مردم مکه عازم رفتن به "مني " بودند و هر کس در راه مکه جا مانده بود با عجله تمام مي خواست خود را به مکه (18) برساند، آن حضرت در مکه ماند و در چنين روزي با اهل بيت و ياران خود، از مکه به طرف عراق خارج شد و با اين کار هم به وظيفه خويش عمل کرد و هم به مسلمانان جهان فهماند که پسر پيغمبر امت ، يزيد را به رسميت نشناخته و با او بيعت نکرده ، بلکه عليه او قيام کرده است . يزيد که حرکت مسلم را به سوي کوفه دريافته و از بيعت کوفيان با او آگاه شده بود، ابن زياد را (که از پليدترين ياران يزيد و از کثيفترين طرفداران حکومت بني اميه بود) به کوفه فرستاد. ابن زياد از ضعف ايمان و دورويي و ترس مردم کوفه استفاده نمود و با تهديد ارعاب ، آنان را از دور و بر مسلم پراکنده ساخت ، و مسلم به تنهايي با عمال ابن زياد به نبرد پرداخت ، و پس از جنگي دلاورانه و شگفت ، با شجاعت شهيد شد. (سلام خدا بر او باد). و ابن زياد جامعه دورو و خيانتکار و بي ايمان کوفه را عليه امام حسين (ع ) برانگيخت ، و کار به جايي رسيد که عده اي از همان کساني که براي امام (ع ) دعوت نامه نوشته بودند، سلاح جنگ پوشيدند و منتظر ماندند تا امام حسين (ع ) از راه برسد و به قتلش برسانند. امام حسين (ع ) از همان شبي که از مدينه بيرون آمد، و در تمام مدتي که در مکه اقامت گزيد، و در طول راه مکه به کربلا، تا هنگام شهادت ، گاهي به اشاره ، گاهي به اعلان مي داشت که : "مقصود من از حرکت ، رسوا ساختن حکومت ضد اسلامي يزيد و صراحت ، برپاداشتن امر به معروف و نهي از منکر و ايستادگي در برابر ظلم و ستمگري است و جز حمايت قرآن و زنده داشتن دين محمدي هدفي ندارم . و اين مأموريتي بود که خداوند به او واگذار نموده بود، حتي اگر به کشته شدن خود و اصحاب و فرزندان و اسيري خانواده اش اتمام پذيرد. رسول گرامي (ص ) و اميرمؤمنان (ع) و حسن بن علي (ع ) پيشوايان پيشين اسلام ، شهادت امام حسين (ع ) را بارها بيان فرموده بودند. حتي در هنگام ولادت امام حسين (ع )، و خود امام حسين (ع ) به (19) رسول گرانمايه اسلام (ص ) شهادتش را تذکر داده بود. علم امامت مي دانست که آخر اين سفر به شهادتش مي انجامد، ولي او کسي نبود که در برابر دستور آسماني و فرمان خدا براي جان خود ارزشي قائل باشد، يا از اسارت خانواده اش واهمه اي به دل راه دهد. او آن کس بود که بلا را کرامت و شهادت را سعادت مي پنداشت . (سلام ابدي خدا بر او باد) . خبر "شهادت حسين (ع ) در کربلا" به قدري در اجتماع اسلامي مورد گفتگو واقع شده بود که عامه مردم از پايان اين سفر مطلع بودند. چون جسته و گريخته ، از رسول الله (ص ) و اميرالمؤمنين (ع ) و امام حسن بن علي (ع ) و ديگر بزرگان صدر اسلام شنيده بودند. بدينسان حرکت امام حسين (ع ) با آن درگيريها و ناراحتيها احتمال کشته شدنش را در اذهان عامه تشديد کرد. بويژه که خود در طول راه مي فرمود: "من کان باذلا فينا مهجته (20) و موطنا علي لقاء الله نفسه فليرحل معنا. هر کس حاضر است در راه ما از جان خويش بگذرد و به ملاقات پروردگار بشتابد، همراه ما بيايد. و لذا در بعضي از دوستان اين توهم پيش آمد که حضرتش را از اين سفر منصرف سازند. غافل از اين که فرزند علي بن ابي طالب (ع ) امام و جانشين پيامبر، و از ديگران به وظيفه خويش آگاهتر است و هرگز از آنچه خدا بر عهده او نهاده دست نخواهد کشيد. باري امام حسين (ع ) با همه اين افکار و نظريه ها که اطرافش را گرفته بود به راه خويش ادامه داد، و کوچکترين خللي در تصميمش راه نيافت . سرانجام ، رفت ، و شهادت را دريافت . نه خود تنها، بلکه با اصحاب و فرزندان که هر يک ستاره اي درخشان در افق اسلام بودند، رفتند و کشته شدند، و خونهايشان شنهاي گرم دشت کربلا را لاله باران کرد تا جامعه مسلمانان بفهمد يزيد (باقي مانده بسترهاي گناه آلود خاندان اميه ) جانشين رسول خدا نيست ، و اساسا اسلام از بني اميه و بني اميه از اسلام جداست . از همان اوان شهادتش تا کنون ، دوستان و شيعيانش ، و همه آنان که به شرافت و عظمت انسان ارج مي گذارند، همه ساله سالروز به خون غلتيدنش را، سالروز قيام و شهادتش را با سياه پوشي و عزاداري محترم مي شمارند، و خلوص خويش را با گريه بر مصايب آن بزرگوار ابراز مي دارند. پيشوايان مآل انديش و معصوم ما، هماره به واقعه کربلا و به زنده داشتن آن عنايتي خاص داشتند. راستي هرگز انديشيده ايد اگر شهادت جانگداز و حماسه آفرين حسين (ع ) به وقوع نمي پيوست و مردم يزيد را خليفه پيغمبر (ص ) مي دانستند، و آن گاه اخبار دربار يزيد و شهوترانيهاي او و عمالش را مي شنيدند، چقدر از اسلام متنفر مي شدند، زيرا اسلامي که خليفه پيغمبرش يزيد باشد، به راستي نيز تنفرآور است ... و خاندان پاک حضرت امام حسين (ع ) نيز اسير شدند تا آخرين رسالت اين شهادت را به گوش مردم برسانند. و شنيديم و خوانديم که در شهرها، در بازارها، در مسجدها، در بارگاه متعفن پسر زياد و دربار نکبت بار يزيد، هماره و همه جا دهان گشودند و فرياد زدند، و پرده زيباي فريب را از چهره زشت و جنايتکار جيره خواران بني اميه برداشتند و ثابت کردند که يزيد سگ باز وشرابخوار است ، هرگز لياقت خلافت ندارد و اين اريکه اي که او بر آن تکيه زده جايگاه او نيست . سخنانشان رسالت شهادت حسيني را تکميل کرد، طوفاني در جانها برانگيختند، چنان که نام يزيد تا هميشه مترادف با هر پستي و رذالت و دناءت گرديد و همه آرزوهاي طلايي و شيطانيش چون نقش بر آب گشت . نگرشي ژرف مي خواهد تا بتوان بر همه ابعاد اين شهادت عظيم و پرنتيجه دست يافت . غير از اين که خود به زيارت مرقدش مي شتافتند و عزايش را بر پا مي داشتند، در فضيلت عزاداري و محزون بودن براي آن بزرگوار، گفتارهاي متعددي ايراد فرموده اند. ابوعماره گويد: "روزي به حضور امام ششم صادق آل محمد (ع ) رسيدم ، فرمود اشعاري در سوگواري حسين براي ما بخوان . وقتي شروع به خواندن نمودم صداي گريه حضرت برخاست ، من مي خواندم و آن عزيز مي گريست ، چندان که صداي گريه از خانه برخاست . بعد از آن که اشعار را تمام کردم ، امام (ع ) در فضليت و ثواب مرثيه و گرياندن مردم بر امام (21) حسين (ع ) مطالبي بيان فرمود و نيز از آن جناب است که فرمود: "گريستن و بي تابي کردن در هيچ مصيبتي شايسته (22) نيست مگر در مصيبت حسين بن علي ، که ثواب و جزايي گرانمايه دارد. باقرالعلوم ، امام پنجم (ع ) به محمد بن مسلم که يکي از اصحاب بزرگ او است فرمود: "به شيعيان ما بگوييد که به زيارت مرقد حسين بروند، زيرا بر هر شخص باايماني که (23) به امامت ما معترف است ، زيارت قبر اباعبدالله لازم مي باشد. امام صادق (ع ) مي فرمايد: "ان زيارة الحسين عليه السلام افضل ما يکون من الاعمال . (24) همانا زيارت حسين (ع ) از هر عمل پسنديده اي ارزش و فضيلتش بيشتر است . زيرا که اين زيارت در حقيقت مدرسه بزرگ و عظيم است که به جهانيان درس ايمان و عمل صالح مي دهد و گويي روح را به سوي ملکوت خوبيها و پاکدامنيها و فداکاريها پرواز مي دهد. هر چند عزاداري و گريه بر مصايب حسين بن علي (ع )، و مشرف شدن به زيارت قبرش و بازنماياندن تاريخ پرشکوه و حماسه ساز کربلايش ارزش و معياري والا دارد، لکن بايد دانست که نبايد تنها به اين زيارتها و گريه ها و غم گساريدن اکتفا کرد، بلکه همه اين تظاهرات ، فلسفه دين داري ، فداکاري و حمايت از قوانين آسماني را به ما گوشزد مي نمايد، و هدف هم جز اين نيست ، و نياز بزرگ ما از درگاه حسيني آموختن انسانيت و خالي بودن دل از هر چه غير از خداست مي باشد، و گرنه اگر فقط به صورت ظاهر قضيه بپردازيم ، هدف مقدس حسيني به فراموشي مي گرايد. اخلاق و رفتار امام حسين (ع ) با نگاهي اجمالي به 56سال زندگي سراسر خداخواهي و خداجويي حسين (ع )، درمي يابيم که هماره وقت او به پاکدامني و بندگي و نشر رسالت احمدي و مفاهيم عميقي والاتر از درک و ديد ما گذشته است . اکنون مروري کوتاه به زواياي زندگاني آن عزيز، که پيش روي ما است : جنابش به نماز و نيايش با پروردگار و خواندن قرآن و دعا و استغفار علاقه بسياري و حتي در آخرين شب (25) داشت . گاهي در شبانه روز صدها رکعت نماز مي گزاشت . زندگي دست از نياز و دعا برنداشت ، و خوانده ايم که از دشمنان مهلت خواست تا بتواند با خداي خويش به خلوت بنشيند. و فرمود: "خدا مي داند که من نماز و تلاوت (26) قرآن و دعاي زياد و استغفار را دوست دارم (27) حضرتش بارها پياده به خانه کعبه شتافت و مراسم حج را برگزار کرد. ابن اثير در کتاب "اسد الغابة " مي نويسد: "کان الحسين رضي الله عنه فاضلا کثير الصوم و الصلوة و الحج و الصدقة و افعال (28) الخير جميعها. حسين (ع ) بسيار روزه مي گرفت و نماز مي گزارد و به حج مي رفت و صدقه مي داد و همه کارهاي پسنديده را انجام مي داد. شخصيت حسين بن علي (ع ) آنچنان بلند و دور از دسترس و پرشکوه بود که وقتي با برادرش امام مجتبي (ع ) پياده به کعبه مي رفتند، همه بزرگان و شخصيتهاي اسلامي به (29) احترامشان از مرکب پياده شده ، همراه آنان راه مي پيمودند. احترامي که جامعه براي حسين (ع ) قائل بود، بدان جهت بود که او با مردم زندگي مي کرد - از مردم و معاشرتشان کناره نمي جست - با جان جامعه هماهنگ بود، چونان ديگران از مواهب و مصائب يک اجتماع برخوردار بود، و بالاتر از همه ايمان بي تزلزل او به خداوند، او را غم خوار و ياور مردم ساخته بود. و گرنه ، او نه کاخهاي مجلل داشت و نه سربازان و غلامان محافظ، و هرگز مثل جباران راه آمد و شد را به گذرش بر مردم نمي بستند، و حرم رسول الله (ص ) را براي او خلوت نمي کردند... اين روايت يک نمونه از اخلاق اجتماعي اوست ، بخوانيم : روزي از محلي عبور مي فرمود، عده اي از فقرا بر عباهاي پهن شده شان نشسته بودند و نان پاره هاي خشکي مي خوردند، امام حسين (ع ) مي گذشت که تعارفش کردند و او هم پذيرفت ، نشست و تناول فرمود و آن گاه بيان داشت : "ان الله لا يحب المتکبرين "، خداوند متکبران را دوست نمي دارد. (30) پس فرمود: "من دعوت شما را اجابت کردم ، شما هم دعوت مرا اجابت کنيد. آنها هم دعوت آن حضرت را پذيرفتند و همراه جنابش به منزل رفتند. حضرت دستور داد و بدين ترتيب پذيرايي گرمي (31) هر چه در خانه موجود است به ضيافتشان بياورند، از آنان به عمل آمد، و نيز درس تواضع و انسان دوستي را با عمل خويش به جامعه آموخت . شعيب بن عبدالرحمن خزاعي مي گويد: "چون حسين بن علي (ع ) به شهادت رسيد، بر پشت مبارکش آثار پينه مشاهده کردند، علتش را از امام زين العابدين (ع ) پرسيدند، فرمود اين پينه ها اثر کيسه هاي غذايي است که پدرم شبها به دوش مي کشيد و به خانه (32) زنهاي شوهرمرده و کودکان يتيم و فقرا مي رسانيد. علائلي در کتاب "سمو المعني " مي نويسد:"ما در تاريخ انسان به مردان بزرگي برخورد مي کنيم که هر کدام در جبهه و جهتي عظمت و بزرگي خويش را جهان گير ساخته اند، يکي در شجاعت ، ديگري در زهد، آن ديگري در سخاوت ، و... اما شکوه و بزرگي امام حسين (ع ) حجم عظيمي است که ابعاد بي نهايتش هر يک مشخص کننده يک عظمت فراز تاريخ است ، گويا او جامع همه (33) والاييها و فرازمنديها است . آري ، مردي که وارث بي کرانگي نبوت محمدي است ، مردي که وارث عظمت عدل و مروت پدري چون حضرت علي (ع ) است و وارث جلال و درخشندگي فضيلت مادري چون حضرت فاطمه (س ) است ، چگونه نمونه برتر و والاي عظمت انسان و نشانه آشکار فضيلتهاي خدايي نباشد. درود ما بر او باد که بايد او را سمبل اعمال و کردارمان قرار دهيم . امام حسين (ع ) و حکايت زيستن و شهادتش و لحن گفتارش و ابعاد کردارش نه تنها نمونه يک بزرگ مرد تاريخ را براي ما مجسم مي سازد، بلکه او با همه خويشتن ، آيينه تمام نماي فضيلتها، بزرگ منشيها، فداکاريها، جان بازيها، خداخواهيها وخداجوييها مي باشد، او به تنهايي مي تواند جان را به لاهوت راهبر باشد و سعادت بشريت را ضامن گردد. بودن و رفتنش ، معنويت و فضيلتهاي انسان را ارجمند نمود. پي نوشتها: در سال و ماه و روز ولادت امام حسين (ع ) اقوال ديگري هم گفته شده است ، ولي (1) ما قول مشهور بين شيعه را نقل کرديم . ر. به . ک . اعلام الوري طبرسي ، ص .213 احتمال دارد منظور از اسما، دختر يزيد بن سکن انصاري باشد. ر. به . ک . اعيان (2) الشيعه ، جزء ,11 ص .167 امالي شيخ طوسي ، ج 1، ص .377 (3) شبر بر وزن حسن ، و شبير بر وزن حسين ، و مبشر بر وزن محسن ، نام پسران هارون (4) بوده است و پيغمبر اسلام (ص ) فرزندان خود حسن و حسين و محسن را به اين سه نام ناميده است - تاج العروس ، ج 3، ص ,389 اين سه کلمه در زبان عبري همان معني را دارد که حسن و حسين و محسن در زبان عربي دارد - لسان العرب ، ج ,66 ص .60 معاني الاخبار، ص .57 (5) در منابع اسلامي درباره عقيقه سفارش فراوان شده و براي سلامتي فرزند بسيار (6) مؤثر دانسته شده است . ر. به . ک . وسائل الشيعه ، ج ,15 ص 143به بعد. کافي ، ج 6، ص .33 (7) مقتل خوارزمي ، ج 1، ص 146- کمال الدين صدوق ، ص .152 (8) سنن ترمذي ، ج 5، ص .323 (9) ذخائر العقبي ، ص .122 (10) الاصابه ، ج ,11 ص .30 (11) سنن ترمذي ، ج 5، ص 324- در اين قسمت رواياتي که در کتابهاي اهل تسنن آمده (12) است نقل شد تا براي آنها هم سنديت داشته باشد. الاصابه ، ج 1، ص .333 (13) تذکرة الخواص ابن جوزي ، ص 34- الاصابه ، ج 1، ص ,333 آن طور که بعضي از (14) مورخين گفته اند اين موضوع تقريبا در سن ده سالگي امام حسين (ع ) اتفاق افتاده است . ارشاد مفيد، ص .173 (15) رجال کشي ، ص 94- کشف الغمة ، ج 2، ص .206 (16) مقتل خوارزمي ، ج 1، ص 184- لهوف ، ص .20 (17) روز هشتم ماه ذيحجه مستحب است که حاجيها به "مني " بروند، و در آن زمان به (18) اين حکم استحبابي عمل مي کردند، ولي در زمان ما مرسوم شده است که از روز هشتم يکسره به عرفات مي روند. کامل الزيارات ، ص 68به بعد - مشير الاحزان ، ص 9. (19) لهوف ، ص .53 (20) کامل الزيارات ، ص .105 (21) کامل الزيارات ، ص .101 (22) کامل الزيارات ، ص .121 (23) کامل الزيارات ، ص .147 (24) عقد الفريد، ج 3، ص .143 (25) ارشاد مفيد، ص .214 (26) مناقب ابن شهرآشوب ، ج 3، ص 224- اسد الغابة ، ج 2، ص .20 (27) اسد الغابة ، ج 2، ص .20 (28) ذکري الحسين ، ج 1، ص ,152 به نقل از رياض الجنان ، چاپ بمبک ي ، ص 241- (29) انساب الاشراف . سوره نحل ، آيه .22 (30) تفسير عياشي ، ج 2، ص .257 (31) مناقب ، ج 2، ص .222 (32) از کتاب سمو المعني ، ص 104به بعد، نقل به معني شده است . (33) | ||
| فهرست نظرات |
| 281 |
نام و نام خانوادگي: داوري -
تاريخ: 14 آذر 90 - 09:28:14
مطالب خلاصه و گويا و خسته کننده نبود. انشاا.. از سيره اخلاقي و رفتاري اين بزرگان بيشتر بيان کنيد تا انشا... بتوانيم در زندگيمان استفاده کنيم. مطمنا هرکسي در جهت هدايت انسانها تاش کند همان راه انبيا را بيموده است. اجرکم عندا... |
| 282 |
نام و نام خانوادگي: آرتيميس -
تاريخ: 14 آذر 90 - 14:59:09
افسوس كه از حسين زخمهايش را نشان دادند و بزرگترين دردش را تشنگي خواندند. با تشكر از شما |
| 283 |
نام و نام خانوادگي: پويا پازوكي -
تاريخ: 14 آذر 90 - 18:59:27
به نظر من مطالب بسيار عالي بود ولي من 1 سوال بزرگ دارم و آن اين است كه: <<آن كودك 6ماهه(حضرت علي اصغر(ع) چه گناهي داشت كه شهيد شد؟>> لطفا جواب سوال من را بدهيد. ممنون مي شوم! |
| 284 |
نام و نام خانوادگي: حميده عطايي -
تاريخ: 14 آذر 90 - 19:17:26
امام حسين( ع)يگانه هدف قيام اش بخاطر نماز بود |
| 285 |
نام و نام خانوادگي: الناز بدخشان -
تاريخ: 14 آذر 90 - 22:46:22
با سلام.شهادت امام حسين (ع)را به شما تسليت ميگويم.واقعا مطالب تاسف باري بود اميدوارم ما هم بتوانيم حد اقل ذره اي مثل او باشيم. يا حق التماس دعا |
| 286 |
نام و نام خانوادگي: مسيح اله کريمي -
تاريخ: 15 آذر 90 - 03:11:20
با سلام از مطلبي که نوشتيد استفاده کرديم انشا اله ذخيره اخرتتان باشد، بر خلاف نظر بعضي از دوستان اگر هر کسي به نوبه خود اداي دين کند خيلي از مشکلات حل مي شود، حال بايد از اين دوستان پرسيد آيا شما هم کاري کرديد. |
| 287 |
نام و نام خانوادگي: تيمور رضاقلي -
تاريخ: 15 آذر 90 - 18:21:28
ممنونم.عالي بود. |
| 288 |
نام و نام خانوادگي: اناندا ابراهيميان -
تاريخ: 15 آذر 90 - 19:20:58
لطفامطالب راازهم جدانکنيد***********باتشکر. |
| 289 |
نام و نام خانوادگي: ارين رجب نزاد -
تاريخ: 15 آذر 90 - 19:50:57
اين موضوع ها براي ما بسيار مفيد است |
| 290 |
نام و نام خانوادگي: محمد آهون بر -
تاريخ: 16 آذر 90 - 10:51:17
از شجاعت امام هم بنويسيد يل ياتار طوفان ياتار ياتماز حسينون بايراقي |
| 291 |
نام و نام خانوادگي: بهنام -
تاريخ: 16 آذر 90 - 14:17:19
ممنونم از اينکه تونستيد زندگينامه سرور و سالار شهيدان را اگر چه خيلي مختصر اينجا بياريد و تلنگري به بهنام ها زديد تا به خودشون بيان که کجاي کاريم. |
| 292 |
نام و نام خانوادگي: پوريا جمشيدي -
تاريخ: 16 آذر 90 - 14:41:39
بسيار خوب بود |
| 293 |
نام و نام خانوادگي: عليرضاغلامي -
تاريخ: 17 آذر 90 - 10:02:23
خيلي عالي بود |
| 294 |
نام و نام خانوادگي: علي كريميان -
تاريخ: 17 آذر 90 - 10:09:21
خيلي ممنون خوب بود |
| 295 |
نام و نام خانوادگي: محمد امين تقوي -
تاريخ: 17 آذر 90 - 16:32:30
سومن روز شهادت امام حسين ع تسليت باد. |
| 296 |
نام و نام خانوادگي: سجادصفري -
تاريخ: 17 آذر 90 - 22:55:53
سومين روز شهادت امام حسين(ع)رابه تمام عاشقان ان حضرت تسليت عرض ميكنم |
| 297 |
نام و نام خانوادگي: ابراهيم شکي -
تاريخ: 17 آذر 90 - 23:35:50
از ارائه مطالب زيباي شما لذت بردم وافتخارميكنم كه به عنوان شيعه ي حسيني نوكري آقارا مي كنم وتابه حال 3 بار به زيارت وپابوسي 6 امام عزيز به عراق رفتم ودرسال1389 عاشورا دربين الحرمين عذاداري ميكردم. التماس دعا |
| 298 |
نام و نام خانوادگي: يگانه -
تاريخ: 18 آذر 90 - 10:53:59
به نظرمن خيلي عالي بود. شهادت امام حسين راتسليت مي گويم. من16سال دارم.يک سوال دارم:چراامام حسين درروزعاشورا شهيد شد.براي من مهم است. |
| 299 |
نام و نام خانوادگي: محمد حيدريان نژاد -
تاريخ: 18 آذر 90 - 11:19:19
از مطالب که نوشته بوديد کمال استفاده را برديم و اميد واريم که ما هم از ياران امام باشيم و در راه حسين بن علي عليه السلام شهيد بشويم . |
| 300 |
نام و نام خانوادگي: دانيال فاتحي -
تاريخ: 18 آذر 90 - 16:08:14
عالييه |
| 301 |
نام و نام خانوادگي: ساني -
تاريخ: 18 آذر 90 - 17:43:10
شهيد شد که شد گذشته رفته از اسمت خيلي بدم مياد :) من ايميلمو به آدماي مذهبي نميدم :P |
| 302 |
نام و نام خانوادگي: سبحان شفيعي پور -
تاريخ: 18 آذر 90 - 18:29:19
اگر توضيحات بيشتر بود بهتر بود. |
| 303 |
نام و نام خانوادگي: نيلوفر طباطبايي -
تاريخ: 18 آذر 90 - 18:46:32
واقعا يه دنيا ممنون از اين مطالب با ارزشتون |
| 304 |
نام و نام خانوادگي: مهناز نعيمي -
تاريخ: 18 آذر 90 - 20:13:55
باسلام و احترام من خيلي استفاده كردم انشاا.. اجرتان با سيد الشهدا مرسي |
| 305 |
نام و نام خانوادگي: 1 -
تاريخ: 19 آذر 90 - 08:03:41
اول متن را که خواندم از خواندن مابقي منصرف شدم - امام حسين -انسان وارسته اي بوده ولي انتخاب نام او از سوي پرورگار دروغي است که بي شما به پيامبر نسبت مي دهيد.؟؟؟؟؟ با اين چرنديات وخرافات نام حسين را لکه دار نکنيد بخدا -مردم را بيشتر از دين فراري مي دهيد-؟؟؟؟؟؟؟ |
| 306 |
نام و نام خانوادگي: 1 -
تاريخ: 19 آذر 90 - 08:13:12
شرافتاً يک سوال برايم پيش آمده وسالهاست کسي جوابگوي آن نيست- آيا عربها شهربانو دختر يزدگرد را به زور يا با رضايت خودش برده اند که زن امام حسين شود - آگر به زور بوده که در امامت حسين شک دارم -آگر با رضايت خودش بوده! يعني در خاک ايران کسي نبوده که شهربانو با او ازدواج کند و چرا بعنوان اسير او را به برده اند تا مجبور شود از ميان مردان وحشي عرب يکي را انتخاب کند (البته اين هم خودش جاي تشکر دارد که گذاشته اند خودش شوهر انتخاب کند )- به نظر من از پيامبر به بعد بايد خرافات را قطع کنيم لطفا جواب را در همين سايت بنويسيد بخوانم - هر چند قصد توهين به امام حسين را ندارم ولي اين موضوع سبب شده به همه امامان شک کنم و نمي دان چرا ولي مثل گذشته از آنها خوشم نمي آيد واين آزارم مي دهد کسي هم جواب درستي به من نداده..........؟ لطفا شما بي طرفانه پاسخ دهيد جواب نظر: با سلام دوست گرامي ممكن است شخصي را به زور به به جايي ببرند ، ولي وي در آنجا به صورت اتفاقي گنجي پيدا كند ، و صاحب گنج شود ؛ آيا كسي مي‌گويد تو در ابتدا ناراضي بودي پس از پيدا كردن گنج هم ناراضي هستي ؟ امام حسين عليه السلام نه خود در جنگ شركت داشت و نه با آن موافق بود ؛ دختر پادشاه را به زور آوردند اما وي اين موقعيت را پيدا كرد كه به عقد سيد الشهداء عليه السلام در بيايد . نه اشكالي به سيد الشهدا عليه السلام وارد است و نه دليل بر مشروعيت جنگ‌ها مي‌شود . موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات |
| 307 |
نام و نام خانوادگي: سيد محمد نيکوزاد -
تاريخ: 19 آذر 90 - 10:46:38
باسلام وعرض تسليت به مناسبت فرارسيدن ايام سوگواري سرور وسالار شهيدان جهان حضرت ايا عبدالله الحسين - اميد است بتوانيم از شيعيان حقيقي ان حضرت باشيم |
| 308 |
نام و نام خانوادگي: مجيد م علي -
تاريخ: 19 آذر 90 - 14:45:21
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ( البقره 30 ) چون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمين جانشينى خواهم گماشت [فرشتگان] گفتند آيا در آن كسى را مىگمارى كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد و حال آنكه ما با ستايش تو [تو را] تنزيه مىكنيم و به تقديست مىپردازيم فرمود من چيزى مىدانم كه شما نمىدانيد. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ ( البقره 207 ) بعضى از مردماند كه در راه خدا و براى خوشنودى او جان خود را ميفروشند و خدا به بندگانش مهربان و رؤوف است با سلام خانم يگانه سوال خوبي فرموديد , در جواب شما به ايات فوق و حديث ذيل اشاره ميكنم هرچند دلايل بيشمار است و عاشورا پر محتوا تر از ان است كه بتوان دلايل اتفاقش را شرح داد . جديث 1 : «سدى» از ابن عباس نقل كرده كه آيه ( البقره 207 ) درباره على بن ابى طالب عليه السلام نازل شد هنگامى كه مشركان تصميم بر قتل رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله داشتند و آن حضرت از مكه خارج شد و بغار «ثور» پناه برد. در آن شب على! در رختخواب رسول اكرم خوابيد و در بين مكه و مدينه اين آيه فرود آمد و نقل شده كه وقتى على عليه السلام در رختخواب پيغمبر خوابيد جبرئيل در بالاى على عليه السلام و ميكائيل در پائين پايش ايستاده بودند و جبرئيل فرياد ميزد «آفرين، آفرين بر مثل تو باد كه خداوند بتو بر ملائكه مباهات كرد. حديث 2 : ...............و انّى لم اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انّما خرجت لطلب الاصلاح فـى امـّة جدّى صلّى اللّه عليه و آله اريد اءن آمر بالمعروف و اءنهى عن المـنكر و اءسير بسيره جدّى و ابى عـلىّ ابن ابى طالب عـليه السلام ............ ((..... و من براى سركشى و طغيان و فـساد و تـباهى و ستم قيام نمى كنم بلكه قيام و خروج من براى اصلاح امت جدم كه درود خـدا بر او و آلش باد و امـر به مـعـروف و نهى از منكر است و مى خواهم به روش جدم و پـدرم عـلى بن ابيطالب عمل كنم ........)) بحارج 44 ص 329 - حياة الامام الحسين ج 2/ص 264 - بلاغة الحسين ص 64. آنقدر غمت بجان پذيريم حسين تا قبر تو را به بر بگيريم حسين هرگز مپسندي تو كه ما سوختگان در حسرت كربلا بميريم حسين لبيك يا علي |
| 309 |
نام و نام خانوادگي: هادي دهقاني -
تاريخ: 20 آذر 90 - 05:05:51
عالي بود .يا حسين غريب مادر |
| 310 |
نام و نام خانوادگي: هادي دهقاني -
تاريخ: 20 آذر 90 - 05:05:53
عالي بود .يا حسين غريب مادر |
| 311 |
نام و نام خانوادگي: مهسا -
تاريخ: 20 آذر 90 - 08:27:15
يا امام حسين ع |
| 312 |
نام و نام خانوادگي: علي کوچولو -
تاريخ: 20 آذر 90 - 10:58:33
خوب بود دستتون درد نکنه. |
| 313 |
نام و نام خانوادگي: ثريا پورصالحي -
تاريخ: 20 آذر 90 - 14:57:06
سلام مرسي از مطالب قشنگتون، من فقط يه حرف با خانم ساني وامثال ايشون دارم اونم اينه که:از حرفهاي شما کاملا پيداست که توي چه جور خانواده اي بزرگ شديد خانواده اي که حتي کوچکترين ارزشي به گذشته خودشون هم قائل نيستند ومن از اين بابت واقعا متاسفم چون مطمئنم انساني مثل شما اگر روزي (خداي نا کرده)پدر يا مادر خودش روازدست بده ميگه :مرده که مرده گذشته رفته.... |
| 314 |
نام و نام خانوادگي: فرزاد دافي -
تاريخ: 20 آذر 90 - 20:22:56
چاكر امام حسينم!!!!!!!!!!!!!! |
| 315 |
نام و نام خانوادگي: کامران شهبازي -
تاريخ: 21 آذر 90 - 00:03:22
ممنونم خوب بود |
| 316 |
نام و نام خانوادگي: صدرا صارم پور -
تاريخ: 21 آذر 90 - 00:33:20
برايم دعا كنيد . |
| 317 |
نام و نام خانوادگي: نسيم -
تاريخ: 21 آذر 90 - 01:02:36
من هميشه فک ميکردم عاشق امام حسينم،تا اينکه يه روز سر کلاس استادمون از امام حسين پرسيد از زندگيش،از انگيزه هاش واسه قيام،منم مثل همه يه چيزاي ميدونستم ولي يکم که فک کردم دلم از خودم گرفت با خودم گفتم تو که اينهمه ميگي حسين عشقمه ازش فقط همينقد ميدوني؟؟؟؟؟؟ميخوام از امامم بيشتر بدونم،واسه شروع از شما شروع کردمفمرسي که واسم نقطه ي اغاز بودين. |
| 318 |
نام و نام خانوادگي: رضوان كرماني -
تاريخ: 21 آذر 90 - 12:27:19
باسلام به نظر من يگانه هدف امام حسين احياي امر به معروف ونهي از منكر وزنده نگاه داشتن اسلام. از شما درخواست دارم به وبلاگ من هم سري بزنيد وبرايم نظر بدهيد.. درجواب دوستمان كه پرسيدند علي اصغ چه گناهي داشت بايد عرض كنم كه امام حسين علي اصغرش رابه نظر من فقط به اين دليل عرض كنم كه كوفي ازهيچ چيزي هيچ ابايي ندارد..... |
| 319 |
نام و نام خانوادگي: پيام کوهي -
تاريخ: 21 آذر 90 - 15:46:14
ببخشيد ولي فکر کنم بعضي ها ادب ندارن يا درست تربيت نشدن آخه يکي نيست بگه تو کلا راجع به اسلام چي ميدوني که راجع به پيامبر و امامان دين اسلام نظر ميدي تا وقتي افراد مثله شما وجود دارن هيچ وقت حق پيروز نميشه در ضمن هم از مطالبتون تشکر ميکنم هم به اميد خدا اين افراد ديگه به سايت وارد نشن بهتره اي چشم تو بيمار ، گرفتار ، گرفتار برخيز چه پيشامده اين بار علمدار گيريم که دست و علم و مشک بيفتد برخيز فداي سرت انگار نه انگار |
| 320 |
نام و نام خانوادگي: مريم عزيزي ا -
تاريخ: 21 آذر 90 - 20:25:58
ازنوشته ي شما بسيارلذت بردم.وتواانستم بابهرمند شدن از اين مطالب تحقيقم درباره ي امام حسين راتکميل کنم.خيلي ممنون اميدوارم باتوجه به اين مطالب اطلاعات مردم درباره ي امام حسين زياد شود.من ازتهران هستم و14سال سن دارم. |
| صفحه بعد | [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] | صفحه قبل |